Συλλεκτικό Στέκι

Ανεβάζω μαζί δύο τριαντάλεπτα του 1834, ένα με τελεία δίπλα στη χρονολογία και ένα χωρίς τελεία. 

Εξαιρόντας γαζέτες και παράδες που αποτελούν κατ' εμέ ένα μεγάλο αλλά ξεχωριστό κεφάλαιο της νομισματικής ιστορίας, μέχρι τότε να νομίσματα που είχαν χτυπηθεί για το Ιονικόν Κράτος, ήταν όλα χάλκινα, μεγαλύτερα σε μέγεθος, με βασική μονάδα τον οβολό. Το 1834 ξεκίνησαν να εκδίδονται πλέον χάλκινα μονόλεπτα και ασημένια τριαντάλεπτα στο ίδιο μέγεθος μεταξύ τους και τα δύο μικρότερα από τα προηγούμενα που προανέφερα. Τα τριαντάλεπτα λοιπόν αυτά είναι τα πρώτα νομίσματα που κυκλοφόρησαν σε ασήμι στο Ιονικόν Κράτος, με τα τελευταία να εκδίδονται το 1862, δύο χρόνια πριν την ένωση των Επτανήσων με τη μητέρα Ελλάδα.

Μονόλεπτα και τριαντάλεπτα, χτυπήθηκαν όλα στην Αγγλία και έχουν τη Britannia στη μία πλευρά τους. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό έχουν σπασίματα μήτρας, έχουν αρκετές ποικιλίες κυρίως λόγω εναλλαγής της χρήσης του "1" και του "Ι", αλλά και διαφορετικής εκτύπωσης του "4" με τελειώματα ή χωρίς στη μία ή/και στις δύο κάθετες γραμμές του αριθμού. Σημαντικότερη θεωρείται η διάκριση των ποικιλιών με τελεία ή χωρίς τελεία δίπλα στην ημερομηνία.

Ιδιαίτερη ενότητα και ωραια περιγραφή Νίκο. 
Μου αρέσουν και τα 2 κομμάτια, κοιτάζω τις σούπερ φωτό αλλά ακόμη είμαι αναποφάσιστος ποιο θα επέλεγα αν έπρεπε να διαλέξω ένα.

(20/11/20 00:32:25)zompels Έγραψε: [ -> ]Ιδιαίτερη ενότητα και ωραια περιγραφή Νίκο. 
Μου αρέσουν και τα 2 κομμάτια, κοιτάζω τις σούπερ φωτό αλλά ακόμη είμαι αναποφάσιστος ποιο θα επέλεγα αν έπρεπε να διαλέξω ένα.

για αυτο πηρε και τα δύο!

Από τις φωτογραφίες, μου αρέσει λίγο περισσότερο το δεύτερο, επειδή είναι πιο «στρωτό» αλλά ποτε δεν ξέρεις στο χέρι. Το 1834 είναι παρεξηγημένη ημερομηνία, θεωρείται η ευκολότερη μετά το 1862 αλλά δεν νομίζω να ισχύει στ’αληθεια. Το ποσα δε prooflike, ίσως proof, πιστοποιημένα proof (αλλά?) και δε συμμαζεύεται κυκλοφορούν.... , κι ο καθένας ζητάει όσα του λειπουν για οποίο πουλάει. Εμένα πρωτα μου προτάθηκε ένα NGC PR65 κι ύστερα βρήκα MS....

Στην πολύ ωραία περιγραφή σου Νίκο, να προσθέσω ότι το 1834, οι Άγγλοι άλλαξαν το σύστημα, κι έτσι ένας οβολός ήταν πλέον ισότιμος με 5 μονόλεπτα (αντί για 4 το 1819-21), άσχετα αν δεν κυκλοφόρησε ποτε οβολός ξανά.

Το δε ασημένιο 30λεπτο έχει τις ίδιες προδιαγραφές με το Αγγλικό threepence (3d), την μικρότερη ασημένια Αγγλική αξία κυκλοφορίας, εξαιρουμένων των Maundy set βέβαια.

Εφόσον 30 λεπτά = 3 pence = 12 farthings, (μια πέννα ισούται με 4 φαρδινια), κάθε φαρδινι μετά το 1834, ισούται με 2.5 Ιονικα μονόλεπτα, η Αγγλία δηλαδή δεν είχε ποτε τόσο μικρή αξία εκείνη την εποχή (αξιες για αποικίες με κλάσματα του φαρδινιου δεν υπολογίζονται). Φυσικά τα Αγγλικά νομίσματα γίνονταν δεκτά για συναλλαγές στα Ιονια, και μαλλον με χαρά, εφόσον λογικά έλυναν και πολλά προβλήματα της εποχής, αν λάβουμε υπ’οψιν ποσο μικρή ήταν η υψηλότερη αξία, και ποσα λίγα ήταν τα μετέπειτα χαρτονομίσματα της Ιονικης τράπεζας.

Για τους φίλους των Ιονικων, το μικρό βιβλιαράκι του κ. Α. Παπαμιχαήλ παραμένει ακόμη και σήμερα ίσως ο καλύτερος και πληρέστερος  οδηγός (σε πληροφορίες, φωτογραφίες έχουμε πολλές). Αν δεν απατώμαι, ο Ορφεας ως πρόεδρος της ΠΝΕ είχε κάνει ανατυπώσεις και στα δυο βιβλιαράκια του κυρίου Παπαμιχαήλ (το άλλο για την Κύπρο) αρα μάλλον πρέπει να είναι ακόμη διαθεσιμα για αγορά στην ΠΝΕ. Δεν θα υπάρξουν αλλα, όποτε οι ενδιαφερόμενοι, ας σπεύσουν!

Σωστά Δημήτρη,ήταν φίλος και Δάσκαλος ο συγχωρεμένος Θανάσης Παπαμιχαήλ,στα Κυπριακά, Κρητικά και στα Ιονικά.
Καλό θα είναι, όποιος θέλει να κάνει συλλογή Ιονικών ή Κυπριακών  να τα πάρει και αφού το διαβάσει 2,3 φορές, να ξεκινήσει.
Τα δικά μου που έχουν και αφιέρωση, τα κρατάω για να θυμάμαι τον καλό φίλο Θανάση.

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες που πρόσθεσες Δημήτρη και σε ευχαριστώ. Ο συγχωρεμένος ο Παπαμιχαήλ πραγματικά είχε μελετήσει πολύ τα Κυπριακά, τα Κρητικά και τα Ιονικά, όπως λέει και ο Θανάσης.

Άψογα 30λεπτα!!!