Στην εφημερίδα Μακεδονία της 8/12/1953 υπάρχει ένα μικρό άρθρο που αναφέρει για τη δημοσίευση της προκύρηξης διαγωνισμού εκτύπωσης των πρώτων μεταπολεμικών κερμάτων του Παύλου. Το ενδιαφέρον της δημοσίευσης είναι στο γεγονός ότι στην πίσω όψη των 5, 2, 1 και μισής δραχμής θα υπήρχαν αποτυπωσεις αρχαίων μνημείων. Πόσο πιο όμορφα θα ήταν τα νομίσματα αυτά εάν υλοποιόταν το σχέδιο αυτό.
Να είσαι καλά Βαγγέλη με τα ωραία σου ευρύματα όπως πάντα!
Μόνο σε δημοκρατικά πολιτεύματα τα βλέπουμε αυτά....σε βασιλείες πάρε εθνόσημα, οικόσημα της βασιλικής δυναστείας, Ηρακλειδείς κ.λ.π. Φτώχια θεματική, που χρειάστηκε να ρθει η δημοκρατία για να ξεκολήσουμε από τους Ηρακλειδείς με τα ρόπαλα! Μοναδική εξαίρεση η Θέτιδα στο άλογο στα τελευταία νομίσματα του Γεωργίου Α. Τα λίγα χρόνια της δημοκρατίας στον μεσοπόλεμο αντίθετα μας έδωσαν πανέμορφες χαράξεις νομισμάτων....
(16/11/23 17:02:04)nikos11 Έγραψε: [ -> ]Να είσαι καλά Βαγγέλη με τα ωραία σου ευρύματα όπως πάντα!
Ό,τι βρίσκω το μοιράζομαι Νίκο. Όποιος θέλει το προσπερνά, όποιος θέλει το διαβάζει.
Πάντως θα ήθελα πολύ να έβλεπα δοκίμιά τους, αλλά δεν πιστεύω να προχώρησε τόσο πολύ η υλοποίηση.
Ερώτηση: Που θα μπορούσαμε να βρούμε το κείμενο του διαγωνισμού;
Μπράβο Βαγγέλη, πολύ ωραίο αρθρο εποχής !!!
Μόνο τα σχέδια των αλουμινένιων εγκρίθηκαν.
Οπως συνήθως, ο Βαγγέλης μοιράζεται μαζί μας, πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις
Μπράβο σου Βαγγέλη
Ορφεας
(17/11/23 07:25:12)orfeas Έγραψε: [ -> ]Οπως συνήθως, ο Βαγγέλης μοιράζεται μαζί μας, πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις
Μπράβο σου Βαγγέλη
Ορφεας
Ευχαριστώ Ορφέα για τα εύσημα.
Θα συμφωνήσω και με τον Παναγιώτη. Η βασιλεία νομισματικά μιλώντας, δεν άφησε κανένα περιθώριο έκφρασης στους χαράκτες. Φανταστείτε μόνο άν κάθε νόμισμα από τον όθωνα ως και τον Κωνσταντίνο είχε οπισθότυπο με διαφορετικές παραστάσεις. Πόσο πιο όμορφες θα ήταν οι συλλογές μας.
Χωρίς να διαφωνώ στο παραμικρό με τα σχόλια του Παναγιώτη και του Βαγγέλη περί περιθωρίου έκφρασης στον καιρό της βασιλείας, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα τεχνικά μέσα ιδιαίτερα τον 19ο αιώνα και τη δυσκολία χάραξης και συντήρησης μητρών με διαφορετικά και πιο πολύπλοκα καλλιτεχνικά σχέδια. Ειδικά στην Ελλάδα που προσπαθούσαμε να βγάλουμε από τη μύγα ξύγκι και να χρησιμοποιούμε τις ίδιες μήτρες μέχρι τελικής πτώσεως
.
Φυσικά, τον 20ο αιώνα και ιδιαίτερα μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά όπως μαρτυράει και το άρθρο που ανέβασε ο Βαγγέλης.
Έχετε δίκιο όλοι...αλλά επειδή η αισθητική και το γούστο είναι υποκειμενικό,εγώ θα ομολογήσω ότι προτιμώ τις "αυστηρές" παραστάσεις των θυρεων και των προτομών!!!Για μένα το νόμισμα είναι πρωτίστως μια δήλωση της δύναμης και της κυριαρχίας ενός κράτους,και κατά δεύτερον ένα πεδίο έκφρασης της καλλιτεχνικής άξιας του χαρακτη....έτσι με συγκινεί περισσότερο το εθνόσημο η' το οικόσημο (ανάλογα το πολίτευμα) πάνω σε ένα νόμισμα.