Δοκίμιο 1915 ΔΡΑΧΜΗ Χαλκονικέλιο

[soumies]

Στις δημοπρασίες σοβαρών αντικειμένων, (πινάκων μεγάλης αξίας, κοσμημάτων μεγάλης αξίας, αρχαιοτήτων μεγάλης αξίας κλπ), ποτέ δεν μαθαίνουμε ΠΟΙΟΣ το αγόρασε, δηλαδή εάν ήταν αντιπρόσωπος του συλλέκτη, ή έμπορος ο οποίος "ήξερε που θα το δώσει".

Συνήθως ακούμε ότι επωλήθη "με τηλεφωνική εντολή". Σε περίπτωση δε που κάποιος είναι παρών στη δημοπρασία και είναι πλειοδότης, είναι συνήθως αντιπρόσωπος εμπόρου και δεν τον γνωρίζει κανείς. Ο λόγος που δεν εμφανίζεται ο ίδιος ο έμπορος είναι, ότι οι άλλοι έμποροι γνωρίζουν τους μεταξύ τους πελάτες, άρα πιθανολογούν ποιος είναι τελικά ο πλειοδότης-τελικός πελάτης,

Ο λόγος που δεν θέλουν  την δημοσιότητα είναι ότι το αντικείμενο με το χρόνο λαμβάνει υπεραξία, περικλειόμενο από τον μύθο μελλοντικά της απουσίας εμφάνισής του.

Από τη στιγμή που ο έμπορος είτε σαν αντιπρόσωπος είτε σαν αντιπρόσωπος πελάτη του, είτε σαν μεταπωλητής, εκ των υστέρων, κομπάζει για την πώλησή του, διαπράττει τεράστιο σφάλμα, χάνει την εμπιστοσύνη των πελατών του, και αποκτά τη φήμη του αναξιόπιστου. Αντίθετα, αυτός που δεν το κάνει π.... κρίνεται άνθρωπος εμπιστοσύνης, και κερδίχει τους πραγματικά σοβαρούς και με διάθεση να ξοδέψουν συλλέκτες.

Προσωπικά έχω κάποια "σοβαρά" κομμάτια στη συλλογή μου και ο σκοπός αυτών που γράφω, - για να μην παρεξηγηθώ- είναι να τους ευχαριστήσω που δεν με έχουν εκθέσει, προβάλλοντας και κομπορρημονώντας για αυτά που μου έχουν προσφέρει.

Το εάν θα τα παρουσιάσω εγώ, δημόσια ή στους φίλους μου, είναι απόλυτα δικό μου θέμα και όχι δικό τους.