Η συλλογή μου του Καποδίστρια
06/01/22 18:38:07
Ηταν το 1961, μαθητής του γυμνασίου ακόμη, όταν με την προτροπή και τις συμβουλές του οικογενειακού μας φίλου και μεγάλου συλλέκτη Δημ. Οικονομόπουλου, διέλυσα την συλλογή νομισμάτων μου από διάφορα νομίσματα από όλον τον κόσμο και ξεκίνησα στα σοβαρά την συλλογή μου νέο-ελληνικών νομισμάτων.
Την 10ετία 1960, Βιβλία, Internet κλπ δεν υπήρχαν (δεν ξέραμε καν τι νομίσματα υπήρχαν). Αν ήσουν τυχερός εύρισκες κάτι σημειώσεις του Τασούλη, του Λάμπρου και τα Ελληνικά Νομίσματα του Υπ. Οικ. που τα βρήκα την επόμενη 10ετία.
Ετσι πέφτοντας, κατ’ ευθείαν στα βαθειά, ξεκίνησα από το Μοναστηράκι. Τότε στην οδό Ηφαίστου δεν υπήρχαν ακόμη ρούχα, τουριστικά μαγαζιά κλπ Ηταν γεμάτη παληατζίδικα και μικρο-μηχανουργεία, όπου με αρκετό ψάξιμο, μπορούσες να βρεις κάποια νομίσματα..
Γύρω στο 1965, είχα αναθέσει την κατασκευή ενός μεγάλου χάλκινου καζανιού στο χαλκουργείο του Νικου Ρακιτζάκη (στις αρχές της οδού Ηφαίστου) και με την ευκαιρία αυτή, 2-3 φορές την εβδομάδα, έκανα και το ψάξιμό μου για νομίσματα, κυρίως του Καποδίστρια που είχε γίνει η αδυναμία μου. Επίσης υπήρχαν τα μαγαζιά του κυρ Σταύρου του Κυρίτση στην Πλατεία Μοναστηρακίου που το 1967 μου έδωσε και τον κατάλογό του (μπορεί σήμερα ο κατάλογος αυτός να μη λέει τίποτα, αλλά τότε με την ένδεια που υπήρχε σε βιβλία, έγινε το ευαγγέλιό μας) και νομίζω και το μαγαζί του Π. Πυλαρινού.
Η δεκαετία του 1970 ήταν πολύ σημαντική, γιατί άλλαξαν πολλά και για την συλλογή μου
Το 1971 βγήκε ο 1ος κατάλογος του Πετούση με δοκίμια και πάρα πολλές λεπτομέρειες. Είχε καμμιά 45αριά ποικιλιες του Καποδίστρια. Άλλες τόσες περίπου είχα τότε και εγώ, αλλά στην σύγκριση που έκανα διαπίστωσα ότι οι μισές του Πετούση έλειπαν από εμένα και οι μισές οι δικές μου έλειπαν από τον Πετούση. Τηλεφωνήθηκα μαζί του, πήγα σπίτι του στην Αγ. Παρασκευή όπου είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, αγόρασα και 3-4 από αυτές που μου έλειπαν και αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον θάνατό του, το 1980 περίπου
Με το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας το 1971 είχα την άνεση να ταξιδεύω εβδομάδα παρά εβδομάδα στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Κάθε ταξείδι μου προγραμματιζόταν για 7-10 διαφορετικές πόλεις. Στον προγραμματισμό μου έβαζα και τις πόλεις όπου γινόταν κάποια δημοπρασία νομισμάτων, ενδιαφέρουσα για μένα. Ετσι τα 35 επόμενα χρόνια είχα παρακολουθήσει δημ/σίες σε σχεδόν όλους τους μεγάλους οίκους της Ευρώπης και σε αρκετούς εκτός αυτής
Αυτό έδινε πολλά πλεονεκτήματα σε εμένα.
