10 Λεπτά 1922

[MintError]

10 Λεπτά 1922 
Καταρχάς τ'αλουμινένια αυτά Βασιλικά νομίσματα κυκλοφόρησαν το 1923 (8η Μαρτίου) - και όχι το 1922- μετά την έγκριση του Βασιλικού διατάγματος υπ'αριθμόν 63 τεύχους Α 8/3/1923 το οποίο θα επισυνάψω για να το διαβάσουν όσοι θέλουν.
Τα νομίσματα αυτά έφεραν ώς βάρος 1,50 γρ , διάμετρο 21mm . Tα στοιχεία που δίνω περιγράφονται αναλυτικά και στο Βασιλικό διάταγμα της χρονιάς.
Μέταλλο των νομισμάτων είναι Αργίλιο (Al) 90% με ανοχή +-1
ψευδάργυρος (Zn) 9% με ανοχή +- 0,75 και χαλκός (Cu) 1% με ανοχή +-0,25. Εξηγώ λίγο τι λέει ο νόμος και μετά θα γράψω και μερικά πράγματα ακόμα. Το Ελληνικό κράτος στο Βασιλικό διάταγμα ορίζει ανοχή ανά ποσοστό μετάλλου στο κράμα. Δηλαδή μπορεί ένα κέρμα να έχει 90% αλουμίνιο αλλά μπορεί να έχει και 89% ή 91%. Μπορεί αντίστοιχα να έχει 9,75% ψευδάργυρο αλλά μπορεί να έχει και 8,25% ψευδάργυρο. Μπορεί τέλος να έχει 1,25% ή 0,75% χαλκό. Αυτά τα τρία στοιχεία μπορεί να συνδιάζονται σε βαθμό τέτοιο ώστε ένα νόμισμα να μην έχει καθόλου χαλκό!! Το τονίζω με παράδειγμα . Άν στο νόμισμα έχουμε 90,25% αλουμίνιο και 9,75% ψευδάργυρο τότε ο χαλκός είναι ΜΗΔΕΝ! Και το επιτρέπει αυτό ο νόμος!
Άρα αυτή η λανθασμένη νομική περιγραφή του νομίσματος οδήγησε στο γνωστό ΜΠΑΧΑΛΟ που λίγο πολύ γνωρίζουμε στα 10 Λεπτα του 1922. Δηλαδή στο ζύγισμα βλέπουμε 1,49γρ , 1,48γρ βλέπουμε επίσης 1,55γρ ή 1,56γρ και βλέπουμε και 1,65 ή 1,66γρ! Όλα αυτά είναι σύννομα μιας και ο νόμος δεν δίνει ανοχή στο βάρος!
Από το 1,48 μέχρι το 1,66 όμως έχουμε μεγάλη διαφορά . αυτή δεν οφείλεται αποκλειστικά στο κράμα αλλά σε κάτι σημαντικότερο, στο πάχος του δίσκου. Λόγω της μαλακότητας του κράματος και λόγω της μικρής του διαμέτρου , πολλοί δίσκοι κολλούσαν πάνω στις μήτρες και απορρίπτονταν κατά την παραγωγική διαδικασία , ιδίως όταν θερμαίνονταν οι μήτρες. Αυτό οδήγησε τους τεχνίτες στο να κόψουν πιο χοντρούς δίσκους με μεγαλύτερο δηλαδή πάχος ώστε ν'αυξήσουν την σκληρότητά τους και να ελαττώσουν το πρόβλημα κακέκτυπων κερμάτων αλλά και απορριφθέντων από καταστροφή δίσκων. Έτσι έχουμε σήμερα τη ποικιλία THICK. Η ποικιλία THIN είναι η αυτονόητη , αυτή που προορίζονταν για κοπή.
Λόγω κολλήματος των κερμάτων πάνω στις μήτρες , αυτές φθείρονταν. Έτσι έπρεπε ν'αντικαθίστανται τακτικά. Συχνότερα από το κανονικό. Κατά περιπτώσεις ο τεχνίτης ξεχνούσε να τις ποντάρει με το νομισματόσημο ή με τα νομισματόσημα. Ξεχνούσε δηλαδή και τα 2 ή το ένα από τα 2 νομισματόσημα. Έτσι έχουμε 3 ποικιλίες με βάση τα νομισματόσημα. Λόγω πονταρίσματος η θέση τους μπορεί να διαφέρει από κέρμα σε κέρμα διότι διαφέρει από μήτρα σε μήτρα.
Τα νομίσματα αυτά ΔΕΝ κόπηκαν επί βασιλείας Κων/νου Α' αλλά επί βασιλείας Γεωργίου Β' όπως αποδεικνύει και το Βασιλικό διάταγμα που σας επισυνάπτω.

