POPULATION REPORT

[digo]

Όλα γίνονται Χρήστο, μόνο του σπανού τα γενια δε γίνονται.

Εάν θεωρείς ότι «και να θες να τον μαζέψεις δεν γίνεται» (όπου υποθέτω ότι αναφέρεσαι στο number one στο registry και τίποτε λιγωτερο), τότε πας δια της πλαγιας οδού. 

Την ίδια ακριβώς οδό που ακολούθησαν συλλεκτες της κλάσης του Εliasberg, η άλλων Ελλήνων συλλεκτών των οποίων τα ονόματα δεν μου επιτρέπεται να αναφέρω, ακόμη κι αν τα γνώριζα : θα κανεις υπομονή, θα εντοπίσεις ποιος είναι αυτός που κατέχει τα καλύτερα και την σωστή στιγμή που εσυ θα κρίνεις ποια είναι, χωρίς βιασύνη και κυρίως χωρίς ανησυχία, θα πας και θα του κανεις πρόταση για αγορά ολοκλήρου του σετ του. Παύλος είναι,όχι φουλ κομπλε unc lux Ελληνική συλλογή 1828-2000 παρά το ότι κι εκεί έχει συμβεί αυτό. Στο άλλο άκρο δηλαδή. 

Λεπτομέρειες τύπου «και τι θα κάνω τα δικά μου;», είναι απλούστατες στην λύση τους ιδιαίτερα σε πολύ καλές ποιότητες όπου πάντα θα υπάρχουν αγοραστές. Είναι καθαρά δικό σου θέμα ποσο απλό η δύσκολο θα το κανεις: εαν θέλεις να συνυπολογισεις και κόστη και να βγεις και κερδισμένος στο τέλος, που δεν αποκλείεται εάν αγοράσεις μια ολόκληρη συλλογή με μια δικαιολογημένη έκπτωση και πουλήσεις τα δικά σου μεμονωμένα, βάζεις άλλη μια παράμετρο δυσκολίας. Κι αν πάλι δεν συμβεί αυτό,το κέρδος δηλαδή, να σου υπενθυμίσω το άρθρο του Ζαχαρια Ωραιοπουλου που πολυ σωστά επεσήμανε ότι όπως όταν πάμε στον κινηματογράφο, δεν ζητάμε τα λεφτά του εισιτηρίου μας πίσω, το ίδιο συμβαίνει και με την χ α ρ α , που αυτό το χομπυ δίνει και άρα ένα κάποιο κόστος είναι απολύτως δικαιολογημένο.

Άλλο βέβαια εάν όλοι οι νεοεισερχόμενοι τώρα αποβλέπουν εξ αρχής στις υπεραξίες κλπ. Υπάρχουν πολυ καλύτεροι τρόποι να επενδύσει κάποιος τα χρήματα του και ακόμη κι εκεί, σιγουριά 100% δεν υφίσταται. Αυτό δεν σημαίνει ότι για να έχει κάποιος συλλογή πρέπει να πτωχεύσει, αλλά απλά να κάνει μελετημένες κινήσεις και να μην παρασύρεται έξω από τις δυνατότητες του. 

Κι έτσι όμως, πάντα κάποιοι από εμάς λαμβάνουμε υπ’οψιν την πραγματική χαρά που μας έδωσε το άλφα η βήτα νόμισμα κι αν στην μεταπώληση-αναβάθμιση χάσουμε κάποια χρήματα, αφ’ενος συνυπολογίζουμε όσο αυτό είναι μετρήσιμο, την χαρά που μας έδωσε το απερχόμενο νόμισμα και φροντίζουμε τα επόμενα να είναι νομίσματα που δεν θα χρειαστεί να αναβαθμίσουμε, κάτι που η «φιλοσοφία» των βαθμών, 66 η 67 για να μην αναφέρω τον εισαγόμενο εκ των ΗΠΑ παραλογισμό του 69-70, κάνει κατά πολύ δυσκολότερο. 

Ευχαριστούμε πολύ για την συμπληρωματική ανάρτηση.