Συγνώμη δεν φαίνεται το ποσόν, είναι 132000 με τα fees κ.λ.π.. Στην ίδια δημοπρασία, το προηγούμενο lot είναι proof δίδραχμο του 73, που έχει στην μπροστινή πλευρά με τον Γεώργιο γρατζουνιά μικρή (μου θυμίζει αδέξιο χειρισμό όταν κάποιος βγάζει νόμισμα από παλιά χαρτάκια που είχαν συνδετήρες...οι παλαιότεροι θα τα θυμούνται!). Κι αυτό βέβαια πήγε 9900.....
Proof του 1876 ήτανε το σετ Παναγιώτη, όχι δοκίμια του 1869
.
Όσο για το δίφραγκο, εγώ δεν θα το χαρακτήριζα μικρή γρατζουνιά. Αυτό για να γίνει έτσι, χρειάζεται προσπάθεια και σίγουρα χαλάει όλο το eye appeal του νομίσματος. Εκτός όμως από το χάραγμα αυτό, στην αρχή του εκεί πάνω από το "Γ" του "ΓΕΩΡΓΙΟΣ" βλέπω ένα σποτ που εμένα μου κάνει για κάτι που καθαρίστηκε.
Για την πληρότητα δε, να αναφέρουμε ότι πρόσφατα το ίδιο είχε δημοπρατηθεί και στον MDC με παρόμοια τιμή κλεισίματος.
Τέλος, μετά τα δύο προαναφερθέντα λόττα, υπήρχε και ένα κατοστάρικο χρυσό 1935 (1940) του Γεωργίου Β' NGC PF63 που έκλεισε στα 30.000$ συν προμήθεια.
Ναι βέβαια, proof του 76 ήταν...
...
Μου αρέσει που τα παρακολουθούσα και τα ανέβασα για δοκίμια......
Να και το δίδραχμο του 73 NGC PROOF 63, για να υπάρχει στο στέκι μια και αναφερθήκαμε.....η φωτό από την δημοπρασία της MDC MONACO.
Τα προυφ του 1876 , όντως πολυ εντυπωσιακά.
Γενικώς, οι πολυ σπανιες προυφ κοπές (κυρίως του Γεωργίου) , χαρακτηριζονται ως προυφ από την μια εταιρεια (ngc) και ως σπεσιμεν απο την pcgs. Περαν του γεγονοτος οτι κι εγω ο ιδιος ειχα στην συλλογη μου προυφ διφραγκο του 1873, χωρίς καμια γρατζουνιά, παρα μόνον ένα ελαττωμα της μητρας στον θυρεό το οποιο του κατεβαζε πολυ αυστηρα τον βαθμο στο 63, (ειδικα συγκρινομενο με αυτο της mdc), το 2003 ο Καραμητσος ειχε πουλησει ενα προυφ απιστοποιητο διφραγκο του 1873, σε τιμη ουσιωδως ενος καλου ακυκλοφορητου διφραγκου της ιδιας ημερομηνιας, το οποιο αρχικα πιστοποιηθηκε ως NGC PR64. Αρα η παρατηρηση στην περιγραφη οτι ηταν το μοναδικο προυφ διφραγκο του 1873 ηταν τελειως λαθος, βασισμενο στα τωρινα pop reports.
Mαζι με αυτο, και το μοναδικο προυφ ταλληρο του 1833 κοπης Αθηνων (κουκουβαγια), κατεληξε στον ιδιο συλλεκτη, μετεπειτα εμπορο, ηδη πιστοποιημενο ως NGC PR65 DCAM.
Η αρχικη εμφανιση του ταλληρου, ειχε γινει το 2000 σε δημοπρασια του Στακς ,το οποιο κερδισε τοτε ο Peter Chase ο οποιος το μεταπουλησε πιστοποιημενο. Ο συλλεκτης με τα δυο πολυ σπανια αυτα νομισματα, τα εστειλε στην PCGS για cross grade με αποτελεσμα το μεν διδραχμο να γυρισει πισω ως sp64 και το ταλληρο.... ως sp66, οπου υποθετω οτι ο εξτρα βαθμος (απο 65 σε 66) ηταν της παρηγοριας, μια που χαθηκε η πιστοποιηση οχι μονον ως προυφ, αλλα και το Deep Cameo.
Αυτές οι απιστευτες απροσεξιες με εχουν κανει να σκεφτώ ξανα και ξανα την ματαιοτητα του cross grading , τουλαχιστον σε σπανιωτατα κομματια οπως αυτα που ουτως η αλλως δεν συμμετεχουν σε τυχον registry sets.
Εν κατακλείδι, προυφ διδραχμα του 1873 υπαρχουν τουλαχιστον 5 η 6 απιστοποιητα και πιστοποιημένα που γνωριζω εγώ, κι αυτο της mdc ηταν το λιγοτερο καλο απο οσα εχω δει, εξ ου και η τιμη πωλησης του. Η γρατζουνια ειναι σοβαροτατο ελαττωμα και μαλιστα στο σημειο που ηταν.Αντιθετα η δραχμη του 1873 σε προυφ ειναι πολυ δυσκολοτερη κι η μονη που εχω δει περαν της φωτογραφιας αυτης που πουληθηκε, ειναι η πανεμορφη προυφ δραχμη της συλλογης του φιλου μας Ορφεα, μαζι με δυο (2) προυφ δραχμες του 1868 (μια στην κασετινα του 1868 και μια εκτος).
Παραδόξως δε υπαρχει δραχμη του 1873 πιστοποιημενη ως προυφ (κι οχι σπεσιμεν) απο την PCGS. Τελος, η τριπλετα των 3 χρυσων του 1876 που πουληθηκε προσφατα και για την οποια ανοιξε το νημα ο Παναγιωτης πιστοποιημενη απο την ngc ηταν κι αυτη αλλα ...ως specimen και οχι προυφ. Άντε βγαλε άκρη....