Οι Ελληνες που συναντούσα σε δημοπρασίες στο εξωτερικό μέχρι το 2000, ήταν ελάχιστοι. Ο Ασπρογέρακας, ο Πιτίδης, ο Γ. Γεωργόπουλος (GEG), ο Γ. Γεωργιόπουλος (Γιωργάκης), ο Ταζεδάκης, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Δ. Λουλακάκης και ίσως κάποιοι άλλοι που (συγνώμη) δεν θυμάμαι αυτή την στιγμή. Στην δημ/σία του Spink 1979, δεν μπορούσα να πάω γιατι θα βρισκόμουν στην Ιαπωνία, αλλά σνεννοηθήκαμε με τον GEG (είχαμε γνωριστεί το 1878 και χτύπησε και για μένα) και πήραμε αρκετά super νομίσματα (όχι Καποδίστριες)
Οι οίκοι που πήγαινα, στην συνέχεια μου ταχυδρομούσαν τους καταλόγους τους και έτσι ήξερα εκ των προτέρων τι με ενδιέφερε και τι θα πρόσεχα στο wiewing που θα ακολουθούσε. Οι δημοπράτες δεν ήξεραν καλά τα ελληνικά νομίσματα, οι κατάλογοι δεν είχαν φωτό σε όλα τα λότα.και έτσι στο wiewing μπορούσες (κάποιες φορές) να βρείς δοκίμια και ποικιλίες που έβγαιναν σαν κοινά νομίσματα.
Οι Ελληνες έμποροι, όταν ρωτούσες για ποικιλίες του Καποδίστρια, οι περισσότεροι, αγνοώντας επαναχάραξη, μήτρες, σπάσιμο μήτρας κλπ είχαν έτοιμη την απάντηση «αυτά ??, κάθε νόμισμα και άλλη ποικιλία»
Οι έμποροι και κάποιοι συλλέκτες καταλήγαμε τις Κυριακές, στο καφενεδάκι της οδου Νορμάνου (απέναντι από το μαγαζί του Γεωργιάδη). Συζητήσεις, ανταλλαγές, αγοραπωλησίες, μέχρι και πρόχειρες δημοπρασίες 3-4 νομισμάτων στα όρθια, Με τις φωνές και διαπληκτισμούς, μας έδιωχνε ο καφετζής και έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη στέγασης.
Καμμιά 20αριά άτομα, ένα πρόχειρο καταστατικό, η ενοικίαση γραφείων στην οδό Θέκλας και ιδού η δημιουργία της ΠΝΕ το 1976.
Αυτή την 10ετία μου μάζευαν Καποδίστριες και αγόραζα κυρίως από τον κυρ-Βασίλη (τον Ηπειρώτη με μαγαζί στις αρχές της Ηφαίστου), τον Μαν. Τζώρτζη (που εκφωνούσε τις δημ/σίες στην ΠΝΕ και μετά μαγαζί με αντίκες στην Ναυ. Αποστόλη), τον Νίκο (με το περίπτερο στην Πλ. Αβησσυνίας, με το 1/5 είδη περιπτέρου και τα 4/5 νομίσματα), τον Γ. Σαραντάκη (με το βιβλιοπωλείο στην Λιοσίων, μετά στην Αδριανού και τέλος στην Ανθ. Γαζή), τον Νίκο ?, (στην οδό Νορμάνου), τον Θόδ. Χρήστου, τον Αντ. Μαρκόπουλο και αρκετούς άλλους
(συνεχίζεται)
Την 10ετία 1960, Βιβλία, Internet κλπ δεν υπήρχαν (δεν ξέραμε καν τι νομίσματα υπήρχαν). Αν ήσουν τυχερός εύρισκες κάτι σημειώσεις του Τασούλη, του Λάμπρου και τα Ελληνικά Νομίσματα του Υπ. Οικ. που τα βρήκα την επόμενη 10ετία.
Ετσι πέφτοντας, κατ’ ευθείαν στα βαθειά, ξεκίνησα από το Μοναστηράκι. Τότε στην οδό Ηφαίστου δεν υπήρχαν ακόμη ρούχα, τουριστικά μαγαζιά κλπ Ηταν γεμάτη παληατζίδικα και μικρο-μηχανουργεία, όπου με αρκετό ψάξιμο, μπορούσες να βρεις κάποια νομίσματα..
Γύρω στο 1965, είχα αναθέσει την κατασκευή ενός μεγάλου χάλκινου καζανιού στο χαλκουργείο του Νικου Ρακιτζάκη (στις αρχές της οδού Ηφαίστου) και με την ευκαιρία αυτή, 2-3 φορές την εβδομάδα, έκανα και το ψάξιμό μου για νομίσματα, κυρίως του Καποδίστρια που είχε γίνει η αδυναμία μου. Επίσης υπήρχαν τα μαγαζιά του κυρ Σταύρου του Κυρίτση στην Πλατεία Μοναστηρακίου που το 1967 μου έδωσε και τον κατάλογό του (μπορεί σήμερα ο κατάλογος αυτός να μη λέει τίποτα, αλλά τότε με την ένδεια που υπήρχε σε βιβλία, έγινε το ευαγγέλιό μας) και νομίζω και το μαγαζί του Π. Πυλαρινού.
