(19/04/22 09:44:34)PANAGIOTIS Έγραψε:  

(19/04/22 08:19:49)nikos11 Έγραψε:  Αν νομίζατε ότι θα είχε ξεφυγει από το solferino είστε απλά μακράν γελασμένοι  .

Οπότε πάμε παλι στο γνωστό θέμα… Πότε να τους πιστέψεις, όταν το έβγαζαν 64+ ή τωρα που το έβγαλαν 65+; Γιατί ως γνωστόν μιλάμε για ειδικούς  . Και ναι Παναγιώτη, να μην εκπλαγούμε καθολου αν του χρονου το βγάλουν ακόμα και το ιδιο 66+!

Αυτό ήθελα να πω με το 66άρι του χρόνου.......γιατί για να σας πω τη μαύρη αλήθεια τις διαφορές του 65 με το 65+ εγώ δεν τις ξέρω, όποιος τις ξέρει ας δώσει και τα χρήματα για να το γράφει στο κουτί...

+1

Ούτε το μουσείο δεν έχει τέτοιο τάληρο...

Παιδιά με συγχωρείτε,αλλά εγώ το βλέπω σούπερ υπερεκτιμημένο.....

Μέχρι το MS68 έχουμε καιρό.......

νομιζω πρεπει να κοιταμε και να πληρωνουμε το κέρμα ανεξαρτητως τι γράφει το κουτί. Πλεον οι περισστοτεροι συλλεκτες εχουν άποψη και δε πληρωνουν κατι 62αρια που ειναι 55. Το συγκεκριμένο κέρμα προσωπικά μου αρέσει. Εχει τις αναμενομενες φθορες στο φρύδι και γενικώς στο πρόσωπο αλλα η ποιοτητα του λούστρου του ειναι ανεπανάληπτη. Προσωπικα δεν εχω ξαναδει ταλιρο με τόσο λούστρο.
Επίσης το γεγονος να γινεται regrade μπορει να κοστίσει. Δε γυρναει παντα με 1 βαθμό επάνω οπως στο ταλιρο. Στην εν λόγω δημοπρασία υπαρχει ενα κατα πολυ ακριβότερο του δικου μας, ενα ταλιρο 1859 bolognia το οποιο ήταν pcgs ms65 και  τώρα είναι ngc ms64. Για αυτο τι θα πούμε? νσ το πληρωσουμε ως 64 ή ως 65?
Ας κοιτάμε και ας πληρωνουμε το κέρμα και όχι το κουτι. Και οτι εγινε regrade δε σημαίνει απαραίτητα οτι ο παλιός βαθμός ήταν παντα ο σωστος και τώρα του χαρίστηκε 1 βαθμος παραπάνω.

(21/04/22 10:20:13)solferino Έγραψε:  νομιζω πρεπει να κοιταμε και να πληρωνουμε το κέρμα ανεξαρτητως τι γράφει το κουτί. Πλεον οι περισστοτεροι συλλεκτες εχουν άποψη και δε πληρωνουν κατι 62αρια που ειναι 55. Το συγκεκριμένο κέρμα προσωπικά μου αρέσει. Εχει τις αναμενομενες φθορες στο φρύδι και γενικώς στο πρόσωπο αλλα η ποιοτητα του λούστρου του ειναι ανεπανάληπτη. Προσωπικα δεν εχω ξαναδει ταλιρο με τόσο λούστρο.
Επίσης το γεγονος να γινεται regrade μπορει να κοστίσει. Δε γυρναει παντα με 1 βαθμό επάνω οπως στο ταλιρο. Στην εν λόγω δημοπρασία υπαρχει ενα κατα πολυ ακριβότερο του δικου μας, ενα ταλιρο 1859 bolognia το οποιο ήταν pcgs ms65 και  τώρα είναι ngc ms64. Για αυτο τι θα πούμε? νσ το πληρωσουμε ως 64 ή ως 65?
Ας κοιτάμε και ας πληρωνουμε το κέρμα και όχι το κουτι. Και οτι εγινε regrade δε σημαίνει απαραίτητα οτι ο παλιός βαθμός ήταν παντα ο σωστος και τώρα του χαρίστηκε 1 βαθμος παραπάνω.

