20 λεπτά 1969 Φορέστε γυαλιά ηλίου

[MintError]

Οι Αμερικάνοι έχουν μια νοοτροπία στη βαθμολόγηση νομισμάτων που την συνοψίζουν σε λίγες λέξεις. Ανώτερη και ανώτατη ποιότητα κοπής από τον μέσο όρο κοπής. Δηλαδή για να μπορέσει 1 κέρμα να πάρει βαθμό πάνω από 66 πρέπει να είναι ανώτερης ποιότητας κοπής και για να πάρει πάνω από 67 ανώτατης. Στους βαθμούς 68 και 69 εξετάσουν πολύ μικρές λεπτομέριες  στα χαμηλά σημεία του σχεδίου καθώς και την  ποιότητα φινιρίσματος και ποιότητα δίσκου. Τώρα άν πρέπει ένα νόμισμα να μη τυπωθεί από φρέσκιες μήτρες αλλά από κάπως χρησιμοποιημένες ώστε να μη φαίνονται τα φινιρίσματα και οι ανάγλυφες γραμμές από την εργασία του χαράκτη πάω πάσο. Για μένα είναι θετικό αυτό. Και όχι μόνο για μένα και για όσους έχουν δεί πολλά ακυκλοφόρητα νομίσματα σε κάποιο κέρμα κι έχουν συγκριτικό μέγεθος. Θα μου πείτε το PL δεν είναι ανώτερης ποιότητας νόμισμα? Ναι είναι . Αλλά όμως άν και είναι ίδιας κατηγορίας νόμισμα σε κοπή γιατί θα πρέπει να καθορίζει την βαθμολογία του στην κλίμακα Sheldon? 

Υ.Γ Αν θυμάστε ειρωνεύτηκα τη πιστοποίηση του Ισπανικού χρυσού για τον λόγο αυτόν. Άν δηλαδή ένα βασιλικό κέρμα παίρνει τον βαθμό 65 τότε ποιό κέρμα παίρνει τον βαθμό 68? Το κυκλοφορίας? Ποιό? Κάτι δεν λειτουργεί σωστά... Ένα εκλεπτισμένο χρυσό κέρμα που κόβεται για επίδειξη στον βασιλιά δεν είναι ανώτερης ποιότητας κοπής κέρμα? Γιατί πρέπει να μείνει στο  65?  Ή γιατί μια λίρα XF πρέπει να πιάσει AU οταν ένας dealer μεγάλου τζίρου την προσκομίζει για πιστοποίηση? Και πόσο στο φινάλε επηρρεάζεται η αξιοπιστία σε όλο αυτό? Ρωτάω ...   Κάποτε ένας dealer πρίν κάνα χρόνο είπε ότι οι πιστοποιήσεις είναι τέχνη και όχι επιστήμη. Άν και δυσκολεύομαι να το αποδεχθώ μάλλον θα το αποδεχθώ βλέποντας π.χ μια BU λίρα να βγαίνει Proof και τόσα άλλα που κατά καιρούς βλέπουμε. Και άν είναι εν τέλει τέχνη γιατί να μην είναι τέχνη και η προσπάθεια κάποιων να ξεγελάσουν τους dealers με ανακατασκευές κερμάτων? Εδώ δηλαδή έχουμε έναν φαύλο κύκλο...όλα γυρίζουν γύρω από τον ίδιο κύκλο...