Η δεκαετία του 1970 ήταν πολύ σημαντική, γιατί άλλαξαν πολλά και για την συλλογή μου
Το 1971 βγήκε ο 1ος κατάλογος του Πετούση με δοκίμια και πάρα πολλές λεπτομέρειες. Είχε καμμιά 45αριά ποικιλιες του Καποδίστρια. Άλλες τόσες περίπου είχα τότε και εγώ, αλλά στην σύγκριση που έκανα διαπίστωσα ότι οι μισές του Πετούση έλειπαν από εμένα και οι μισές οι δικές μου έλειπαν από τον Πετούση. Τηλεφωνήθηκα μαζί του, πήγα σπίτι του στην Αγ. Παρασκευή όπου είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, αγόρασα και 3-4 από αυτές που μου έλειπαν και αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον θάνατό του, το 1980 περίπου
Με το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας το 1971 είχα την άνεση να ταξιδεύω εβδομάδα παρά εβδομάδα στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Κάθε ταξείδι μου προγραμματιζόταν για 7-10 διαφορετικές πόλεις. Στον προγραμματισμό μου έβαζα και τις πόλεις όπου γινόταν κάποια δημοπρασία νομισμάτων, ενδιαφέρουσα για μένα. Ετσι τα 35 επόμενα χρόνια είχα παρακολουθήσει δημ/σίες σε σχεδόν όλους τους μεγάλους οίκους της Ευρώπης και σε αρκετούς εκτός αυτής
Αυτό έδινε πολλά πλεονεκτήματα σε εμένα.
Οι Ελληνες που συναντούσα σε δημοπρασίες στο εξωτερικό μέχρι το 2000, ήταν ελάχιστοι. Ο Ασπρογέρακας, ο Πιτίδης, ο Γ. Γεωργόπουλος (GEG), ο Γ. Γεωργιόπουλος (Γιωργάκης), ο Ταζεδάκης, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Δ. Λουλακάκης και ίσως κάποιοι άλλοι που (συγνώμη) δεν θυμάμαι αυτή την στιγμή. Στην δημ/σία του Spink 1979, δεν μπορούσα να πάω γιατι θα βρισκόμουν στην Ιαπωνία, αλλά σνεννοηθήκαμε με τον GEG (είχαμε γνωριστεί το 1878 και χτύπησε και για μένα) και πήραμε αρκετά super νομίσματα (όχι Καποδίστριες)
Οι οίκοι που πήγαινα, στην συνέχεια μου ταχυδρομούσαν τους καταλόγους τους και έτσι ήξερα εκ των προτέρων τι με ενδιέφερε και τι θα πρόσεχα στο wiewing που θα ακολουθούσε. Οι δημοπράτες δεν ήξεραν καλά τα ελληνικά νομίσματα, οι κατάλογοι δεν είχαν φωτό σε όλα τα λότα.και έτσι στο wiewing μπορούσες (κάποιες φορές) να βρείς δοκίμια και ποικιλίες που έβγαιναν σαν κοινά νομίσματα.
Οι Ελληνες έμποροι, όταν ρωτούσες για ποικιλίες του Καποδίστρια, οι περισσότεροι, αγνοώντας επαναχάραξη, μήτρες, σπάσιμο μήτρας κλπ είχαν έτοιμη την απάντηση «αυτά ??, κάθε νόμισμα και άλλη ποικιλία»
Οι έμποροι και κάποιοι συλλέκτες καταλήγαμε τις Κυριακές, στο καφενεδάκι της οδου Νορμάνου (απέναντι από το μαγαζί του Γεωργιάδη). Συζητήσεις, ανταλλαγές, αγοραπωλησίες, μέχρι και πρόχειρες δημοπρασίες 3-4 νομισμάτων στα όρθια, Με τις φωνές και διαπληκτισμούς, μας έδιωχνε ο καφετζής και έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη στέγασης.
Καμμιά 20αριά άτομα, ένα πρόχειρο καταστατικό, η ενοικίαση γραφείων στην οδό Θέκλας και ιδού η δημιουργία της ΠΝΕ το 1976.
