Morton & Eden 21 July 2022
26/07/22 19:45:06
(25/07/22 17:51:43)nikos11 Έγραψε:(25/07/22 16:44:45)solferino Έγραψε:Άρα η μισή 1842 έκλεισε σχεδόν 8 φορές επάνω, η δραχμή 1846 14,5 φορές επάνω, το εικοσάρικο του 1869 παραπάνω από 13 φορές επάνω και το δίφραγκο του 1915 παραπάνω από 19 φορές επάνω. Δεν το λες και κακή απόδοση...(25/07/22 16:10:26)nikos11 Έγραψε: Αλήθεια, έχει κάποιος πρόχειρες τις τιμές που είχαν κλείσει στη δημοπρασία του Spink 5/79; Έτσι για να κάνουμε μία σύγκριση!
DRX 1846 LOT90 1100
1/2 1842 LOT95 1400
2DRX 1915 LOT254 6250
20DRX1869 LOT231 7500
Τιμή χρυσής λίρας 1979: 3278 δρχ. (μέση τιμή χρονιάς), για να έχουμε σαν μέσο σύγκρισης και τη χρυσή λίρα.....
26/07/22 22:36:16
Γεια σου Παναγιώτη που έχουμε καιρο να τα πουμε 
. Καλή και αυτή η σύγκριση, αλλά πρέπει να συνεκτιμήσουμε ότι η δραχμή στο ενδιάμεσο έχει υποτιμηθεί και γύρω στο 100%, μην πω και παραπανω 
.
. Καλή και αυτή η σύγκριση, αλλά πρέπει να συνεκτιμήσουμε ότι η δραχμή στο ενδιάμεσο έχει υποτιμηθεί και γύρω στο 100%, μην πω και παραπανω .
27/07/22 04:04:58
(26/07/22 22:36:16)nikos11 Έγραψε: Γεια σου Παναγιώτη που έχουμε καιρο να τα πουμε
https://internecon.files.wordpress.com/2...ect-16.pdf
https://onlygold.com/gold-prices/histori...ld-prices/
Αν και μπακαλίστικα
Νομίζω οτι το 2φραγκο του 1915 κόστιζε το 1979 με τιμή κλεισίματος 7500 λίρες άρα 32 χρυσές λίρες(τιμή χρυσού 459 δολάρια η ουγκία και ισοτιμία στερλίνας δολαρίου 2,2 προς 1)
και το 2022 με τιμή κλεισίματος 120.000 λίρες άρα 300 χρυσές λίρες(τιμή χρυσού 1600 η ουγκιά ισοτιμία στερλίνας με δολάριο 0,83 προς 1)
Αμα κάνω λάθος ας με διορθώση κάποιος.
27/07/22 11:06:45
(26/07/22 22:36:16)nikos11 Έγραψε: Γεια σου Παναγιώτη που έχουμε καιρο να τα πουμεΚαι για να είμαι ακριβέστερος, 100% επισήμως, χώρια πόσο υποτιμήθηκε λόγω πληθωρισμού...
27/07/22 11:40:36
(27/07/22 11:06:45)nikos11 Έγραψε:(26/07/22 22:36:16)nikos11 Έγραψε: Γεια σου Παναγιώτη που έχουμε καιρο να τα πουμεΚαι για να είμαι ακριβέστερος, 100% επισήμως, χώρια πόσο υποτιμήθηκε λόγω πληθωρισμού...
Την επόμενη χρονιά, 1980 η χρυσή λίρα είχε μία μέση τιμή 6708 ΔΡΧ. (τιμή διπλάσια της προηγούμενης χρονιάς).......ότι συσχετισμούς και να κάνει κανείς τα high grade κομμάτια σε σπάνιες ημερομηνίες έχουν πάει στο θεό.....
27/07/22 16:43:01
(25/07/22 17:51:43)nikos11 Έγραψε:(25/07/22 16:44:45)solferino Έγραψε:Άρα η μισή 1842 έκλεισε σχεδόν 8 φορές επάνω, η δραχμή 1846 14,5 φορές επάνω, το εικοσάρικο του 1869 παραπάνω από 13 φορές επάνω και το δίφραγκο του 1915 παραπάνω από 19 φορές επάνω. Δεν το λες και κακή απόδοση...(25/07/22 16:10:26)nikos11 Έγραψε: Αλήθεια, έχει κάποιος πρόχειρες τις τιμές που είχαν κλείσει στη δημοπρασία του Spink 5/79; Έτσι για να κάνουμε μία σύγκριση!
DRX 1846 LOT90 1100
1/2 1842 LOT95 1400
2DRX 1915 LOT254 6250
20DRX1869 LOT231 7500
Υπάρχει και ο πληθωρισμός στη μέση:
https://www.in2013dollars.com/uk/inflati...mount=1400
28/07/22 14:12:00
(27/07/22 16:43:01)bpikou Έγραψε:(25/07/22 17:51:43)nikos11 Έγραψε:(25/07/22 16:44:45)solferino Έγραψε:Άρα η μισή 1842 έκλεισε σχεδόν 8 φορές επάνω, η δραχμή 1846 14,5 φορές επάνω, το εικοσάρικο του 1869 παραπάνω από 13 φορές επάνω και το δίφραγκο του 1915 παραπάνω από 19 φορές επάνω. Δεν το λες και κακή απόδοση...(25/07/22 16:10:26)nikos11 Έγραψε: Αλήθεια, έχει κάποιος πρόχειρες τις τιμές που είχαν κλείσει στη δημοπρασία του Spink 5/79; Έτσι για να κάνουμε μία σύγκριση!
