Δημ/σία με σπάνια ελληνικά νομίσματα

[iapwnas]

Ασχετο με το θεμα αλλα εχθες εγινε καποια αναβαθμηση στο σαητ και υπηρχαν τεχνικα προβληματα οπως πχ πολλα μελη δεν μπορουσαν να συνδεθουν (το οποιο διορθωθηκε) και εχει παρατηρηθει οτι δεν ανεβαινουν οι φωτογραφιες. Ειμαστε σε επικοινωνια με τον τεχνικο να διορθωθει και αυτο!

Υγ Θα  διαγραψω αυτο το ποστ μετα απο μια με δυο ημερες μη χαλαει την εικονα εδω.

[orfeas]

Ασχετο με το θεμα αλλα εχθες εγινε καποια αναβαθμηση στο σαητ και υπηρχαν τεχνικα προβληματα οπως πχ πολλα μελη δεν μπορουσαν να συνδεθουν (το οποιο διορθωθηκε) και εχει παρατηρηθει οτι δεν ανεβαινουν οι φωτογραφιες. Ειμαστε σε επικοινωνια με τον τεχνικο να διορθωθει και αυτο!

Υγ Θα  διαγραψω αυτο το ποστ μετα απο μια με δυο ημερες μη χαλαει την εικονα εδω.

Το ξέρω, αλλά έκανα πλάκα στον Νίκο, που μιλήσαμε χθες (για αυτό έβαλα και τις φατσούλες)

[sotiris]

Ορφεα, ευχαριστουμε πολυ !!!
Υπαρχουν τιμες κλεισιματος? (ετσι για να δουμε συσχετισμους με αναγωγη στις τοτε αξιες).

Εάν υπήρχαν Σωτήρη μου, θα τις είχα ήδη ανεβάσει.
Συσχετισμοί στα δύσκολα κομμάτια δεν μπορούν να γίνουν. Η γνώση ήρθε σιγά-σιγά με πολλές προσπάθειες από τους τότε συλλέκτες και αργότερα με το Internet.

Σύγκρινε πχ :
το λοτ 578 1 δρ 1851 με το λοτ 580 1 δρ 1851 μικρό κεφάλι. Διαφορετική κατάσταση, αλλά ίδια τιμή ? ?. 
το λοτ 598 100 δρ 1876 σε αυτή την κατάσταση με το λοτ 620 Proof χρυσό 30 δρ 1964 ΕΝΑ μόνο γνωστό μέχρι σήμερα, στην ίδια τιμή ? ? ?

ορφεας

Ορφεα, συμφωνω μερικως αλλα εχω να πω και τα εξης
1) Οι τιμες που αναφερεις ειναι estimates η εστω opening bids αλλα δεν ξερουμε ποσο πηγαν τελικα (γι αυτο ρωτουσα).
2) Το οτι το χρυσο προυφ 30 Δρχ. 1964 ηταν ενα κομματι γνωστο το ηξεραν τοτε που γινοταν η δημοπρασια? Μαλλον οχι. Το ξερουμε εμεις τωρα μετα απο σχεδον 30 χρονια οτι δεν εχει βγει σε δημοπρασια καποιο αλλο η οτι δεν υπαρχει/υπηρχε σε καμμια μεγαλη συλλογη αλλα τοτε το ηξεραν? Αμφιβαλλω...
Σωτηρης

[orfeas]

Ορφεα, ευχαριστουμε πολυ !!!
Υπαρχουν τιμες κλεισιματος? (ετσι για να δουμε συσχετισμους με αναγωγη στις τοτε αξιες).

Εάν υπήρχαν Σωτήρη μου, θα τις είχα ήδη ανεβάσει.
Συσχετισμοί στα δύσκολα κομμάτια δεν μπορούν να γίνουν. Η γνώση ήρθε σιγά-σιγά με πολλές προσπάθειες από τους τότε συλλέκτες και αργότερα με το Internet.

Σύγκρινε πχ :
το λοτ 578 1 δρ 1851 με το λοτ 580 1 δρ 1851 μικρό κεφάλι. Διαφορετική κατάσταση, αλλά ίδια τιμή ? ?. 
το λοτ 598 100 δρ 1876 σε αυτή την κατάσταση με το λοτ 620 Proof χρυσό 30 δρ 1964 ΕΝΑ μόνο γνωστό μέχρι σήμερα, στην ίδια τιμή ? ? ?