Αυτή την 10ετία μου μάζευαν Καποδίστριες και αγόραζα κυρίως από τον κυρ-Βασίλη (τον Ηπειρώτη με μαγαζί στις αρχές της Ηφαίστου), τον Μαν. Τζώρτζη (που εκφωνούσε τις δημ/σίες στην ΠΝΕ και μετά μαγαζί με αντίκες στην Ναυ. Αποστόλη), τον Νίκο (με το περίπτερο στην Πλ. Αβησσυνίας, με το 1/5 είδη περιπτέρου και τα 4/5 νομίσματα), τον Γ. Σαραντάκη (με το βιβλιοπωλείο στην Λιοσίων, μετά στην Αδριανού και τέλος στην Ανθ. Γαζή), τον Νίκο ?, (στην οδό Νορμάνου), τον Θόδ. Χρήστου, τον Αντ. Μαρκόπουλο και αρκετούς άλλους
(συνεχίζεται)
06/01/22 18:39:45
(συνέχεια)
Η δεκαετία του 1980 ξεκινά με το πιο ενδιαφέρον γεγονός (για μένα). Είναι ότι το 1984 δημοσιεύεται στον Συλλεκτικό Κόσμο, σε 4 συνέχειες (Απρ έως Αυγ), η εργασία του Ζαχαρία Ωραιόπουλου. «Μάθημα-Μελέτη στα Νομίσματα του Καποδίστρια». Εχω μιλήσει πολλές φορές για την μελέτη αυτή, που αποτέλεσε την βάση για την ταξινόμηση των ποικιλιών και την ακολουθούμε όλοι οι Καποδιστριάκηδες μέχρι σήμερα.
Βρήκα και εκεί κάποιες ποικιλίες που δεν είχα. Τηλεφωνήθηκα με τον Ζαχαρία και τα είπαμε. Από την πρώτη στιγμή αναπτύχθηκε μια μεγάλη φιλία μεταξύ μας, αλλά το αστείο είναι ότι ενώ μιλούσαμε 1-2 φορές την εβδομάδα για τις ποικιλίες και επί παντός επιστητού, λόγω των ταξειδιών μου και των ασχολιων του, καταφέραμε τελικά να συναντηθούμε για πρώτη φορά, κάπου το 2000-2001, δηλ 16-17 χρόνια !! μετά την πρώτη μας συζήτηση.
Και άλλο περίεργο : μία από τις ποικιλίες που είδα στην μελέτη του Ζαχαρία και μου έλειπε ήταν η 163- Β.c με το ΚΑΗΟ. Εψαχνα μανιωδώς να την βρώ και τελικά τα κατάφερα το 1996 δηλ μετά από 12 χρόνια. Στο επόμενο εξάμηνο βρήκα άλλες 2 ίδιες.
Η δεκαετία του 1990 κύλισε με το κυνήγι στην Ελλάδα ποικιλιών του Καποδίστρια και στο εξωτερικό των υπόλοιπων ελληνικών Νομισμάτων. Το 1995 είχα φτάσει να έχω περίπου 2.000 κομμάτια Καποδίστρια. Πούλησα σε δύο εμπόρους στο εξωτερικό γύρω στα 500 κομμάτια ώστε να πάνε και να συνεχίσουν την ύπαρξή τους σε άλλες συλλογές.
Την 10ετία του 2000 άλλαξαν πολύ τα πράγματα προς το καλύτερο.
Fax, Internet, ιστότοποι, νέα βιβλία, πολλές είσοδοι νέων συλλεκτών, αναμόρφωση της ΠΝΕ και τα λοιπά όπως τα γνωρίζετε
Εδώ τελειώνω και την σύντομη αναδρομή μου, στον 60 ετών συλλεκτικό μου βίο.
Σήμερα, η συλλογή μου των Καποδιστριακών, περιλαμβάνει όλες τις ποικιλίες (και τις Non-Collectible) που αναφέρονται στο βιβλίο, πλην μίας που μου λείπει.
