Πραγματικα πολλες φορες , εχουν τρομερο ενδιαφερον (και πλακα) ..οι καραμπόλες
που γινονται για να ερθει ένα νομισμα στα χερια μας
Καλοριζικο
Όμορφο το δίλεπτο. Αν θυμάμαι καλά ήμουν ο underbidder...
Καλοριζικο Βασιλη,καιρο εχω να μαθω νεα σου,τι γινεται με το αμαξι το τελειωσες;;;
Λοιπόν,η ιστορία πάει κάπως έτσι:
Στις 8/12/16 ο Δημήτρης(cat) ανέβασε μία ζήτηση για Σπιρτούλη.
Αμέσως ανταποκρίθηκα,και του είπα οτι θα προσπαθήσω να βρώ έναν...
Ετσι και έγινε,κανά δυό μέρες μετά,βρήκα έναν "FS 70"(Factory State).
Το κομμάτι ήταν όντως σαν να είχε βγεί χθές απο το εργοστάσιο.
Εκλεισα ραντεβού με τον πωλητή,πήγα,το πήρα, και το Σάββατο 14/12/16 συναντήθηκα με τον Δημήτρη και κάναμε το "νταλαβέρι".
Εν τω μεταξύ,είχε κερδίσει στη δημοπρασία το δίλεπτο,που είχα ξεχάσει να χτυπήσω!!
Πάνω στον καφέ,στην πλάκα του λέω:"Αν ήξερα οτι θα το κέρδιζες εσύ,δεν θα στον έδινα,αυτό το νόμισμα το ήθελα πολύ!":Αυθόρμητα τότε,μου λέει:"Το άλλο Σάββατο ραντεβού εδώ,να στο δώσω!"Ετσι και έγινε...
Ηθικόν δίδαγμα:Το καλό,είναι "μπούμεραγκ",γυρίζει πίσω.Ή "κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό",ότι προτιμά ο καθένας...
Αυτάααα.....
Α,μαζί του έστειλα και ένα τάληρο Κρητικής Πολιτείας,με ελαφρό χτύπημα στο rim.Αυτό έγραψε ένα "τίμιο" VF30...Φωτογραφίες,αδυνατώ να βάλω προς το παρόν,επιφυλάσσομαι.
κάπως έτσι βγήκαν οι μύθοι οτι τα ξωτικά έχουν κρυμμένες, πάνω τους, λίρες κι αμα πιάσεις κανένα πρέπει να το αναγκάσεις, με το άγριο, να στις δώσει.
