Βασιλιας Γεωργιος και αρχαιο νομισμα

[iapwnas]

Αυτη η ιστορια του βασιλια Γεωργιου ειναι ανεκδοτη και την πετυχα σε ενα βιβλιο τυχαια οποτε την μοιραζομαι μαζι σας, ελπιζω να σας αρεσει!


Μια ημερα ο βασιλιας περπατουσε αναμεσα στο πληθος αγνωριστος οπως συνηθιζε στην οδο Αιολου εξω απο την εκκλησια της Αγιας Ειρηνης οπου τον σταματησε ενας αρειμανιος (!) φουστανελοφορος ρουμελιωτης ο οποιος δεν τον εγνωριζε. 



 - Με το παρντον αφεντικο του ειπε με την ιδιαζουσα προφορα του.

- Στις διαταγες σου παλληκαρα μου, τι προσταζεις απαντησε ο βασιλιας.


και βαζωντας το χερι στην τσεπη του ο φουστανελοφορος εβγαλε ενα αρχαιο Ελληνικο ασημενιο  νομισμα.



-Για τουτο αφεντικο γινεται λεφτα?

-Γιατι οχι?

-Κη σαν ποσ' απαν΄ κανει?

-Οσα θελεις.

-Τι λες ουρε? Μιλα καλα γιατι θα τα στειλω δια τα πολεμικα μας!  (ηταν η εποχη που ναυπηγουαμε πλοια λιγο πριν τους Βαλκανικους πολεμους)

Ο βασιλιας εννοησε περι τινος προκειται:

-Ισα με χιλιες δραχμες σου δινω εγω.

-Χαλαλη σου μα τον σταυρο χαλαλη σου απαντησε ο χωρικος και του εδωσε το νομισμα και ο βασιλιας του μετρησε στη στιγμη χιλιες δραχμες!

Ο αφελης χωρικος εσπευσε αμεσως στην επιτροπη των ερανων και προσφερε την χιλιοδραχμον συνδρομην υπερ του εθνικου στολου! Ο Γεωργιος το απογευμα του επεστρεψε με εναν υπασπιστη του το αρχαιο νομισμα με ενα πολυ επαινετικο μηνυμα για την φιλοπατρια του.

Εξαλλος απο τη χαρα του εβγαλε το φεσι του και ελεγε στους τριγυρω του:

-Ουρε μην το εννοησω οτι βρεθηκα καρσι με τον βασιλια?

Τι θα εκανες τον ρωτουσαν οι ανθρωποι γυρω του

-Θα του εγυρευα κι αλλα!