Επιπλέον περιέχει και κάποιες άλλες ποικιλίες που δεν αναφέρονται στο ανωτέρω βιβλίο καθώς επίσης πολλά σφάλματα κλπ
Τέλος να σας πώ ότι το 90 % των Καποδιστριακών μου νομισμάτων έχουν αγορασθεί στην Ελλάδα, ενώ το 90 % των υπολοίπων Ελληνικων μου νομισμάτων έχουν αγορασθει από οίκους του εξωτερικού
Ορφεας-Παναγιώτης Αρκομάνης
Η δεκαετία του 1980 ξεκινά με το πιο ενδιαφέρον γεγονός (για μένα). Είναι ότι το 1984 δημοσιεύεται στον Συλλεκτικό Κόσμο, σε 4 συνέχειες (Απρ έως Αυγ), η εργασία του Ζαχαρία Ωραιόπουλου. «Μάθημα-Μελέτη στα Νομίσματα του Καποδίστρια». Εχω μιλήσει πολλές φορές για την μελέτη αυτή, που αποτέλεσε την βάση για την ταξινόμηση των ποικιλιών και την ακολουθούμε όλοι οι Καποδιστριάκηδες μέχρι σήμερα.
Βρήκα και εκεί κάποιες ποικιλίες που δεν είχα. Τηλεφωνήθηκα με τον Ζαχαρία και τα είπαμε. Από την πρώτη στιγμή αναπτύχθηκε μια μεγάλη φιλία μεταξύ μας, αλλά το αστείο είναι ότι ενώ μιλούσαμε 1-2 φορές την εβδομάδα για τις ποικιλίες και επί παντός επιστητού, λόγω των ταξειδιών μου και των ασχολιων του, καταφέραμε τελικά να συναντηθούμε για πρώτη φορά, κάπου το 2000-2001, δηλ 16-17 χρόνια !! μετά την πρώτη μας συζήτηση.
Και άλλο περίεργο : μία από τις ποικιλίες που είδα στην μελέτη του Ζαχαρία και μου έλειπε ήταν η 163- Β.c με το ΚΑΗΟ. Εψαχνα μανιωδώς να την βρώ και τελικά τα κατάφερα το 1996 δηλ μετά από 12 χρόνια. Στο επόμενο εξάμηνο βρήκα άλλες 2 ίδιες.
Η δεκαετία του 1990 κύλισε με το κυνήγι στην Ελλάδα ποικιλιών του Καποδίστρια και στο εξωτερικό των υπόλοιπων ελληνικών Νομισμάτων. Το 1995 είχα φτάσει να έχω περίπου 2.000 κομμάτια Καποδίστρια. Πούλησα σε δύο εμπόρους στο εξωτερικό γύρω στα 500 κομμάτια ώστε να πάνε και να συνεχίσουν την ύπαρξή τους σε άλλες συλλογές.
Την 10ετία του 2000 άλλαξαν πολύ τα πράγματα προς το καλύτερο.
Fax, Internet, ιστότοποι, νέα βιβλία, πολλές είσοδοι νέων συλλεκτών, αναμόρφωση της ΠΝΕ και τα λοιπά όπως τα γνωρίζετε
Εδώ τελειώνω και την σύντομη αναδρομή μου, στον 60 ετών συλλεκτικό μου βίο.
Σήμερα, η συλλογή μου των Καποδιστριακών, περιλαμβάνει όλες τις ποικιλίες (και τις Non-Collectible) που αναφέρονται στο βιβλίο, πλην μίας που μου λείπει.
Επιπλέον περιέχει και κάποιες άλλες ποικιλίες που δεν αναφέρονται στο ανωτέρω βιβλίο καθώς επίσης πολλά σφάλματα κλπ
Τέλος να σας πώ ότι το 90 % των Καποδιστριακών μου νομισμάτων έχουν αγορασθεί στην Ελλάδα, ενώ το 90 % των υπολοίπων Ελληνικων μου νομισμάτων έχουν αγορασθει από οίκους του εξωτερικού
Ορφεας-Παναγιώτης Αρκομάνης
06/01/22 21:14:50
Πολύ ωραία ανάρτηση, με αναφορά σε ανθρώπους που ασχολήθηκαν με το ελληνικό νόμισμα. Πρόσεξα στο τέλος ότι σχεδόν το σύνολο των νομισμάτων του Κυβερνήτη στη συλλογή του αγαπητού Ορφέα προέρχεται από την Ελλάδα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν κυκλοφόρησαν ή δεν πήγαν ποτέ στο εξωτερικό....δεν ξέρω για την προέλευση των νομισμάτων στη συλλογή του Peter Chase......τέλος να μου επιτρέψει να του αφιερώσω μιά εικοσάρα του 1831, νόμισμα που "γεμίζει" το χέρι (λόγω μεγέθους), από τα τελευταία που έστειλα για πιστοποίηση....ποικιλία 493.