Συμπερασματικά : 
α) Έλεγχος ποιοτικός στο κράμα των ελασμάτων δεν υφίσταται εκείνη τη χρονική περίοδο ή δεν εφαρμόζεται ή εφαρμόζεται πλημμελώς.Αυτό αποδεικνύεται από 3 στοιχεία. Πρώτον από την έντονη διαφοροποίηση βάρους στους δίσκους  από την  διάταξη του Βασιλικού νόμου που είναι ιδιαίτερα ελαστικός στην ανοχή του κράματος και από τον χρωματισμό των νομισμάτων σε ακυκλοφόρητη κατάσταση GEM και άνω όπου δεν είναι ίδιος σε όλα αλλά διαφέρει αναλόγως του κράματος
β) Οι δίσκοι σε μεγάλο πάχος είναι λιγοστοί και σπανιότεροι. Κόπηκαν σαφέστατα λιγότεροι και διασώθηκαν ξεκάθαρα πολλοί λιγότεροι. Σε ποιότητα MS  σήμερα ειναι δύσκολο αρκετά να βρεθούν. 
γ) Τα νομισματόσημα άν παρατηρήσετε πολύ προσεκτικά με φακό σε ακυκλοφόρητα νομίσματα θα διαπιστώσετε ότι πρώτον διαφέρουν σε πάχος και δεύτερον διαφέρει η θέση τους πάνω στο πεδίο. Πιο συγκεκριμένα ο κεραυνός ενδέχεται να είναι διπλά πονταρισμένος ή μονά κι έτσι έχουμε μονό ή διπλό νομισματόσημο  , λεπτό ή παχύ αντίστοιχα ενώ στο στάχυ έχουμε υψηλότερο ανάγλυφο κάι χαμηλότερο ανάγλυφο . Διαφέρει δηλαδή ώς πρός το ύψος. Αυτό αποδεικνύει ότι τυπώνονταν στο τελευταίο στάδιο πάνω στη μήτρα.
δ) Σε κάποια κέρματα απουσιάζει το ένα νομισματόσημο ή και τα δύο.  Σε όσα απουσιάζει μόνο το ένα οφείλεται κυρίως σε βούλωμα της μήτρας ή σε κακό πάτημα από την πρέσα ή στην ξεχασιά πονταρίσματος της μήτρας. Σε όσα απουσιάζουν και τα 2 νομισματόσημα έχουμε δοκιμαστική τύπωση. Η σειρά δοκιμών ήταν . Πρώτον Essai ακολούθως έχουμε ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ κατόπιν χωρίς νομισματόσημα και καταλήγουμε στην τελική έκδοση νομίσματος που κυκλοφόρησε με τα 2 νομισματόσημα. Υπάρχει και η άποψη ότι ο παχύς δίσκος (1,65γρ)  ήταν piedfort έκδοση αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν ευσταθεί με δεδομένο ότι έχουν βρεθεί αρκετοί δίσκοι Thick σε διάφορες καταστάσεις φθοράς. Τέλος οι δοκιμές έγιναν  σε αλουμίνιο , χαλκό και χαλκονικέλιο.