Η συλλογή μου του Καποδίστρια

[orfeas]

Ηταν το 1961, μαθητής του γυμνασίου ακόμη, όταν με την προτροπή και τις συμβουλές του οικογενειακού μας φίλου και μεγάλου συλλέκτη Δημ. Οικονομόπουλου, διέλυσα την συλλογή νομισμάτων μου από διάφορα νομίσματα από όλον τον κόσμο και ξεκίνησα στα σοβαρά την συλλογή μου νέο-ελληνικών νομισμάτων.
 
Την 10ετία 1960, Βιβλία, Internet κλπ δεν υπήρχαν (δεν ξέραμε καν τι νομίσματα υπήρχαν).  Αν ήσουν τυχερός εύρισκες κάτι σημειώσεις του Τασούλη, του Λάμπρου και τα Ελληνικά Νομίσματα του Υπ. Οικ. που τα βρήκα την επόμενη 10ετία.
Ετσι πέφτοντας, κατ’ ευθείαν στα βαθειά, ξεκίνησα από το Μοναστηράκι. Τότε στην οδό Ηφαίστου δεν υπήρχαν ακόμη ρούχα, τουριστικά μαγαζιά κλπ Ηταν γεμάτη παληατζίδικα και μικρο-μηχανουργεία, όπου με αρκετό ψάξιμο, μπορούσες να βρεις κάποια νομίσματα..
Γύρω στο 1965, είχα αναθέσει την κατασκευή ενός μεγάλου χάλκινου καζανιού στο χαλκουργείο του Νικου Ρακιτζάκη (στις αρχές της οδού Ηφαίστου) και με την ευκαιρία αυτή, 2-3 φορές την εβδομάδα, έκανα και το ψάξιμό μου για νομίσματα, κυρίως του Καποδίστρια που είχε γίνει η αδυναμία μου. Επίσης υπήρχαν τα μαγαζιά  του κυρ Σταύρου του Κυρίτση στην Πλατεία  Μοναστηρακίου που το 1967 μου έδωσε και τον κατάλογό του (μπορεί σήμερα ο κατάλογος αυτός να μη λέει τίποτα, αλλά τότε με την ένδεια που υπήρχε σε βιβλία, έγινε το ευαγγέλιό μας) και νομίζω και το μαγαζί του Π. Πυλαρινού.
 
Η δεκαετία του 1970 ήταν πολύ σημαντική, γιατί άλλαξαν πολλά και για την συλλογή μου
Το 1971 βγήκε ο 1ος κατάλογος του Πετούση με δοκίμια και πάρα πολλές λεπτομέρειες. Είχε καμμιά 45αριά ποικιλιες του Καποδίστρια. Άλλες τόσες περίπου είχα τότε και εγώ, αλλά στην σύγκριση που έκανα διαπίστωσα ότι οι μισές του Πετούση έλειπαν από εμένα και οι μισές οι δικές μου έλειπαν από τον Πετούση. Τηλεφωνήθηκα μαζί του, πήγα σπίτι του στην Αγ. Παρασκευή όπου είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, αγόρασα και 3-4 από αυτές που μου έλειπαν και αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον θάνατό του, το 1980 περίπου
Με το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας το 1971 είχα την άνεση να ταξιδεύω εβδομάδα παρά εβδομάδα στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Κάθε ταξείδι μου προγραμματιζόταν για 7-10 διαφορετικές πόλεις. Στον προγραμματισμό μου έβαζα και τις πόλεις όπου γινόταν κάποια δημοπρασία νομισμάτων, ενδιαφέρουσα για μένα. Ετσι τα 35 επόμενα χρόνια είχα παρακολουθήσει δημ/σίες σε σχεδόν όλους τους μεγάλους οίκους της Ευρώπης και σε αρκετούς εκτός αυτής
Αυτό έδινε πολλά πλεονεκτήματα σε εμένα.
Οι Ελληνες που συναντούσα σε δημοπρασίες στο εξωτερικό μέχρι το 2000, ήταν ελάχιστοι. Ο Ασπρογέρακας, ο Πιτίδης, ο Γ. Γεωργόπουλος (GEG), ο Γ. Γεωργιόπουλος (Γιωργάκης), ο Ταζεδάκης, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Δ. Λουλακάκης και ίσως κάποιοι άλλοι που (συγνώμη) δεν θυμάμαι αυτή την στιγμή. Στην δημ/σία του Spink 1979, δεν μπορούσα να πάω γιατι θα βρισκόμουν στην Ιαπωνία, αλλά σνεννοηθήκαμε με τον GEG (είχαμε γνωριστεί το 1878 και χτύπησε και για μένα) και πήραμε αρκετά super νομίσματα (όχι Καποδίστριες)
Οι οίκοι που πήγαινα, στην συνέχεια μου ταχυδρομούσαν τους καταλόγους τους και έτσι ήξερα εκ των προτέρων τι με ενδιέφερε και τι θα πρόσεχα στο wiewing που θα ακολουθούσε. Οι δημοπράτες δεν ήξεραν καλά τα ελληνικά νομίσματα, οι κατάλογοι δεν είχαν φωτό σε όλα τα λότα.και έτσι στο wiewing μπορούσες (κάποιες φορές) να βρείς δοκίμια και ποικιλίες που έβγαιναν σαν κοινά νομίσματα.
Οι Ελληνες έμποροι, όταν ρωτούσες για ποικιλίες του Καποδίστρια, οι περισσότεροι, αγνοώντας επαναχάραξη, μήτρες, σπάσιμο μήτρας κλπ είχαν έτοιμη την απάντηση «αυτά ??, κάθε νόμισμα και άλλη ποικιλία»
Οι έμποροι και κάποιοι συλλέκτες καταλήγαμε τις Κυριακές, στο καφενεδάκι της οδου Νορμάνου (απέναντι από το μαγαζί του Γεωργιάδη). Συζητήσεις, ανταλλαγές, αγοραπωλησίες, μέχρι και πρόχειρες δημοπρασίες 3-4 νομισμάτων στα όρθια, Με τις φωνές και διαπληκτισμούς, μας έδιωχνε ο καφετζής και έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη στέγασης.
Καμμιά 20αριά άτομα, ένα πρόχειρο καταστατικό, η ενοικίαση γραφείων στην οδό Θέκλας και ιδού η δημιουργία της ΠΝΕ το 1976.
Αυτή την 10ετία μου μάζευαν Καποδίστριες και  αγόραζα κυρίως από τον κυρ-Βασίλη (τον Ηπειρώτη με μαγαζί στις αρχές της Ηφαίστου), τον Μαν. Τζώρτζη (που εκφωνούσε τις δημ/σίες στην ΠΝΕ και μετά μαγαζί με αντίκες στην Ναυ. Αποστόλη), τον Νίκο (με το περίπτερο στην Πλ. Αβησσυνίας, με το 1/5 είδη περιπτέρου και τα 4/5 νομίσματα), τον Γ. Σαραντάκη (με το βιβλιοπωλείο στην Λιοσίων, μετά στην Αδριανού και τέλος στην Ανθ. Γαζή), τον Νίκο ?, (στην οδό Νορμάνου), τον Θόδ. Χρήστου, τον Αντ. Μαρκόπουλο και αρκετούς άλλους

(συνεχίζεται)