06/01/22 21:30:10
Να είσαι καλά κ. Ορφέα να μας φωτίζεις με τις γνώσεις σου και την εμπειρία
σου τον μακρινό και συναρπαστικό δρόμο του συλλέκτη νομισμάτων. Δύο χιλιάδες Καποδίστριες πως να μείνει κάτι και για μας;
σου τον μακρινό και συναρπαστικό δρόμο του συλλέκτη νομισμάτων. Δύο χιλιάδες Καποδίστριες πως να μείνει κάτι και για μας;
07/01/22 14:00:46
Παναγιώτη μου, σου εύχομαι καλή χρονιά και χρόνια ευτυχισμένα για σένα και την οικογένειά σου. Επίσης να σε ευχαριστήσω πολύ για την αφιέρωσή σου με αυτό το καταπληκτικό σου νόμισμα.
«πράγμα που σημαίνει ότι δεν κυκλοφόρησαν ή δεν πήγαν ποτέ στο εξωτερικό.»
Σωστή η παρατήρησή σου, αλλά λάθος το συμπέρασμα γιατί οι πρακτικές που εφαρμοζόταν κάθε φορά, ήταν λίγο πολύπλοκες.
Υπάρχουν πάρα πολλά νομίσματα ελληνικά που για διάφορους λόγους έχουν ξενητευτεί. Από αυτά πολλά, αφού κάνουν τον κύκλο τους, επαναπατρίζονται, ξαναφεύγουν, ξανάρχονται. . . . Ανακύκλωση. 
Δυό παραδείγματα :
O Αντ. Μαρκόπουλος,τον γνώριζα από την ΠΝΕ το 1976 και μου έχει δώσει τους περισσότερους Καπο. Είχε πολλές γνωριμίες με ελληνες εκτός και εντός Ελλάδος και τον τροφοδοτουσαν με διάφορα νομίσματα. Όταν μάζευε καμμιά 30-40 ή 60αριά κομμάτια, μετά το σχετικό καθάρισμα, με φώναζε και μου τα έδινε.
Ο Δημ. Λουλακάκης τον οποίον γνώριζα από το 1979, και έβλεπα πολύ συχνά στο Λονδίνο. Σε όλα αυτά τα χρόνια είχα αγοράσει απ ευθείας 2-3 ασήμαντα νομίσματα. Στις Εκθέσεις κλπ την πρώτη ημέρα επιτρεπόταν η είσοδος μόνο για εμπόρους. Την ημέρα εκείνη όλοι οι έμποροι από όλον τον κόσμο που τον ήξεραν, περνούσαν από αυτόν και του έδιναν τα ελληνικά τους νομίσματα. Την επόμενη εύρισκες μόνο κάποιους σκόρπιους που ήθελαν να πουλήσουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλλες». Στην συνέχεια ο Δημήτρης τα μοίραζε. Άλλα πουλούσε μόνος του και άλλα (μεταξύ των οποίων και τους Καπο) τα έστελνε στον Θεόδ. Χρήστου ο οποίος μου τηλεφωνούσε, πήγαινα σπίτι του και μου τα έδινε.
Ετσι πολλά από αυτά που αγόραζα από έλληνες εμπόρους ερχόταν και από το εξωτερικό και αντίστοιχα οι συλλέκτες του εξωτερικού αγόραζαν και από την Ελλάδα
Δυστυχώς τα συλλεκτικά που έζησα είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε δύο σελίδες
Ορφεας-Παναγ. Αρκομάνης
«πράγμα που σημαίνει ότι δεν κυκλοφόρησαν ή δεν πήγαν ποτέ στο εξωτερικό.»
Σωστή η παρατήρησή σου, αλλά λάθος το συμπέρασμα γιατί οι πρακτικές που εφαρμοζόταν κάθε φορά, ήταν λίγο πολύπλοκες.
Υπάρχουν πάρα πολλά νομίσματα ελληνικά που για διάφορους λόγους έχουν ξενητευτεί. Από αυτά πολλά, αφού κάνουν τον κύκλο τους, επαναπατρίζονται, ξαναφεύγουν, ξανάρχονται. . . . Ανακύκλωση.
Δυό παραδείγματα :
O Αντ. Μαρκόπουλος,τον γνώριζα από την ΠΝΕ το 1976 και μου έχει δώσει τους περισσότερους Καπο. Είχε πολλές γνωριμίες με ελληνες εκτός και εντός Ελλάδος και τον τροφοδοτουσαν με διάφορα νομίσματα. Όταν μάζευε καμμιά 30-40 ή 60αριά κομμάτια, μετά το σχετικό καθάρισμα, με φώναζε και μου τα έδινε.
