Toning δηλαδή πατίνα

[epop]

Δυο Μόργκαν dollars συλλογή ex Κουντουριδης.
Ένα δολλάριο 1880S(Σαν Φρανσίσκο) ένα πολύ καλοτυπωμενο δείγμα,από όχι κουρασμένες μήτρες. Άλλωστε και το Σαν Φρανσίσκο σαν νομισματοκοπείο κατά γενική ομολογία ήταν το καλύτερο ανάμεσα στα 5.
Το συγκεκριμένο είναι blast white στην εμπρός όψη και rainbow (πολύχρωμη) στην πίσω.

[epop]

   

[epop]

   

[epop]

       
Δολλάριο 1884-O, κομμένο στη Νέα Ορλεάνη. Αυτό το νομισματοκοπείο από την άλλη έβγαζε τα χειρότερα νομίσματα από πλευράς μητρών. Τα περισσότερα πάσχουν στη χάραξη των ψηλών σημείων, όπως είναι το μαλλί πάνω από το αυτί και το στήθος του αετού στο reverse.
Το συγκεκριμένο έχει βαριά dark πατίνα κάτω δεξιά στο obverse και στο υπόλοιπο gold. Στην πίσω όψη έχει χρυσιζουσα πατίνα σε ολόκληρη την όψη. Είναι σε πολύ παλιό πράσινο σλαμπ. Υπολογίζω αρχές 2000.

[rubirosa]

Ανάργυρε κατατοπιστικό το θέμα σου, μου ξεκαθάρισε την διαφορά  στο πάτημα στα 2 νομισματοκοπεία,κάτι που αν θα το έβλεπα, θα το αξιολογούσα χαμηλότερα.
Είναι μεγάλο, ωραίο και δύσκολο το κεφάλαιο MORGAN, μπορεί και μια ζωή να χρειαστεί, για να φτιαχτεί πλήρης καλή συλλογή!
Καταπληκτικά και τα 2 από πατίνα και βαθμό, να τα χαίρεσαι!!!

[sroussos]

Ανάργυρε ξέρω ότι έχεις αδυναμία στην όμορφη πατίνα που την έφτιαξε ο χρόνος . Να τα χαίρεσαι και τα δύο.

[digo]

Τα ρέστα μου στην Νέα Ορλεάνη, αλλά  καλορίζικα και τα δυο Ανάργυρε, ο Γιώργος έχει εξαιρετικο γούστο    και πληθώρα ωραίων ξένων νομισματων για συλλογή.

[epop]

Η πλειοψηφία των Morgan dollarsδεν είδαν ποτέ κανονική κυκλοφορία. Τα περισσότερα τυπώθηκαν και οδηγήθηκαν αμέσως στα χρηματοκιβώτια των νομισματοκοπιων. Κόπηκαν με τον νόμο Bland-Alison act και ουσιαστικά ήταν μια συγκαλυμμένη επιδότηση των ορυχείων αργύρου της Δύσης, μια και είχαν δεχθεί σοβαρές ζημιές την δεκαετία του 1870 λόγω της υποτίμησης του αργύρου. Έτσι αγοράστηκαν εκατομμύρια ουγγιές από το αδιάθετο στοκ των ορυχείων και κόπηκαν σε νόμισμα.

[epop]

Τοποθετημένα σε σάκκους των 1000 βρέθηκαν στα θησαυροφυλάκια των mints και από εκεί στο κεντρικό της Ουάσιγκτον. Οι σάκοι ήταν καναβηνοι και για αυτό σε πολλά βλέπουμε σήμερα περιφερειακές χρυσιζουσες πατινες. Επισης λόγω των σάκων έχουν και την πληθώρα των contact marks ( σημάδια στο πεδίο και στο εξεργο) που χαρακτηρίζει την σειρά τους. Σπάνιο να βρεθεί κομμάτι καθαρό,ms66-67 για αυτό πιάνουν και τρελές τιμές σ αυτούς τους βαθμούς.

[epop]

Στις δυτικές πολιτείες είδαν μια κάποια κυκλοφορία. Αλλά στις ανατολικές μόλις γινόταν κάποιες πληρωμές σ αυτά αμέσως επέστρεφαν πίσω στις τράπεζες. Αντ αυτών κυκλοφόρησαν τα silver certificates. Χαρτονομίσματα άμεσα ανταλλάξιμα με ασημένια δολλάρια. Έτσι έφτασε το 1962-63 που ορισμένοι έμποροι με silver certificate στα χέρια τα αντάλλαξαν στην Ουάσιγκτον με σακούλες μοργκαν. Μέσα σε λίγους μήνες εξαντλήθηκε το περισσότερο απόθεμα. Όταν στις αρχές του 1963 η αμερικανική κυβέρνηση έβαλε ένα στοπ, είχαν μείνει σε ένα θησαυροφυλάκιο μόνο 2-3 εκατομμύρια CC, δηλαδή τα κομμένα στο Carson city της Νεβάδα
 Όλα τα παραπάνω τα γράφει στο βιβλίο για τα Μόργκαν , ο Bowers, θρυλικός dealer και πολυγραφότατος.