Συλλεκτικό Στέκι

Οπωσδήποτε πολύ κατατοπιστικές απαντήσεις. 
Μπορεί να βγει ομως ένας κατάλογος πχ κάτι δηλαδή που να λέει ότι το 1833 είναι C αλλά R6 σε 65 red; Ή το 1847 είναι R5 αλλά άγνωστο σε ms ή R7 σε ακυκλοφόρητο πχ; Και ούτω καθεξής.
Χωρίς απαραίτητα να κατηγοριοποιήται η σπανιότητα (κάτι που έτσι και αλλιώς βγαίνει από άλλα);
Αυτό νομίζω θα βοηθούσε περισσότερο. Άλλωστε αυτό γίνεται σε όλα τα νομίσματα.
Οι ποικιλίες όπως αναγραμματισμοί, αναριθμητισμοί, λάθη στην γραμματική, λάθη όπως σχέδιο μεταλλίου ή σχέδιο νομίσματος (όπου δεν προβλέπεται) μεγάλοι θυρεοι  κλπ όλα αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν σε αυτόν τον πίνακα με βαθμό σπανιότητας που σε αυτή τη περίπτωση υποθέτω όπως όλα τα λάθη θα παρακάμπτουν την κατάσταση (ίσως).

(15/12/20 23:18:52)gkounto Έγραψε: [ -> ]Οπωσδήποτε πολύ κατατοπιστικές απαντήσεις. 
Μπορεί να βγει ομως ένας κατάλογος πχ κάτι δηλαδή που να λέει ότι το 1833 είναι C αλλά R6 σε 65 red; Ή το 1847 είναι R5 αλλά άγνωστο σε ms ή R7 σε ακυκλοφόρητο πχ; Και ούτω καθεξής.
Χωρίς απαραίτητα να κατηγοριοποιήται η σπανιότητα (κάτι που έτσι και αλλιώς βγαίνει από άλλα);
Αυτό νομίζω θα βοηθούσε περισσότερο. Άλλωστε αυτό γίνεται σε όλα τα νομίσματα.
Οι ποικιλίες όπως αναγραμματισμοί, αναριθμητισμοί, λάθη στην γραμματική, λάθη όπως σχέδιο μεταλλίου ή σχέδιο νομίσματος (όπου δεν προβλέπεται) μεγάλοι θυρεοι  κλπ όλα αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν σε αυτόν τον πίνακα με βαθμό σπανιότητας που σε αυτή τη περίπτωση υποθέτω όπως όλα τα λάθη θα παρακάμπτουν την κατάσταση (ίσως).

Έτσι βέβαια θα γίνουν  πιο δύσκολα τα πράγματα γι 'αυτόν που θα κάνει τον υποτιθέμενο κατάλογο, ενώ βέβαια θα ευκολυνθεί  η ζωή των συλλεκτών! Ας περιμένουμε λίγο, βγαίνει ο κατάλογος του Καραμήτσου για τα νομίσματα. Θα είναι ο πρώτος Ελληνικός με κατάταξη Sheldon, με αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες και τιμές-σπανιότητες που θα μπούν από έμπορο-γνώστη του ελληνικού νομίσματος. Εγώ δέχομαι πως σαν συλλέκτης ξέρω μόνο για τις επίσημες δοσοληψίες όπου υπάρχουν στοιχεία και βέβαια για τα δικά μου άντε και λίγων φίλων νομίσματα. ότι γίνεται κατ' ιδίαν σε ιδιωτικές αγορές κ.λ.π. μόνο κάποιος  έμπορος τα ξέρει και ίσως αυτός έχει πιο σφαιρική αντίληψη....Θα δούμε.....