Ο Δημ. Λουλακάκης τον οποίον γνώριζα από το 1979, και έβλεπα πολύ συχνά στο Λονδίνο. Σε όλα αυτά τα χρόνια είχα αγοράσει απ ευθείας 2-3 ασήμαντα νομίσματα. Στις Εκθέσεις κλπ την πρώτη ημέρα επιτρεπόταν η είσοδος μόνο για εμπόρους. Την ημέρα εκείνη όλοι οι έμποροι από όλον τον κόσμο που τον ήξεραν, περνούσαν από αυτόν και του έδιναν τα ελληνικά τους νομίσματα. Την επόμενη εύρισκες μόνο κάποιους σκόρπιους που ήθελαν να πουλήσουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλλες». Στην συνέχεια ο Δημήτρης τα μοίραζε. Άλλα πουλούσε μόνος του και άλλα (μεταξύ των οποίων και τους Καπο) τα έστελνε στον Θεόδ. Χρήστου ο οποίος μου τηλεφωνούσε, πήγαινα σπίτι του και μου τα έδινε.
Ετσι πολλά από αυτά που αγόραζα από έλληνες εμπόρους ερχόταν και από το εξωτερικό και αντίστοιχα οι συλλέκτες του εξωτερικού αγόραζαν και από την Ελλάδα
Δυστυχώς τα συλλεκτικά που έζησα είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε δύο σελίδες
Ορφεας-Παναγ. Αρκομάνης
07/01/22 14:10:18
(06/01/22 21:30:10)sroussos Έγραψε: Να είσαι καλά κ. Ορφέα να μας φωτίζεις με τις γνώσεις σου και την εμπειρία
σου τον μακρινό και συναρπαστικό δρόμο του συλλέκτη νομισμάτων. Δύο χιλιάδες Καποδίστριες πως να μείνει κάτι και για μας;
Δεν τελειώνουν οι Καποδίστριες Στέργιε.
Ορεξη να υπάρχει και υπομονή
ορφεαε
07/01/22 20:52:42
(07/01/22 14:00:46)orfeas Έγραψε: Παναγιώτη μου, σου εύχομαι καλή χρονιά και χρόνια ευτυχισμένα για σένα και την οικογένειά σου. Επίσης να σε ευχαριστήσω πολύ για την αφιέρωσή σου με αυτό το καταπληκτικό σου νόμισμα.
«πράγμα που σημαίνει ότι δεν κυκλοφόρησαν ή δεν πήγαν ποτέ στο εξωτερικό.»
Σωστή η παρατήρησή σου, αλλά λάθος το συμπέρασμα γιατί οι πρακτικές που εφαρμοζόταν κάθε φορά, ήταν λίγο πολύπλοκες.
Υπάρχουν πάρα πολλά νομίσματα ελληνικά που για διάφορους λόγους έχουν ξενητευτεί. Από αυτά πολλά, αφού κάνουν τον κύκλο τους, επαναπατρίζονται, ξαναφεύγουν, ξανάρχονται. . . . Ανακύκλωση.
Δυό παραδείγματα :
O Αντ. Μαρκόπουλος,τον γνώριζα από την ΠΝΕ το 1976 και μου έχει δώσει τους περισσότερους Καπο. Είχε πολλές γνωριμίες με ελληνες εκτός και εντός Ελλάδος και τον τροφοδοτουσαν με διάφορα νομίσματα. Όταν μάζευε καμμιά 30-40 ή 60αριά κομμάτια, μετά το σχετικό καθάρισμα, με φώναζε και μου τα έδινε.
Ο Δημ. Λουλακάκης τον οποίον γνώριζα από το 1979, και έβλεπα πολύ συχνά στο Λονδίνο. Σε όλα αυτά τα χρόνια είχα αγοράσει απ ευθείας 2-3 ασήμαντα νομίσματα. Στις Εκθέσεις κλπ την πρώτη ημέρα επιτρεπόταν η είσοδος μόνο για εμπόρους. Την ημέρα εκείνη όλοι οι έμποροι από όλον τον κόσμο που τον ήξεραν, περνούσαν από αυτόν και του έδιναν τα ελληνικά τους νομίσματα. Την επόμενη εύρισκες μόνο κάποιους σκόρπιους που ήθελαν να πουλήσουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλλες». Στην συνέχεια ο Δημήτρης τα μοίραζε. Άλλα πουλούσε μόνος του και άλλα (μεταξύ των οποίων και τους Καπο) τα έστελνε στον Θεόδ. Χρήστου ο οποίος μου τηλεφωνούσε, πήγαινα σπίτι του και μου τα έδινε.
