Ελβετία, 1932-Β 2 rappen PCGS MS67 RD

[digo]

Μια χτεσινή αγορά, σε no reserve auction: σε 24 ώρες το νόμισμα (σπανιωτατο σε αυτόν τον βαθμό και σε MS , και όχι SP που βρίσκονται πανεύκολα), πήγε από τα $41 στα $225. Στα 3 τελευταία δευτερόλεπτα, πήγε από τα $91 στα $225.

Η δυσκολία, ο πωλητής και το φανατικό κοινό του, και συζητήσεις επι συζητήσεων για να βρούμε το μαγικό εκείνο νούμερο με ένα φίλο που διαμένει στην Αμερική και που αγοράζει το 5ο νόμισμα για λογαριασμό μου από την αρχή του κορωνοιου. Έχω άλλο ένα (μια δραχμη 1868 PCGS MS64+) σε έναν άλλο φίλο, στον οποίο απέβλεπα κι ότι θα μου τα παρέδιδε στο χέρι τον προηγούμενο μήνα που παραδοσιακά επισκέπτεται την πατρίδα του τα τελευταία 20 χρόνια, καθώς και ένα χαρτονόμισμα σε τρίτο φίλο, που ελπίζω να ζευγαρώσει σε λίγο καιρό.

Τι να κάνουμε; Ταχυδρομειο δεν διακινδυνεύω όταν μαζί με το δεύτερο χαρτονόμισμα η συνολική αξία των 5 νομισματων και 2 χαρτονομισμάτων θα έχει ίσως ξεπεράσει τα €4000, courier είναι σαν να αυτό πυροβοληθώ (στο πόδι η χειρότερα, θα φάω κανα 70-80% της αξίας τους σε δασμούς και αλλά τέτοια ωραία από χώρα που δεν είναι στην ΕΕ), όποτε το μόνο που μου μένει, είναι να περιμένω.

Σάμπως κι αν ήταν εδώ θα άλλαζε τίποτε; Καταχωνιασμένα σε κάποιο χρηματοκιβώτιο και απολαμβάνοντας μόνον τις φωτογραφίες όπως κάνω συνήθως. Εδώ επρόκειτο για νόμισμα type set , δηλαδή ένα νόμισμα κάθε αξίας μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου (1910-1938), στην οποία πια μου λείπει ένα αξιόλογο 2φραγκο και ένα αντίστοιχο 5φραγκο. Το τελευταίο θα αγοραστεί και τελευταίο, διότι, εάν τραβήξω λίγο πιο πίσω, πχ 1874, θα έχω τεσσερις εντελώς διαφορετικούς τύπους πενταφραγκου.

Στις υπόλοιπες αξιες έως τώρα ακολουθώ μια αργή και απολαυστική συμπλήρωση κάθε αξίας σε MS67 και MS67 RD για τα δυο χάλκινα. Όχι specimens είπαμε. Στο ταλληρο, θα χρειαστεί να βάλω νερό στο κρασί μου εάν θελήσω το μεγάλο μέγεθος, σαν τα δικά μας του Γεωργίου, η θα το γυρίσω δειλά δειλά και θα επαναγοράσω το μικρότερο μέγεθος που κάποτε είχα στην πλούσια Ελβετική συλλογή μου, η οποία αποδεκατίστηκε την τελευταία δεκαετία.

Το ενδιαφέρον εδώ, είναι ότι το κέρδισα με λιγότερο από ένα «βήμα» παραπάνω από τον δεύτερο, κι αυτό γιατί η προσφορά μου είχε μπει πρώτη. Εάν ήθελε να με περάσει , και μπορεί και να το δοκίμασε, θα έπρεπε η προσφορά του να ξεπερνάει την δικη μου κατά τουλάχιστον $2.50 λόγω χρονικής προτεραιότητας της δίκης μου προσφοράς. Από κάτω, ακόμη και ένα σεντ πιο λίγο να είχε βάλει, πάλι χαμένος θα ήταν. Σε νόμισμα που πενταπλασιασε και πλέον την αξία του στις τελευταίες 24 ώρες και πήρε περίπου 250% αύξηση στα τελευταία 3 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ, νομίζω αξίζει να είμαι περήφανος για την σωστή προεργασία και προετοιμασία.

Στα συνημμένα: το χτεσινό απόκτημα και πιο κάτω, η φτηνότερη έκδοση πενταφραγκου που μπορώ να προσθέσω στο type set μου. Αυτή η ποιότητα σε αντίστοιχες ημερομηνίες και σε Ελληνικά νομίσματα, όχι μόνον απλά δεν υπάρχει, αλλά ακόμη κι εάν, το ποσον θα ήταν τόσο δυσβάσταχτο που παύει το χομπυ να είναι χομπυ και γίνεται βραχνάς.

[rubirosa]

Μπράβο Δημήτρη, εύχομαι πάντα επιτυχίες!!!

[nikos11]

Γεια σου ρε Δημήτρη παιχτούρα! Η εμπειρία μετράει και βεβαίως η τύχη την ακολουθεί!

[digo]

Σε ευχαριστώ πολύ Θανάση,κι εσένα Νίκο μου. Εχω μεγάλη αδυναμία στα Ελβετικά, λόγω κυρίως αυτής της απίθανης ποιότητας/κοστους αλλά και συναισθηματικούς λόγους.

Κάποια στιγμή η Ελβετική μου συλλογή έφτασε στο μισό της αξίας της Ελληνικής και διαρκώς ανέβαινε. Αλλά με σταμάτησε η δεκαετής κρίση, όπου χρειάστηκε να την θυσιάσω ,ως εμπροσθοφυλακή για να προστατεύσω ότι μπορούσα από τα Ελληνικά.

Μόλις σήκωσα κεφάλι, εκεί πάλι με πάει η πυξίδα....