(15/12/20 21:42:23)sroussos Έγραψε: [ -> ]O Νίκος ανέφερε πως εκτιμούμε την δυσκολία στα νομίσματα. Παναγιώτη ελπίζω να μην σ απέτρεψα για να βάλεις τα δίλεπτα και τα δεκάλεπτα. Ο καθένας μας την γνώμη του εκφράζει  και προσωπικά εγώ δεν πιστεύω πως η γνώμη μου είναι θέσφατο  . Μπορεί να είναι λάθος. Ας μας πουν και οι καλύτερα γνωρίζοντες Οθωνάκιδες  την γνώμη τους. Δυστυχώς ο Στέλιος μας λείπει. Αυτές οι συζητήσεις είναι που κάνει πιο χρήσιμο το forum.

Ο Στέλιος όντως λείπει.....Δεν τρόμαξα από διαφορετικές απόψεις, για τα 2λεπτα και τα 10λεπτα δεν έφτιαξα ποτέ την αντίστοιχη κατάταξη γιατί δεν περίσσεψε χρόνος....Μετά άρχισα να βλέπω ότι έχουν και ποικιλίες τα χάλκινα, εκεί τα έμπλεξα και τα παράτησα....

Παναγιώτη  στο Face Book ήδη ανέβασαν το πινακάκι  μαζί και με τις άλλες δύο αξίες .  Τώρα λίγο βιαστικό ήταν το σχόλιο μου για το μονόλεπτο του 1841 . Νομίζω πως κάπου εκεί  μετά από 1847 ,1844,1848,1849,1837,1834,1841  κλπ  είναι.

Ο πίνακας δυσκολίας αλλάζει ακόμα και στα υψηλά Au ,αλλάζει αυτόματα η σειρά δυσκολίας
Κάτι αντίστοιχο έγινε και στης λίρες που το έφτιαξε ο Μιχάλης μέσα από το βιβλίο του MARSH  για της χρονολογίες που κατατάσσονται σε rare κομμάτια, μια πολύ ωραία δουλειά  και εκεί μέσα από το βιβλίο υπήρχαν κάποια σημεία διαφωνίας.
Ο έμπειρος και δυνατος συλλέκτης που έχει πληρώσει έχει τον δικό του πίνακα .....[b]που έχει πληρώσει [/b]

(15/12/20 18:32:39)gkounto Έγραψε: [ -> ]Έτσι για να καταλάβω πχ γιατί το 1834 μονόλεπτο είναι το δεύτερο πιο σπάνιο ας πούμε σαν παράδειγμα (που όμως ήδη αμφισβητήθηκε) κλπ.
Ποιος είναι ένας αποδεκτός κατά την γνώμη σας μπούσουλας τελικά;

Αυτό του 1834 Γιώργο, είχε αποκτησει ένα «status» τουλάχιστον μια 7αετια η και παραπάνω, πριν μπούμε στο ευρώ (η τουλάχιστον, τότε το πρωτοείδα εγώ) κι αυτό γιατί είναι από τα ελάχιστα που μπορεί να βρεθεί ακόμη και σε full red, λόγω μιας μικρής παρτίδας που είχε πέσει στην αγορα πριν από 25-30 χρόνια. Άρα υποθέτω ότι ο βαθμος δυσκολίας του αναφέρεται σε αυτά τα ολιγα αυτής της παρτίδας. 

 Ακόμη θυμάμαι μια Γερμανική δημοπρασία όπου ήμουν underbidder σε ένα τέτοιο (αν δεν απατώμαι 64RD τώρα) που πουλήθηκε τότε ένα εκατομμύριο δραχμες. Αυτο ήταν ένα ποσο που εκείνη την εποχή (1998-2000) σου επέτρεπε να αγοράσεις όλη την τριπλέτα των χρυσών του 1876 τα δυο πρώτα σε (raw) ακυκλοφορητα (~63)  και το τρίτο, το 20δραχμο σε aUNC, αφήνοντας σου και ρέστα για ένα ακυκλοφόρητο 20δραχμο του 1884.

Η, αν ήσουν τυχερός (εφόσον το έβρισκες δηλαδή), να αγοράσεις ένα ξεκάθαρα ακυκλοφόρητο 20δραχμο του 1833 (~63). 

