20 δρχ. 1833

[ukobke]

Το γεγονος οτι το Βρεττανικο μουσειο εχει ενα χωρις μισχο με ημερομηνια αποκτησης το 1842 (και μαλιστα με φθορα χρησης) ειναι κατι που κατα πασα βεβαιοτητα οι παλιοι συλλεκτες η εμποροι που αποφαινονταν τοτε περι πλαστοτητας η οχι, δεν το γνωριζαν εκεινη την εποχη.
Το να ειναι κοπη εκεινης της εποχης (του Οθωνα) πλαστη με σωστη περιεκτικοτητα και διαστασεις, προσωπικα το θεωρω απιθανο.

 Δεν ειχε τοτε συλλεκτικη υπεραξια, ως "φρεσκο" νομισμα, η δε συγκριση με καποιες πλαστες ιταλικες  λιρες που ειχαν σωστη περιεκτικοτητα δεν ειναι δοκιμη γιατι αυτες ειχαν βγει για συγκεκριμενους λογους απο τους Ιταλους, πολυ πιο μετα, Ο Γιωργος θα τα ξερει καλυτερα, και στο νομισμα παγκοσμιων τοτε συναλλαγων της Βρετανικης αυτοκρατοριας (και οχι φυσικα σε ενα χρυσο ελληνικο μικρου τιραζ).
 Εκτος των συγκεκριμενων ιταλικων λιρων, προσωπικα δεν γνωριζω αλλη περιπτωση πλαστων χρυσων που κυκλοφορησαν την ιδια εποχη με τα γνησια, με σωστη περιεκτικοτητα και διαστασεις.(που να μην ηταν συλλεκτικα).

Το ποια εποχη "σκαει μυτη" καποια παρτιδα νομισματων, δεν εχει να κανει με την πλαστοτητα, κατα καιρους σκανε ποσοτητες απο σπανια νομισματα σε καποια ποσοτητα, για διαφορους λογους.

Δημήτρη, την εποχή εκείνη, βάσει των διαταγμάτων, είχε επιτραπεί με νόμο η κυκλοφορία ΚΑΙ νομισμάτων ξένων χωρών.

Δυστυχώς οι Έλληνες κυκλοφορούσαν ΚΑΙ τα Τούρκικα και αναγκάστηκε το ελληνικό κράτος να βγάλει απαγορευτικό για τα νομίσματα αυτά. Μάλιστα άφηναν οι Τούρκοι τα Τούρκικα και έπαιρναν τα Ελληνικά.

Εάν διαβάσεις προσεκτικά το τι γινόταν εκείνη την εποχή και τις λαμογιές με τα χρυσά νομίσματα διαφόρων κρατών (φυσικά και τα ασημένια με την κυκλοφορία των Ισπανικών δίστηλων κ.ά) σίγουρα θα σκεφτείς ότι ήταν απόλυτα φυσιολογικό να "φτιαχτούν" Ελληνικά 20δραχμα.

Μη ξεχνάς ότι ακόμη και αυτά που όλοι παραδεχόμαστε ως πλαστά, έχουν ίδιο βάρος και περιεκτικότητα.