20 δρχ. 1833

[ukobke]

Νίκο, "διά της ατόπου" + υποθέσεις, δεν γίνεται να έχεις συμπέρασμα. Όπως επίσης δεν προκύπτει από αυτά που έγραψαν την εποχή εκείνη, ότι κόπηκαν επιπλέον χρυσά του Όθωνα. Οι δε ιδιώτες, άργυρο πήγαιναν. Το διάταγμα αφορούσε ασήμι.

Με το δικό σου σκεπτικό λοιπόν, οι συμπολίτες μας γιατί να κάνουν ιδιωτικά χρυσά εικοσάρικα και να μη κάνουν 40άρικα; Τα είχαν θεοποιήσει; Ή εν πάσει περιπτώσει, γιατί 20άρικα του 1833;

Με οικονομικά ασχολείσαι, διάβασε την ιστορία σχετικά με τα δάνεια της Οθωνικής περιόδου, και ξανασυζητάμε τι υπήρχε... περίσσευμα.

Προσωπικά αυτό που γνωρίζω, είναι ότι το 1991 που μπήκα στη ΠΝΕ έβλεπες 20άρικο 1833 με το κυάλι. Συχνότητα, συναφή με την κοπή των 958. Τα χωρίς μίσχο που πολύ σπάνια εμφανιζόντουσαν εθεωρούντο πλαστά.

Οι κακοί παλαιοί έμποροι λοιπόν μα τα παρουσίαζαν ως πλαστά και μας τα πουλούσαν οι άτιμοι σε τιμή χρυσού. Ευτυχώς όμως οι νεώτεροι (έμποροι), ανακάλυψαν την απατεωνιά τους και σε συνάρτηση με τις εταιρείες πιστοποίησης έγινα γνήσια.

(Υπόψη ότι έχω πιστοποιημένο ως γνήσιο, ένα από αυτά που είχα αγοράσει σε τιμή χρυσού).

Πάντως κύριοι, τίποτα δεν μας οδηγεί στη γνησιότητα των "χωρίς μίσχο" πλην της μεγάλας μάζας συλλεκτών που ακριβώς τέτοια έχει και της πιστοποίησης των αμερικανών.

Για να μην παρεξηγηθώ, παραπάνω εκφράζω προσωπικές απόψεις και συμπεράσματα. Έχω τεράστιες επιφυλάξεις στα "χωρίς μίσχο" μέχρι να υπάρξει κάτι χειροπιαστό και όχι με υποθέσεις, ότι τυπώθηκαν από το Ελληνικό κράτος. Προς το παρόν με μια λέξη που τη καταλαβαίνουν οι εραστές της πιστοποίησης, τα νομίσματα αυτά είναι (για μένα) "questionable".