Μένω άφωνος

[sac]

Πάντως ένα γνήσιο νόμισμα κυκλοφορίας χρησιμοποιείται σε όλες τις συναλλαγές και είναι αποδεκτό από όλους.

Ένα σημείο που κάνεις λάθος είναι αυτό.

Αν πάρεις ένα δίευρο και το κόψεις στη μέση έχεις ένα γνήσιο νόμισμα που είναι πια κατεστραμένο και άκυρο. Και επομένως έχει πάψει να αποτελεί "νόμιμο χρήμα". Παραμένει όμως γνήσιο κατεστραμένο νόμισμα.

Αυτό ακριβώς ήταν η κιβδηλεία. Έπαιρνες ένα χρυσό νόμισμα, του έκανες μερικές τρύπες, αφαιρούσες κάποια ποσότητα χρυσού και ξανάκλεινες τις τρύπες. Ή... πιο απλά το λιμάριζες...
Είχες ένα νόμισμα γνήσιο, αλλά κατεστραμένο και άκυρο.

Το τονίζω αυτό, γιατί είναι αηδία να ακούς από (υποτίθεται) έμπειρους συλλέκτες να μην μπορούν να ξεχωρίσουν τα πλαστά από τα κίβδηλα ("τσεβδά" στη λαϊκή γλώσσα).
(Δεν εννοώ εσένα, εννοώ άλλους συλλέκτες με ύφος χιλίων καρδιναλίων.)

Μια άλλη περίπτωση, είναι η παραποίηση χαρτονομισμάτων. Παραποίηση, όχι παραχάραξη. Κοινώς μαϊμούδιασμα.
Παίρνεις ένα δεκάευρο και (με κάποιον τρόπο) το κάνεις εκατοντάευρο. Πάλι έχεις γνήσιο χαρτονόμισμα, αλλά κατεστραμένο και άκυρο.

----------------

Κατά τα άλλα, όπως γράφτηκε και από άλλους, για αιώνες τα νομίσματα τα τρυπούσαν, τους κόλλαγαν κρίκους κλπ, για να τα κάνουν κοσμήματα.

----------------

Αν πας στην ΤτΕ την ιδιοκατασκευή που συζητάμε, θα σου πουν: "Πάρε μια πένσα, βγάλε τα παραπανήσια και δωσ' μας το υπόλοιπο." Το ίδιο μπορεί να πει και ο έμπορος: "Αν βγάλει κανείς τα δαχτυλίδια, ξαναγίνεται κανονικό νόμισμα".
Πράγμα που όμως δεν ισχύει για τα χρωματισμένα νομίσματα.

Το ίδιο θα συμβεί και αν τους πας σλαμπαρισμένο νόμισμα. Θα σου πουν: "Βγάλε τα πλαστικά και δώσε μας το νόμισμα σκέτο."