Αυτη η ιστορια του βασιλια Γεωργιου ειναι ανεκδοτη και την πετυχα σε ενα βιβλιο τυχαια οποτε την μοιραζομαι μαζι σας, ελπιζω να σας αρεσει!


Μια ημερα ο βασιλιας περπατουσε αναμεσα στο πληθος αγνωριστος οπως συνηθιζε στην οδο Αιολου εξω απο την εκκλησια της Αγιας Ειρηνης οπου τον σταματησε ενας αρειμανιος (!) φουστανελοφορος ρουμελιωτης ο οποιος δεν τον εγνωριζε. 



 - Με το παρντον αφεντικο του ειπε με την ιδιαζουσα προφορα του.

- Στις διαταγες σου παλληκαρα μου, τι προσταζεις απαντησε ο βασιλιας.


και βαζωντας το χερι στην τσεπη του ο φουστανελοφορος εβγαλε ενα αρχαιο Ελληνικο ασημενιο  νομισμα.



-Για τουτο αφεντικο γινεται λεφτα?

-Γιατι οχι?

-Κη σαν ποσ' απαν΄ κανει?

-Οσα θελεις.

-Τι λες ουρε? Μιλα καλα γιατι θα τα στειλω δια τα πολεμικα μας!  (ηταν η εποχη που ναυπηγουαμε πλοια λιγο πριν τους Βαλκανικους πολεμους)

Ο βασιλιας εννοησε περι τινος προκειται:

-Ισα με χιλιες δραχμες σου δινω εγω.

-Χαλαλη σου μα τον σταυρο χαλαλη σου απαντησε ο χωρικος και του εδωσε το νομισμα και ο βασιλιας του μετρησε στη στιγμη χιλιες δραχμες!

Ο αφελης χωρικος εσπευσε αμεσως στην επιτροπη των ερανων και προσφερε την χιλιοδραχμον συνδρομην υπερ του εθνικου στολου! Ο Γεωργιος το απογευμα του επεστρεψε με εναν υπασπιστη του το αρχαιο νομισμα με ενα πολυ επαινετικο μηνυμα για την φιλοπατρια του.

Εξαλλος απο τη χαρα του εβγαλε το φεσι του και ελεγε στους τριγυρω του:

-Ουρε μην το εννοησω οτι βρεθηκα καρσι με τον βασιλια?

Τι θα εκανες τον ρωτουσαν οι ανθρωποι γυρω του

-Θα του εγυρευα κι αλλα!

Ωραια ιστορια, δειγμα του κλιματος φιλοπατριας της εποχης.
Μιας και ανεφερες τον Γεωργιο, να πουμε οτι ηταν μεγας κυνηγος του ποδογυρου, μαλιστα χαριτολογωντας ελεγαν τοτε οτι ο τιτλος "πατερας του εθνους" ηταν κυριολεκτικος..

(27/03/18 19:44:59)iapwnas Έγραψε:  -Θα του εγυρευα κι αλλα!

ομορφη ιστορια κ συγκινητικη για μενα..

Τα παραμύθια της εποχής... που εξυπηρετούσαν συγκεκριμένο πολιτικό σκοπό.

Αμαν βρε Νικο. Χαλαρωσε λιγο, εμενα μ'αρεσε και η ιστορια, αλλα και το σοκιν' του χαρου.

(29/03/18 08:44:18)digo Έγραψε:  Αμαν βρε Νικο. Χαλαρωσε λιγο, εμενα μ'αρεσε και η ιστορια, αλλα και το σοκιν' του χαρου.

Καλά διορθώνω.

Τι καλός βασιλεύς ο Γεώργιος! Τι φιλόπατρις ο αθώος Έλληνας!

Εγώ (και οι άλλοι) που πληρώνω/ουμε τον ενφια (νοίκι για το σπίτι που πλήρωσα με το μισθό μου) υπέρ του tsoglanboy δεν σε συγκινώ; Τι δεν σ΄αρέσει;

Η διαφορά Δημήτρη μου είναι στο τρόπο που στα σερβίρουν για να σε λένε μ@λ@κ@.

Νικο καλησπερα, φανταζομαι δεν αναφερεσαι σε εμενα ως 'σερβιτορο'   αλλωστε δεν εχω σκοπο την καταλυση της δημοκρατιας με σκοπο την εγκαθιδρυση βασιλειας    . Ο βασιλιας Γεωργιος ουτως η αλλως εχει πεθανει 105 χρονια   πριν 

Την ιστορια την ανεβασα γιατι και εμενα μου αρεσε, τωρα δεν καθησα να εξετασω αν η πηγη ειναι αληθης. Νικο ο συγχωρεμενος ηταν ο βασιλιας που προσαρμοστηκε καλυτερα στα Ελληνικα δεδομενα, ηταν καλος!

Στελιο διαφωνω οτι ηταν καλος ο Γεωργιος Α,φιλε αν ηταν θα ειχε φροντισει να κοψει καμμια χιλιαδα 50 λεπτακια του 1868 να κλειναμε τρυπες .....Ωραια ιστορια οπως και τα σχολια

(29/03/18 18:55:02)iapwnas Έγραψε:  Νικο καλησπερα, φανταζομαι δεν αναφερεσαι σε εμενα ως 'σερβιτορο'   αλλωστε δεν εχω σκοπο την καταλυση της δημοκρατιας με σκοπο την εγκαθιδρυση βασιλειας    . Ο βασιλιας Γεωργιος ουτως η αλλως εχει πεθανει 105 χρονια   πριν 

Την ιστορια την ανεβασα γιατι και εμενα μου αρεσε, τωρα δεν καθησα να εξετασω αν η πηγη ειναι αληθης. Νικο ο συγχωρεμενος ηταν ο βασιλιας που προσαρμοστηκε καλυτερα στα Ελληνικα δεδομενα, ηταν καλος!

Μη τα παίρνετε προσωπικά τα θέματα ρε παιδιά...

Καταρχάς εάν πρέπει να κατηγορήσω κάποιον, αυτός είναι ο Δημήτρης (Digo) γιατί εμφανίζεται σαν διάττοντας αστέρας.  Δημήτρη σ αγαπάμε, να μπαίνοβγαίνεις πιο συχνά .  (Εννοείται και τον sac γι αυτά που γράφει εδώθε κι αλούθε).


Πάντως εγώ πιστεύω ότι ο πιο καλός βασιλιάς ήταν ο κοκός όπως και πιο καλός πρωθυπουργός είναι ο τσί(μ)πρας (μας έμεινε από το μπάοκ των Јужна μακεντόνιτσα). Ο πρώτος λόγω IQ  και ο δεύτερος γι αυτά που καταπίνει.

(Επί του σοβαρού, αυτές ήταν ιστορίες που δημιουργούσαν εκείνη την εποχή για να προσελκύσουν δωρεές από τους απλοϊκούς  και φιλότιμους Έλληνες της εποχής)