Εξ ου και ο δισταγμός μου να το χτυπήσω υψηλότερα, όταν ακόμη είχα μια συλλογή με τόσο βασικές ελλείψεις. Κι ενώ έχασα το συγκεκριμένο μονολεπτο, λίγους μήνες αργότερα έπεσα σε ένα ακυκλοφόρητο και μάλιστα ήδη πιστοποιημένο (MS63) χρυσό 20δραχμο του Οθωνα, και βέβαια δεν άφησα την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Αντιστοιχα, όταν έχασα την πεντάρα του 1834 σε φουλ red από τον Δ.Λουλακακη, που όμοια της ακόμη δεν έχω δει, αγόρασα -χωρίς να πολυκαταλαβαινω τι αγόραζα τότε, με βάση μόνο το ένστικτο μου- , ζευγάρι Ιονικου προυφ οβολου και διωβολου (από τον ίδιο το Δημήτρη) που πιστοποιήθηκαν PR65RB και πάλι με πολλά ρέστα στην τσέπη... (το τι δούλεμα μου έριχνε γι αυτές τις πιστοποιήσεις τότε....άσε...)

Αυτά είναι και τα ωραία μιας συλλογής. Κάτι χάνεις σήμερα, κάτι κερδίζεις μεθαύριο, εφόσον έχεις ακόμη το κεφάλαιο που δεν ξόδεψες στην δημοπρασία που σε πέρασαν. Όπως και το ψάξιμο και η σταδιακή ολοκλήρωση του στόχου που βάζει ο καθένας.

Προσωπικά, αν και μου αρέσει να διαβάζω πίνακες δυσκολίας, αντιλαμβάνομαι απόλυτα το ποσο αλλάζει η σειρά, αν τα κατηγοριοποιησουμε σε ακυκλοφορητα και μάλιστα αυστηρά ακυκλοφορητα από 63 (RB η και RD εφόσον υπάρχουν, BN για την πλειοψηφία) και πάνω, σε αντίθεση με τους πίνακες δυσκολίας που δεν λαμβάνουν υπ’οψιν την κατάσταση. Μακάρι να μας διαφωτίσει ο νέος κατάλογος Καραμητσου, αν και όσον αφορά στην τιμολόγηση, εάν πράξουν όπως και με τα χαρτονομίσματα της ΤΤΕ, όπου η υπερβολή ξεχειλίζει , καλό θα ήταν οι συλλεκτες να τις αγνοήσουν. 

Ένα σύστημα αξιών από C έως R2,3,4,5 κλπ, θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος, ποσο μάλλον αν εκδιδόταν και φυλλάδιο τιμολόγησης ανα διετία, εφόσον ο δημοπράτης επιμένει να δημοσιεύσει τιμές.

Η αγορά έχει σκαμπανεβάσματα,έχει ακριβούς και φτηνότερους εμπόρους, έχει ευκαιρίες αλλά και αγορές κοροϊδία, έχει δημοπρασίες με βλακωδώς υψηλές τιμές, τις οποίες εγώ προσωπικά αρνούμαι να δεχθώ ως «δεδομένα» η δύσκολα νομίσματα που φεύγουν «απατα» χωρίς να υπάρχει φαινομενικά κάποιος λόγος, που επίσης η τιμή κτήσης δεν μπορεί να θεωρείται «μπούσουλας» και τα οποία κανένας κατάλογος, όσο καλός κι αν είναι, δεν μπορεί να προβλέψει προκαταβολικά. Χωρια τα σκαμπανεβάσματα , που κι εσυ ο ίδιος Γιώργο θα έχεις παρατηρήσει, μια που τελευταία έχει επέλθει μια κάποια διόρθωση στις τιμές.

