ΣΦΑΛΜΑΤΑ στα νομισματα (ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ).

[sac]

Μια που ξαναπιάσαμε τη θεωρία, να προσθέσουμε μερικές λεπτομέρειες...

1. Μετά την απομάκρυνσιν εκ του πιεστηρίου (της πρέσας) ουδέν σφάλμα αναγνωρίζεται!

Από συλλεκτική άποψη, "σφάλματα" θεωρούνται όσα συμβαίνουν σε ένα κέρμα κατά τη διαδικασία κατασκευής του, από το κόψιμο των δίσκων, μέχρι και την τύπωσή του. Όσα του συμβαίνουν πιο μετά, δεν θεωρούνται "σφάλματα".

Για παράδειγμα, η συσκευή που φτιάχνει μασούρια πολλές φορές γδέρνει τα εξωτερικά νομίσματα. Είναι πολύ συνηθισμένοι κάτι όμορφοι κύκλοι που προκαλούνται από αυτή τη συσκευή. Αυτά θεωρούνται "χαλασμένα" νομίσματα και όχι σφάλματα.

(Κατά τη γνώμη μου όλα τα σφάλματα είναι χαλασμένα νομίσματα, αλλά... αυτό είναι αλλουνού βραχμάνου βέδα...)

2. Οι προδιαγραφές του νομισματοκοπείου έχουν και τις "ανοχές" τους.

Προφανώς είναι "σφάλμα" ό,τι διαφέρει από τις προδιαγραφές του νομισματοκοπείου, αλλά οι προδιαγραφές αυτές έχουν κάποια όρια ανοχής. Δυστυχώς... οι πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά είναι ελάχιστες. Μπορούμε όμως να τις δούμε στην πράξη.

Παράδειγμα: Κάποια νομίσματα bulion μπορεί να τύχει να βγουν βαρύτερα από το κανονικό. Αν η αξία του παραπανίσιου (πολύτιμου) μετάλου είναι μικρότερη από το κόστος κατασκευής του κέρματος (οπότε δεν συμφέρει να ξαναφτιαχτεί), το θεωρούν "εντάξει". (Πιθανώς και σε συνάρτηση με το "κύρος" του ναμισματοκοπείου, όσο πιο κυριλέ θέλει να το παίξει το νομισματοκοπείο, τόσο μικρότερα είναι τα όρια των ανοχών που ορίζει.)

Επειδή τα νομίσματα bulion δεν χρησιμοποιούνται σε αυτόματους πωλητές, συσκευές καταμέτρησης κλπ, υπάρχει αυτή η "πολυτέλεια", να έχουν χαλαρότερες ανοχές. Αντίστοιχα, τα νομίσματα κυκλοφορίας δεν έχουν αυτή την "πολυτέλεια", να αποκλίνουν τόσο πολύ στο βάρος και στις διαστάσεις τους.

Επομένως, για να θεωρηθεί "σφάλμα" ένα νόμισμα από συλλεκτική άποψη, θα πρέπει να θεωρηθεί σφάλμα και από κατασκευαστική άποψη (και άρα "άκυρο" νόμισμα). Αν αποκλίνει από τις θεωρητικές προδιαγραφές τόσο λίγο, ώστε να μην ξεπερνάει τα όρια ανοχής, τότε θα κυκλοφορήσει κανονικά, θα μπει σε μασούρια και θα το βρίσκει κανείς σε μεγάλες ποσότητες (ενδεχομένως να θεωρηθεί και ποικιλία).

Τέτοια περίπτωση είναι και τα μονόδραχμα του 2000, που "έλιωσε" το ανθέμιο, αλλά βγήκαν κανονικά στην κυκλοφορία. (Και σε συνέχεια ξαναχαράχτηκε το ανθέμιο στη μήτρα και τυπώθηκε εξώγλυφο στα νομίσματα.) Αν αυτά τα κέρματα είχαν θεωρηθεί κατασκευαστικό λάθος και είχαν ακυρωθεί, δεν θα μιλούσαμε για ποικιλίες, αλλά για "καταπληκτικά σφάλματα", που θα πουλιόντουσαν πανάκριβα.