Essai 1877

[digo]

Το δίλεπτο του 1877 μου είχε παρουσιαστεί κι εμένα ως πρόταση για αγορά (όχι το ίδιο, και μιλάμε πριν 14 χρόνια) , ένα 66 RD σαν να κόπηκε χτες. Αλλά όπως μου έλεγε κι ένας συλλέκτης που μας άφησε πια, η μαζεύει κανεις δοκίμια, η όχι. Υπάρχουν κι εξαιρέσεις βέβαια, όπως πχ τα δοκίμια του Κωνσταντινου Α, και ιδιαίτερα, το λιγωτερο ακριβό από αυτά, η χαλκονικελινη δραχμη του 1915, που μπορεί κάποιος να την θέλει για να έχει όλους τους Έλληνες μονάρχες στην νομισματική του συλλογή.

Αυτό που ποτε δεν κατάλαβα, είναι η έστω και ελαχιστη φθορά στα δοκίμια. Έχω δει δοκίμια χάλκινα υψηλόβαθμα μεν, αλλά εντελώς καφέ, αντί για φουλ κόκκινα όπως θαπρεπε να είναι, κι εδώ τα βλέπω red brown, πιο πολύ μάλιστα τα μικρά και φτηνότερα της σειράς, ενώ η πεντάρα κι η δεκάρα μου αρέσουν περισσότερο, που σημαίνει ότι πιάστηκαν από περισσότερα χέρια απ’οσα χρειάστηκαν. Η ότι πέρασαν από πολλές συλλογές κι ο καθένας το χάιδευε και λίγο...

Εκπληκτικό σετ! Μπραβο.