Έχουν αλλάξει και οι προτεραιότητες των νέων συλλεκτών (Χρήστος, Νεκταριος και δεκάδες άλλοι νέοι, που μπαίνουν από τα αναμνηστικά της ΤΤΕ και συνεχίζουν ανάλογα ο καθένας,) ενώ εγώ δεν μπηκα με τον ίδιο τρόπο στο χομπυ. Βούτηξα σχεδόν κατευθείαν στον 19ο αιώνα και πάντα με την αρχή να μην αγοράζω νομίσματα που θα χρειαστεί να αναβαθμισω αργότερα. Ήταν και προσωπική μου επιλογή αυτή, δεν μου άρεσε να ξοδεύω χρήματα σε νομίσματα που δεν μου έκανε κέφι να τα κοιτάζω, προτιμουσα να μην τα πάρω καθόλου όταν είχα τόσες άλλες επιλογές...

Τέλος, μιλώντας πάντα για την δικη μου πορεία, θεωρούσα ότι η συλλογή δεν ήταν αυτοσκοπός,δεν είναι στατική ,δεν υπάρχουν νομίσματα που θα πάρω μαζί μου στον τάφο, έχω αγοράσει και πουλήσει άπειρα νομίσματα για να ικανοποιήσω την αχόρταγη όρεξη μου χωρίς κάποια ατελείωτη οικονομική πηγή, και δεν είχα κι ούτε νομίζω να αποκτήσω ποτε την πειθαρχία να αυτό περιορίζομαι στα Ελληνικά, όταν βλέπω σπανιότατα σπεσιμεν των συλλογων του Heaton και Kings Norton Mint για παράδειγμα, να πουλιουνται σε κλάσματα της τιμής ενός μετρίου Ελληνικού χάλκινου νομίσματος. Δεν μπορεις να φανταστείς ποσο πολύ με έχει εμπνεύσει η τωρινή σου swanky ιστοσελίδα και ποσο θα ήθελα να κάνω κάτι παρόμοιο όταν επιτέλους αποφασίσω να ασχοληθώ κι εγώ με την online παρουσίαση της.

Συγνώμη για το μακρύτατο και νυχτερινό ποστ.

Καλησπέρα σας. Μήπως αντί για πίνακα σπανιότητας να συζητούσαμε για πίνακα μεγαλύτερης εμπορευσιμότητας ? Δηλαδή αντί για το τι είναι πιο σπάνιο στον Όθωνα τι είναι πιο εμπορεύσιμο στον Όθωνα ή τι είναι πιο περιζήτητο στον Όθωνα με σειρά 1,2,3 κλπ.

Ευχαριστούμε για κάθε πληροφορία που μας δίνετε;
@Digo επειδή είναι η δεύτερη φορά που αναφέρεστε σε εμένα χωρις να καταλαβαίνω το λόγο. Θα ήθελα να ρωτήσω υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο συλλέκτη που δεν έχω ακολουθήσει η πρέπει να μπαίνουμε στα συλλεκτικά με κάποια συγκεκριμένη σειρά;