ορφεας

Ορφεα, συμφωνω μερικως αλλα εχω να πω και τα εξης
1) Οι τιμες που αναφερεις ειναι estimates η εστω opening bids αλλα δεν ξερουμε ποσο πηγαν τελικα (γι αυτο ρωτουσα).
2) Το οτι το χρυσο προυφ 30 Δρχ. 1964 ηταν ενα κομματι γνωστο το ηξεραν τοτε που γινοταν η δημοπρασια? Μαλλον οχι. Το ξερουμε εμεις τωρα μετα απο σχεδον 30 χρονια οτι δεν εχει βγει σε δημοπρασια καποιο αλλο η οτι δεν υπαρχει/υπηρχε σε καμμια μεγαλη συλλογη αλλα τοτε το ηξεραν? Αμφιβαλλω...
Σωτηρης

Συμφωνώ Σωτήρη. Αλλωστε με την φράση μου (με κόκκινα γράμματα) αυτό εννοώ. Τα ίδια λέμε. Οι δημοπράτες μάθαιναν από τους συλλέκτες, οι συλλέκτες από τους δημοπράτες και όλοι μαζί από ψάξιμο και συζητήσεις μεταξύ μας.

Ένα παράδειγμα για το 30 άρι : Στην δημοπρασία του Spink 1979, πήραμε αρκετά κομμάτια μαζί με τον αείμνηστο GEG. Για αυτό το κομμάτι δεν ξέραμε τίποτα. Το συζητήσαμε και με τον αείμνηστο Λουλακάκη και αποφασίσαμε να μην το χτυπήσουμε, με το σκεπτικό ότι ήταν κάποιο νέο αναμνηστικό που θα το βρίσκαμε εύκολα στην Αθήνα. Το ίδιο έγινε και στην δημοπρασία του 1991.

Δεν ξέραμε ?? Ας μαθαίναμε. . . . και . . . τελικά μάθαμε   

ορφεας

[nikos11]

Και στις σύγχρονες δημοπρασίες έχουμε δει πολύ μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ τιμής εκκίνησης, εκτίμησης και τιμής κλεισίματος και το έχουμε σχολιάσει.

Στις δημοπρασίες χρειάζονται τουλάχιστον 2 για να ανέβει η τιμή. Σήμερα με το internet, το online bidding και την ταχύτητα μετάδοσης της πληροφορίας (συν κάποιοι άλλοι παράγοντες) είναι πολύ πιο εύκολο να ενημερωθούν και να βρεθούν 2, 3 και παραπάνω ενδιαφερόμενοι. Όσο πάμε πιο πίσω, θα συναντήσουμε όλο και πιο συχνά περιπτώσεις που μπορεί να μην γινόντουσαν καν γνωστές κάποιες δημοπρασίες. Σε συνδυασμό με αυτό που ανέφερε ο Ορφέας παραπάνω για την ποιότητα των φωτογραφιών, καταλαβαίνουμε πόσο διαφορετικές ήταν οι συνθήκες και πόσο μικρότερος συσχετισμός των τιμών μπορεί να γίνει.

[nikos11]

...

Ένα παράδειγμα για το 30 άρι : Στην δημοπρασία του Spink 1979, πήραμε αρκετά κομμάτια μαζί με τον αείμνηστο GEG. Για αυτό το κομμάτι δεν ξέραμε τίποτα. Το συζητήσαμε και με τον αείμνηστο Λουλακάκη και αποφασίσαμε να μην το χτυπήσουμε, με το σκεπτικό ότι ήταν κάποιο νέο αναμνηστικό που θα το βρίσκαμε εύκολα στην Αθήνα. Το ίδιο έγινε και στην δημοπρασία του 1991.

Δεν ξέραμε ?? Ας μαθαίναμε. . . . και . . . τελικά μάθαμε   

ορφεας

Φαντάζομαι το βρήκατε στην Αθήνα ;

[orfeas]

Και στις σύγχρονες δημοπρασίες έχουμε δει πολύ μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ τιμής εκκίνησης, εκτίμησης και τιμής κλεισίματος και το έχουμε σχολιάσει.

Στις δημοπρασίες χρειάζονται τουλάχιστον 2 για να ανέβει η τιμή. Σήμερα με το internet, το online bidding και την ταχύτητα μετάδοσης της πληροφορίας (συν κάποιοι άλλοι παράγοντες) είναι πολύ πιο εύκολο να ενημερωθούν και να βρεθούν 2, 3 και παραπάνω ενδιαφερόμενοι. Όσο πάμε πιο πίσω, θα συναντήσουμε όλο και πιο συχνά περιπτώσεις που μπορεί να μην γινόντουσαν καν γνωστές κάποιες δημοπρασίες. Σε συνδυασμό με αυτό που ανέφερε ο Ορφέας παραπάνω για την ποιότητα των φωτογραφιών, καταλαβαίνουμε πόσο διαφορετικές ήταν οι συνθήκες και πόσο μικρότερος συσχετισμός των τιμών μπορεί να γίνει.

