cleaned and restoned

[digo]

Ο Νίκος κατάλαβε πολύ καλά ,ακόμη κι αν δεν εκφράστηκα καλά. Την προσπάθεια να επιχειρησεις να «σώσεις-βελτιώσεις» ένα ήδη άσχημα καθαρισμένο νόμισμα, μέχρις ενός σημείου την καταλαβαίνω. Άλλοι είναι ερασιτέχνες σ’αυτο (η πλειοψηφία) και άλλοι δυστυχώς επαγγελματίες.

Και λέω δυστυχώς, για δυο λόγους. Πρώτον για ποιο λόγο να μπλέξεις με ένα τέτοιο νόμισμα και επιπλέον να μπεις σε αυτή τη διαδικασία, πέραν ενός προσδοκώμενου κέρδους σε μεταπώληση ; Ο σώφρων συλλέκτης θα έψαχνε για ένα χωρίς πρόβλημα. Αν και το θέμα μπήκε σε γκάλοπ (προτιμάτε details η καθαρό βαθμό, και κέρδισαν τα détails...), όποτε περί ορέξεως...

Ο δεύτερος και χειρότερος είναι ότι οι επαγγελματίες «συντηρητές» επεμβαίνουν και σε νομίσματα χωρίς προβλήματα, συνήθως άσπρα. Σαν το ανυπάκουο ρομπότ στη διαφημιση του Σιτροέν Πικασο.

Κάποτε τέθηκε το ερώτημα τι είναι αποδεκτό και τι όχι σε επεμβάσεις σε νομίσματα από τις εταιρείες πιστοποίησης και κυρίως την American Numismatic society. Και βγήκε το φιρμάνι :

Εάν έχουν αφαιρεθεί βρωμιες από ένα νόμισμα, πχ με ένα ντιπ, τότε είμαστε οκ. Έχει καταφέρει κάποιος να αφαιρέσει σποτ η και σκουριά ακόμη και από χάλκινα χωρίς να τα διαλύσει, συγχαρητήρια. Αντίθετα, οτιδήποτε προστίθεται (από φουρνιστες πατινες μέχρι νομισματοσημα όπως κουκουβάγιες) θεωρείται απαράδεκτο έξ ού και τα AT (artificial toning) καθώς και άλλες ανεπιθύμητες παρατηρήσεις. Δεν είναι και τόσο κουτόφραγκοι οι Αμερικανοί ίσως.