Πολύ ωραίες και πάντα χρήσιμες οι πληροφορίες σου Δημήτρη digo. Αν διακρίνει κανείς προσεκτικά πίσω από αυτά που γράφεις θα διαπιστώσει ένα trend που διαμορφώνεται (όπου σήμερα έχουν μπει για τα καλά που βαθμοί στις συλλογικές μας προτιμήσεις). Δηλαδή όσο πιο παλιά τόσο πιο ακριβά και τόσο πιο σπάνια (για περίπου τον ίδιο βαθμό). Οι πληθυσμοί ανεβαίνουν, οι τιμές πέφτουν πολλά νομίσματα που γνωρίζαμε μόνο σε au σήμερα κοσμούν τα pops σε αν όχι πληθώρα ms πάντως σε ικανοποιητικούς αριθμούς ώστε να διαμορφώνουν τιμές προς τα κάτω και πιο ρεαλιστικές  σε κάθε περίπτωση. Μαζί με όλα  αυτά μαθαίνουμε και όλοι μας την πραγματικότητα (βοηθά φυσικά το internet και οι αναρίθμητες δημοπρασίες με τους επίσης αναρίθμητους εμπόρους), και όλη αυτή η ενέργεια φέρνει ολοένα και πιο πολλά στην επιφάνεια.
Ποιος λοιπόν ο ρόλος ενός καταλόγου; Και κυρίως πια η χρονική ζωή του; 
Στο πρώτο θέλω να πω πως ρόλος του είναι να αποτυπώνει την τρέχουσα εμπορική αξία σε σχέση με την κατάσταση του (και από εδώ εξάγεται συχνά και σπανιότητα). Όπου αυτό δεν είναι εφικτό να αποτυπώνει την σπανιότητα με παύλες (άγνωστη αξία σε αυτόν τον βαθμό) ή απλά ένα R (σπάνιο). Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτυπώνει εμπορευσιμότητα κάτι που είναι περισσότερο ρευστό από τις άλλες (πάντως επίσης ρευστές) παραμέτρους όπως αξία και σπανιότητα. Άλλωστε είναι (ο κατάλογος) μια φωτογραφία της εποχής που γράφεται (και μάλιστα εφόσον γράφεται και σωστά) με ημερομηνία λήξης μέχρι να αλλάξουν πάλι τα δεδομένα. Στο κάτω κάτω στοιχείο εμπορευσιμότητας είναι σήμερα ο βαθμός σχεδόν σε όλα τα νομίσματα με εξαίρεση τα πολύ σπάνια ή τους υπερβολικά υψηλούς βαθμούς για ευνόητους λόγους.
Η χρονική διάρκεια (αξιοπιστίας) ενός καταλόγου  είναι άγνωστη σε εμένα και οπωσδήποτε κανένας κατάλογος δεν μπορεί να είναι 100% ακριβής σε όλα τα νομίσματα σε όλη την διάρκεια της ζωής του. Οπωσδήποτε κάποια στιγμή ξεφεύγει από τη πραγματικότητα και ως προς τις αξίες αυτό είναι φυσικό. Όμως μπορεί να ξεφύγει και ως προς την σπανιότητα μια και ολοένα καινούργια στοιχεία βγαίνουν στην επιφάνεια που τα ανατρέπουν όλα  και δεν πρέπει να στηρίζεται σε ένα συχνά πλασματικό νούμερο όπως το τιραζ. 
Και μια και μακρηγόρησα και εγώ, να κλείσω λέγοντας ότι συχνά οι τιμές στις δημοπρασίες κρύβουν ανθρώπινες αδυναμίες όπως ανταγωνισμό, ζήλεια, αλαζονεία, ψυχολογική φόρτιση είναι λίγα που σκέφτομαι ενώ οι έμποροι που πιο συχνά εμπορεύονται πληθώρα από όλα τα νομίσματα ίσως έχουν μια πιο ρεαλιστική και πάντως πιο διαχρονική εκτίμηση. Για αυτό ο Krause συμβουλευται εμπόρους, σημειώνοντας πάντως και τιμές ρεκόρ δημοπρασιών όπου πρέπει ή νομίζει.

Καλή επιτυχία σε όποιον αποτολμήσει το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα.

(20/12/20 17:59:13)Halaros Έγραψε: [ -> ]Ευχαριστούμε για κάθε πληροφορία που μας δίνετε;
@Digo επειδή είναι η δεύτερη φορά που αναφέρεστε σε εμένα χωρις να καταλαβαίνω το λόγο. Θα ήθελα να ρωτήσω υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο συλλέκτη που δεν έχω ακολουθήσει η πρέπει να μπαίνουμε στα συλλεκτικά με κάποια συγκεκριμένη σειρά;

Νεκτάριε δεν νομίζω ότι η αναφορά του digo είναι υποτιμητική ή προσβλητική. Το να αλλάζουν οι προτεραιότητες των συλλεκτών ή ο κάθε συλλέκτης να βάζει τις δικές του προτεραιότητες και να συλλέγει ότι επιθυμεί είναι απόλυτα φυσιολογικό. Κάτω από αυτό το πρίσμα το λέει και ο digo και λέει ότι ο καθένας συνεχίζει ανάλογα.