Συμφωνώ απόλυτα  με τον Βασίλη. Και θυμηθείτε και το Ρωσικό παράδειγμα του, όπου σπασίματα κι επιστροφές, μάλλον πιο λυπητερά αποτελέσματα φέρνουν, παρά την σπάνια αναβάθμιση και μάλιστα σε τέτοιο κομματι, του οποίου και η αξία αλλά και η σπανιότητα σε αυτή την κατάσταση  είναι γνωστες στους graders.  Παρά πολλά δε, μένουν  στα ίδια πάνω κάτω , απλά  δεν γίνονται σχεδόν ποτε  θέμα συζήτησης. Σε κάποιους το σπάσε στείλε, ξανασπασε ξαναστειλε, είναι ένα παιχνίδι που τους αρέσει πολύ. 

Πιθανόν και επικερδές, και στις ΗΠΑ ευδοκιμεί τέτοιο γκρουπάκι, crackout artists όπως αποκαλούνται. Εμένα πάλι, όχι, δεν μου αρέσει καθόλου εκτός κι αν διαπιστώσω τεράστια απόκλιση από την άποψη μου κι αυτή της α η της β εταιρείας. Αυτά τα crackout είναι η συνταγή για την καταστροφή πολλων Ελληνικών νομισματων στην προσπάθεια για μισό η ένα βαθμό πιο πάνω και στις πολύ ατυχείς παρεμβάσεις που γίνονται σε απείραχτα νομίσματα 150+ ετών που καταστρέφουν την γνησιότητα των επιφανειών τους για να επιτευχθεί αυτό.

Και μάλιστα νομισματων στο ανώτατο επίπεδο κατάστασης.

Ας μην ξεχνάμε ότι το ταλληρο Γεωργίου, απλά δεν υπάρχει σε σχεδόν καμία συλλογή ως πιστοποιημένο gem, (65 μίνιμουμ) εγώ μέχρι ένα τσικ παρακάτω έβλεπα, κι από αυτά παρά πολλά  να μην αξίζουν ούτε 2 βαθμούς παρακάτω, καθως στα ταλληρα του Γεωργίου στο 64 έχουμε καθαρισμένα και ξαναπατιναρισμενα νομίσματα. Αλλά εξίσου απαράδεκτος είναι και ο αγοραστής που ενώ ξοδεύει τόσα χρήματα, δεν φρόντισε να ξεστραβωθεί και να διακρίνει αυτό που αξίζει το νούμερο στο ταμπελάκι κι αυτό που ούτε καν κοντά δεν πέφτει.

Οσο για την αισιοδοξία ότι θα βγαινουν όλο και καλύτερα, μιλάμε για Γεώργιο Α, όχι για Παύλο η Κωνσταντινο, ώστε να περιμένουμε με τόση σιγουριά το μεθαυριανό  66 η 67(!!!). SP υπάρχει ένα, κακώς έχει χαρακτηριστεί έτσι όταν η άλλη εταιρεία το είχε ως PR65 DCAM, άρα δεν βλέπω από που θα προκύψει άλλο SP. Τα grading standards χαλαρώνουν ανα δεκαετία πάνω κάτω, και άρα κατά 95% μονον έτσι πιστεύω ότι  θα αυξηθεί ο αριθμός των 65 (+).

Η τιμή εκκινησης είναι ίδια κι απαράλλαχτη με την τιμή ενός MS64 που είχε ξαναβγεί προ ενός έτους η καπου εκει: δεν νομίζω να κλείσει στο πρώτο η δεύτερο χτυπημα πάντως.

Και μην ξεχνάτε ότι ανηκει στα λίγα εκείνα νεοελληνικά κομμάτια με διεθνές κοινό. World crown collectors κλπ, κάποιοι από τους οποιους έχουν Ιώβεια υπομονή , καμία ανοχή σε δεύτερης ποιοτητας νομίσματα στη συλλογή τους και απεριόριστα funds για να πυροβολήσουν όταν πρέπει.  

Ένα πολύ φευγάτο κομματι, που προσωπικά το βρίσκω λαχταριστό,  αυτή είναι η δικη μου άποψη.

(21/04/22 16:18:44)digo Έγραψε:  Συμφωνώ απόλυτα  με τον Βασίλη. Και θυμηθείτε και το Ρωσικό παράδειγμα του, όπου σπασίματα κι επιστροφές, μάλλον πιο λυπητερά αποτελέσματα φέρνουν, παρά την σπάνια αναβάθμιση και μάλιστα σε τέτοιο κομματι, του οποίου και η αξία αλλά και η σπανιότητα σε αυτή την κατάσταση  είναι γνωστες στους graders.  Παρά πολλά δε, μένουν  στα ίδια πάνω κάτω , απλά  δεν γίνονται σχεδόν ποτε  θέμα συζήτησης. Σε κάποιους το σπάσε στείλε, ξανασπασε ξαναστειλε, είναι ένα παιχνίδι που τους αρέσει πολύ. 