Συμφωνώ Νίκο μου, το θέμα είναι ποσοτικό. 

Η σημερινή γνώση έχει εκλογικεύσει αρκετά τις τιμές, με αρκετές εξαιρέσεις.
Τότε, η γνώση, η βιβλιογραφία, η πληροφόρηση κλπ ήταν αρκετά χαμηλά και οι εξαιρέσεις ήταν πολλαπλάσιες.
Και προς τα πάνω και προς τα κάτω. 

Και για τις φωτό είχαμε και θέμα ποσοτικό. Εχω δημοπρασία με φωτό κοινού 5 δρ 1975 (λόγω διεθνων συλλεκτών Crown size). Στην ίδια δημοπρασία, ασημένια 1 δρ και 2 δρ 1915 Essai. Μία μονο φωτό με τον εμπροσθότυπο των 2 δρ (ποιος νοιάζεται για ελληνικά φραγκο-δίφραγκα ?  )

ορφεας

[sotiris]

Ορφεα, ευχαριστουμε πολυ !!!
Υπαρχουν τιμες κλεισιματος? (ετσι για να δουμε συσχετισμους με αναγωγη στις τοτε αξιες).

Εάν υπήρχαν Σωτήρη μου, θα τις είχα ήδη ανεβάσει.
Συσχετισμοί στα δύσκολα κομμάτια δεν μπορούν να γίνουν. Η γνώση ήρθε σιγά-σιγά με πολλές προσπάθειες από τους τότε συλλέκτες και αργότερα με το Internet.

Σύγκρινε πχ :
το λοτ 578 1 δρ 1851 με το λοτ 580 1 δρ 1851 μικρό κεφάλι. Διαφορετική κατάσταση, αλλά ίδια τιμή ? ?. 
το λοτ 598 100 δρ 1876 σε αυτή την κατάσταση με το λοτ 620 Proof χρυσό 30 δρ 1964 ΕΝΑ μόνο γνωστό μέχρι σήμερα, στην ίδια τιμή ? ? ?

ορφεας

Ορφεα, συμφωνω μερικως αλλα εχω να πω και τα εξης
1) Οι τιμες που αναφερεις ειναι estimates η εστω opening bids αλλα δεν ξερουμε ποσο πηγαν τελικα (γι αυτο ρωτουσα).
2) Το οτι το χρυσο προυφ 30 Δρχ. 1964 ηταν ενα κομματι γνωστο το ηξεραν τοτε που γινοταν η δημοπρασια? Μαλλον οχι. Το ξερουμε εμεις τωρα μετα απο σχεδον 30 χρονια οτι δεν εχει βγει σε δημοπρασια καποιο αλλο η οτι δεν υπαρχει/υπηρχε σε καμμια μεγαλη συλλογη αλλα τοτε το ηξεραν? Αμφιβαλλω...
Σωτηρης

Συμφωνώ Σωτήρη. Αλλωστε με την φράση μου (με κόκκινα γράμματα) αυτό εννοώ. Τα ίδια λέμε. Οι δημοπράτες μάθαιναν από τους συλλέκτες, οι συλλέκτες από τους δημοπράτες και όλοι μαζί από ψάξιμο και συζητήσεις μεταξύ μας.

Ένα παράδειγμα για το 30 άρι : Στην δημοπρασία του Spink 1979, πήραμε αρκετά κομμάτια μαζί με τον αείμνηστο GEG. Για αυτό το κομμάτι δεν ξέραμε τίποτα. Το συζητήσαμε και με τον αείμνηστο Λουλακάκη και αποφασίσαμε να μην το χτυπήσουμε, με το σκεπτικό ότι ήταν κάποιο νέο αναμνηστικό που θα το βρίσκαμε εύκολα στην Αθήνα. Το ίδιο έγινε και στην δημοπρασία του 1991.

