1894 10 λεπτα αντιγραφο?

[GKCollect]

Πλαστό σίγουρα. Για το 'εποχής'... μεγάλη συζήτηση...  Πιστεύω πως δεν είναι εποχής, αλλά πάλι ανάλογα από το τι κράμα είναι.

Και εδώ μπαίνουμε στη μεγάλη συζήτηση. Ο αλπακάς που είναι ένα κράμα φθηνό, και ίσως να χρησιμοποιούσαν εκείνη την εποχή για να κάνουν πλαστό, δεν έχει μεγάλη διαφορά στο βάρος από το χαλκονικέλιο. Αλλά θα ήταν έστω ελάχιστα βαρύτερο απ' το κανονικό, διότι ο ψευδάργυρος έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Κατά καιρούς βρίσκουμε πλαστά που περιέχουν κράματα αλουμίνιου και είναι ελαφρύτερα. Αλλά το αλουμίνιο εκείνη την εποχή ήταν πολύτιμο και μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα η παγκόσμια παραγωγή πολύ μικρότερη της παραγωγής π.χ. ασημιού ή χρυσού. Συνεπώς δεν υπήρχε περίπτωση να το χρησιμοποιήσουν για να κάνουν πλαστό.

Κάποια στοιχεία για το αλουμίνιο, για να έχουμε μια εικόνα...
To 1854 ο Ανρί Σεν-Κλερ Ντεβίλ (Henri St-Claire Deville), βασισμένος στις εργασίες του Βέλερ επινοεί την πρώτη εμπορική μέθοδο παραγωγής του. Αρχικά, το κόστος του αργιλίου ήταν υψηλότερο από αυτό του χρυσού και του λευκόχρυσου. Γι' αυτό το λόγο σε γεύματα του Ναπολέοντος Γ' της Γαλλίας, οι πιο σημαντικοί καλεσμένοι έτρωγαν σε πιάτα από αργίλιο.
Το 1886 ήρθε η μεγάλη επανάσταση στην παραγωγή αλουμινίου, οπότε εφευρέθηκε η μέθοδος Hall-Heroult. Σε αυτή τη μέθοδο, τήγμα μίγματος κρυολίθου (φθοριούχο άλας του νατρίου και του αργιλίου: Na3AlF6) αργιλίου και οξειδίου το αργιλίου (αλουμίνα: Al2O3) ηλεκτρολύεται με συνεχές ρεύμα. Το τηγμένο αργίλιο συγκεντρώνεται στο βυθό του ηλεκτρολυτικού λουτρού. Όλο το αλουμίνιο που παράγεται στον κόσμο παράγεται με αυτή τη μέθοδο.
Το 1889 ο Bayer επινόησε μία μέθοδο καθαρισμού του βωξίτη προς παρασκευή αλουμίνας, με τη χρήση καυστικού νατρίου. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων αλουμινίου. Το 1900 η παγκόσμια παραγωγή αλουμινίου ήταν 8000 τόνοι.