Πιθανόν και επικερδές, και στις ΗΠΑ ευδοκιμεί τέτοιο γκρουπάκι, crackout artists όπως αποκαλούνται. Εμένα πάλι, όχι, δεν μου αρέσει καθόλου εκτός κι αν διαπιστώσω τεράστια απόκλιση από την άποψη μου κι αυτή της α η της β εταιρείας. Αυτά τα crackout είναι η συνταγή για την καταστροφή πολλων Ελληνικών νομισματων στην προσπάθεια για μισό η ένα βαθμό πιο πάνω και στις πολύ ατυχείς παρεμβάσεις που γίνονται σε απείραχτα νομίσματα 150+ ετών που καταστρέφουν την γνησιότητα των επιφανειών τους για να επιτευχθεί αυτό.

Και μάλιστα νομισματων στο ανώτατο επίπεδο κατάστασης.

Ας μην ξεχνάμε ότι το ταλληρο Γεωργίου, απλά δεν υπάρχει σε σχεδόν καμία συλλογή ως πιστοποιημένο gem, (65 μίνιμουμ) εγώ μέχρι ένα τσικ παρακάτω έβλεπα, κι από αυτά παρά πολλά  να μην αξίζουν ούτε 2 βαθμούς παρακάτω, καθως στα ταλληρα του Γεωργίου στο 64 έχουμε καθαρισμένα και ξαναπατιναρισμενα νομίσματα. Αλλά εξίσου απαράδεκτος είναι και ο αγοραστής που ενώ ξοδεύει τόσα χρήματα, δεν φρόντισε να ξεστραβωθεί και να διακρίνει αυτό που αξίζει το νούμερο στο ταμπελάκι κι αυτό που ούτε καν κοντά δεν πέφτει.

Οσο για την αισιοδοξία ότι θα βγαινουν όλο και καλύτερα, μιλάμε για Γεώργιο Α, όχι για Παύλο η Κωνσταντινο, ώστε να περιμένουμε με τόση σιγουριά το μεθαυριανό  66 η 67(!!!). SP υπάρχει ένα, κακώς έχει χαρακτηριστεί έτσι όταν η άλλη εταιρεία το είχε ως PR65 DCAM, άρα δεν βλέπω από που θα προκύψει άλλο SP. Τα grading standards χαλαρώνουν ανα δεκαετία πάνω κάτω, και άρα κατά 95% μονον έτσι πιστεύω ότι  θα αυξηθεί ο αριθμός των 65 (+).

Η τιμή εκκινησης είναι ίδια κι απαράλλαχτη με την τιμή ενός MS64 που είχε ξαναβγεί προ ενός έτους η καπου εκει: δεν νομίζω να κλείσει στο πρώτο η δεύτερο χτυπημα πάντως.

Και μην ξεχνάτε ότι ανηκει στα λίγα εκείνα νεοελληνικά κομμάτια με διεθνές κοινό. World crown collectors κλπ, κάποιοι από τους οποιους έχουν Ιώβεια υπομονή , καμία ανοχή σε δεύτερης ποιοτητας νομίσματα στη συλλογή τους και απεριόριστα funds για να πυροβολήσουν όταν πρέπει.  

Ένα πολύ φευγάτο κομματι, που προσωπικά το βρίσκω λαχταριστό,  αυτή είναι η δικη μου άποψη.

Συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα λίγο-πολύ Δημήτρη. 

Υπάρχουν κάποιοι που το σπάσε-ξαναστείλε το έχουν κάνει επάγγελμα και συχνά επικερδές. Πολλές φορές οι διαφορές του μισού ή του ενός βαθμού δεν είναι απόλυτα ορατές και κυρίως από φωτογραφίες, όμως μεταφράζονται κάποιες φορές σε μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες ευρώ.

Εκεί που μάλλον μπερδεύτηκες είναι με την "αισιοδοξία" που αφείλεται στην ειρωνική διάθεση και όχι στην αισιοδοξία κυριολεκτικά  .