Δεν ξέραμε ?? Ας μαθαίναμε. . . . και . . . τελικά μάθαμε   

ορφεας

Ορφεα,
ΠΟΛΥ ενδιαφεροντα τα παραπανω, πρεπει να σου ξυπνανε μνημες πριν απο παρα πολλα χρονια. Βεβαια το γεγονος οτι ΔΕΝ το βρηκατε ευκολα στην Αθηνα μετα το 1979 αλλα και οτι ΔΕΝ ειδατε καποιο παρομοιο σε 12 χρονια (απο 1979 μεχρι 1991) - υποθετω οτι θα ειχατε και συζητησεις με εμπορους και κανεις δεν θα το ηξερε - θα επρεπε να σας υποψιασει. Το τελευταιο (το οτι δεν εμφανιστηκε καποιο για 12 χρονια) βεβαια μπορει να ερμηνευθει και αλλοιως, οχι απαραιτητα το οτι ηταν σπανιο, π.χ. καποιος να το εκοψε ιδιωτικα αλλα παλι μονο ενα κομματι?
Αναρωτιεμαι αν πουληθηκε στη δημοπρασια του 1991 η αν ειναι ακομα ξεχασμενο σε καποιο υπογειο  
Σωτηρης

[solferino]

Στη δημοπρασία του σπινκ 1979 ο μακαρίτης Λουλακάκης έγραφε για το λοτο ν.89

-δραχμη 45 : Σε σχεση με την κρατούσα άποψη οτι η δραχμη 46 ειναι η σπανιώτερη, οι δραχμες 45 κ 47 ειναι κατα πολύ σπανιώτερες...

Δηλαδή οι συλλεκτες πίστευαν οτι η δραχμη 46 ειναι η πιο δύσκολη....

Ωστόσο σε γενικές γραμμές στη δημοπρασία αυτα που πιστεύουμε και σήμερα ότι ειναι σπανια , εκλεισαν και τότε πολυ ψηλά....πιο ακριβο απο όλα το 20δρχ1852 (σωστα) , επειτα το 100ρικο1876 (σωστα) επειτα διφραγκο και δραχμη 1915 (σωστα, ισως το διφραγκο ναναι πιο ακριβο απο το 100ρικο πλεον αλλα ψιλα γραμματα) , ταλιρο 45 και κουκου και δρχ 45 ψηλα.....πανω κατω και σημερα καπως ετσι θα κλείνανε με μερια μηδενικα στη λήγουσα.

[digo]

Συμφωνώ Νίκο μου, το θέμα είναι ποσοτικό. 

Η σημερινή γνώση έχει εκλογικεύσει αρκετά τις τιμές, με αρκετές εξαιρέσεις.
Τότε, η γνώση, η βιβλιογραφία, η πληροφόρηση κλπ ήταν αρκετά χαμηλά και οι εξαιρέσεις ήταν πολλαπλάσιες.
Και προς τα πάνω και προς τα κάτω. 

Και για τις φωτό είχαμε και θέμα ποσοτικό. Εχω δημοπρασία με φωτό κοινού 5 δρ 1975 (λόγω διεθνων συλλεκτών Crown size). Στην ίδια δημοπρασία, ασημένια 1 δρ και 2 δρ 1915 Essai. Μία μονο φωτό με τον εμπροσθότυπο των 2 δρ (ποιος νοιάζεται για ελληνικά φραγκο-δίφραγκα ?  )

ορφεας

Η έλλειψη της μετάδοσης της γνώσης και ο πολύ μικρός αριθμός των Ελλήνων συλλεκτών που μάθαιναν εκ των προτέρων για τέτοιες δημοπρασίες, όπως ο Ορφεας, ο αείμνηστος Θ.Πιτιδης και κάποιοι άλλοι, τους έδινε την δυνατότητα όχι μόνον να κάνουν τσιμπούσι μεταξύ τους σε τέτοιο θησαυρό Ελληνικών λότων αλλά και με τυχόν προ-συμφωνίες ώστε να μην χτυπιούνται μεταξύ τους. Κι ακόμα και λοτα που ίσως να μην ήθελε η να μην χρειαζόταν κανεις για την συλλογή του, κι αυτά κάποιος η κάποιοι τα σκούπιζαν για πολύ χαμηλές τιμές και μετά τα διοχέτευαν στην Ελλάδα. Απ’οσο γνωρίζω την προσωπικότητα του Ορφέα κι από αυτά που μου έχει πει, εκείνος επωφελείτο μεν της γνώσης και παρουσίας του στην δημοπρασία (άρα καρφί δεν του καιγόταν αν είχε η όχι φωτογραφίες του φραγκοδιφραγκου του 1915), αλλά έπαιρνε ο,τι αυτός ήθελε χωρίς συμφωνίες πριν φτάσουν στην αίθουσα.

Επίσης και εμένα μου έκανε εντύπωση ο αριθμός σε πολλαπλά νομίσματα, ιδίως χρυσά αλλά και κάποιες απίστευτες  σπανιότητες, όπως το χρυσό σετ του 1954 που αρχίζω να αναρωτιέμαι αν είναι αυτό που βρίσκεται σε γνωστό μαγαζί της Αθήνας εδώ και δεκαετίες.

Τέλος, με εντυπωσίασε η υπέροχη σειρά μεταλλίων του Lange.