Ετσι πολλά από αυτά που αγόραζα από έλληνες εμπόρους ερχόταν και από το εξωτερικό και αντίστοιχα οι συλλέκτες του εξωτερικού αγόραζαν και από την Ελλάδα
Δυστυχώς τα συλλεκτικά που έζησα είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε δύο σελίδες
Ορφεας-Παναγ. Αρκομάνης
Καλή χρονιά και σε σένα, βέβαια στην επαγωγική μέθοδο δεν ήμουν ποτέ καλός (θεωρούσα ότι τα του Κυβερνήτη δεν συγκινούσαν και πολλούς, είπες ότι τα πήρες και εντός οπότε ο γιατρός έβγαλε το εύκολο συμπέρασμα....). Πάντως η εντύπωση που είχα για τη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του 90 ήταν ότι υπήρχε φτώχεια στα Καποδιστριακά, όχι μόνο σε υψηλές καταστάσεις....θυμάμαι δύσκολα σου έδειχναν και από κανένα Κυβερνήτη οι έμποροι, ενώ από Γεώργιους και Όθωνες υπηρχαν νομίσματα. Το πορτοφόλι βέβαια τότε ήταν περιορισμένο και αυτό μπορεί να ήταν και η αιτία....
07/01/22 22:37:02
(07/01/22 14:10:18)orfeas Έγραψε:Κατ αρχήν Χρόνια πολλά και καλή χρονιά Ορφέα όσο για τον Καποδίστρια όρεξη και υπομονή υπάρχει αλλά δυστυχώς άργησα να μπω σ αυτόν και κάθε χρόνο όλο και ξεφεύγουν οι τιμές προς τα πάνω και γίνεται άπιαστο όνειρο. Πάντως το παλεύω και ότι προλάβω .(06/01/22 21:30:10)sroussos Έγραψε: Να είσαι καλά κ. Ορφέα να μας φωτίζεις με τις γνώσεις σου και την εμπειρία
σου τον μακρινό και συναρπαστικό δρόμο του συλλέκτη νομισμάτων. Δύο χιλιάδες Καποδίστριες πως να μείνει κάτι και για μας;
Δεν τελειώνουν οι Καποδίστριες Στέργιε.
Ορεξη να υπάρχει και υπομονή
ορφεαε
08/01/22 12:38:12
Κύριε Ορφέα ότι και να γράψω είναι λίγο για την ανιδιοτελή σας προσφορά στο συλλέγειν.Ταξίδεψα μέσα απο τον γραπτό σας λόγο που κάθε φορά με συναρπάζει .Τεράστια παρακαταθήκη ένα προς ενα όλα τα κειμενά σας.Εύχομαι κάποια στιγμή να βρείτε το χρόνο να γράψετε ένα βιβλίο με όλες αυτές τις εμπειρίες ,θα είναι ευχής εργο.Σας ευχαριστώ θερμά γιατί αν ασχολούμαι έστω ερασιτεχνικά με συλλογή και έρευνα ο κυριως λόγος είστε εσείς και θέλω να το καταθέσω εδώ. Χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το 2022 σε εσάς και όλη την οικογένεια σας.
18/01/22 06:09:01
Καλή χρονια Ορφέα, εγώ έχω ξανακούσει ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας κατ’ιδιαν, όχι τόσο στο κομματι του Καποδίστρια αλλά στα υπόλοιπα, όπως τα ταξίδια , οι γνωριμίες , η δημιουργία της αρχικής ΠΝΕ αλλά και τα ευτράπελα στο καφενεδάκι, όμως ποτε δεν τα βαριέμαι. Με υγεία και με πολλές προσωπικές, οικογενειακές και νομισματικές χαρές.
Νήματα που είναι πιθανώς σχετικά...
Νήμα / Συγραφέας
Απαντήσεις
Θεάσεις
Τελευταία ανάρτηση
Χρήστες που παρακολουθούν το Νήμα: 3 Επισκέπτες
© Συλλεκτικό Στέκι 2018
Designed & Developed by NeuroSynthesis