DRX 1846 LOT90 1100
1/2 1842 LOT95 1400
2DRX 1915 LOT254 6250
20DRX1869 LOT231 7500
Υπάρχει και ο πληθωρισμός στη μέση:
https://www.in2013dollars.com/uk/inflati...mount=1400
£7,500 in 1979 is worth £42,176.34 today
28/07/22 18:29:44
Φοβάμαι ότι ξεφύγαμε και χάσαμε την ουσία 
. Δημοπρατήθηκαν όμορφα και σπάνια ελληνικά νομίσματα και σχεδόν όλα άλλαξαν χέρια σε τιμές μεγλύτερες από τις εκτιμήσεις του δημοπράτη.
. Δημοπρατήθηκαν όμορφα και σπάνια ελληνικά νομίσματα και σχεδόν όλα άλλαξαν χέρια σε τιμές μεγλύτερες από τις εκτιμήσεις του δημοπράτη.
29/07/22 16:13:27
Μερικές πληροφορίες, κάπως ανακατεμένες, αλλά πιθανόν χρήσιμες για κάποιους
Τα δοκίμια με το ESSAI ή το γράμμα Ε (χρυσά, ασημένια, χάλκινα ή χαλκο-νικέλινα) στο Γαλλικό Νομ/πείο, όπως μου είχαν πεί πριν καμμιά 40 χρόνια, τα θεωρούσαν επίσημα δοκίμια και τα έκοβαν κατά κανόνα σε 8 ή 9 κομμάτια με συγκεκριμένους προορισμούς.
Οι κανόνες όμως μπαίνουν για να παραβιάζονται. Ετσι, καμμιά φορά έκοβαν μερικά περισσότερα, ώστε να επιλέξουν τα 8 ή 9 καλύτερα για αποστολή στους αποδέκτες. Τα υπόλοιπα πήγαιναν για ανακύκλωση (θεωρητικά ? ?).
Στην πράξη, έχω και εγώ ερωτηματικά και απορίες
1. Αφού κόπηκαν τα ίδια κομμάτια (8 ή 9) θα έπρεπε να έχουν την ίδια σπανιότητα και όμως . . . ? ?
2. Γιατί κάποια Ε ή ESSAI (κυρίως Χάλκινα ή Cu-Ni) είναι ήδη γνωστά σε περισσότερα από 9 τεμ ? ?
όλα τα χρυσά και τα περισσότερα ασημένια, ακολουθούσαν αυτή την πορεία (λόγω και της μεγάλης αξίας του μετάλλου). Από τα υπόλοιπα, χάλκινα και Cu-Ni ξέμεναν αρκετά ξεχασμένα σε γραφεία αρμοδίων
3. Σε ίδιο αριθμό κοπής και ίδια σπανιότητα, γιατί έχουμε μεγάλες διαφορές τιμών ? ?
4. Σε ένα σετ δοκιμίων πχ 1-2-5-10 λεπτά χάλκινα ή 50- 100 δρ χρυσά, ενώ έχουμε ίδιο αριθμό κοπής άρα και σπανιότητος, γιατί οι τιμές αυξάνονται ανάλογα με την αναγραφόμενη αξία ? ? Δηλ γιατί το 50δρ φτηνότερο από το 100δρ ? Ετσι κι αλλιώς το βάρος του μετάλλου εδώ δεν παίζει ρόλλο.
Βάζω αυτά τα ερωτηματικά και απορίες προς συζήτηση, σκεπτόμενος ότι και άλλοι θα έχουν παρόμοια.
Η προσπάθεια σύγκρισης των δύο δημοπρασιών, σε εποχές με τόσο διαφορετικές συνθήκες, πολλές φορές φέρνει λανθασμένα συμπεράσματα.
1 ) Τότε δεν γνωρίζαμε κάν την ύπαρξη πολλών νομισμάτων και ιδιαίτερα των σπανίων. Οι γνώσεις μας περιοριζόταν στον Πετούση, τον Divo και ότι σημειώσεις ειχε ο καθένας μας
2 ) Η πληροφόρηση για τις δημοπρασίες, ελάχιστη από φίλους ή κατά τύχη
3 ) Για να πας στο εξωτερικό, είχες δικαίωμα να πάρεις μαζί σου, μόνο 250 US $ τον χρόνο
4 ) Για να στείλλεις τα λεφτά του κερδισμένου λαχνού, γραφειοκρατία με υπηρεσίες, χαρτιά, άδειες, πιστοποιητικά κλπ. και άλλα παρόμοια για την άδεια εισαγωγής
Ετσι ελάχιστοι πήγαιναν σε δημοπρασίες του εξωτερικού και σχετικά λίγα τα χτυπήματα.
Οι ξένοι συλλέκτες, ποτέ δεν ήταν φανατικοί αγοραστές των ελληνικών, εκτός αυτών με τα Crown size κλπ
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις τιμές που πληρώνει ο πλειοδότης και εισπράτει ο καταθέτης, ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που τα περισσότερα σπάνια νομίσματα (60-70 %) επωλούντο χέρι με χέρι. Ετσι πχ τα 1 & 2 δρ 1915 από το 1963 στον Schulmann (*), άλλαξαν 3 φορές κάτοχο, μέχρι να φθάσουν to 1979 στον Spink
(*) Στην δημ/σία αυτή του Schulmann δεν υπάρχει φωτό της 1 δρ (με εκκίν 2.000 GBP), ενώ υπάρχουν πολλών άλλων με εκκιν. 100 και 200 GBP
Γενικά η σπανιότητα δεν είναι πόσες φορές εμφανίστηκε ή πόσο καιρό έχει να βγεί ή πόσο ψηλά ανέβηκε η τιμή του
Ορφεας-Παναγ. Αρκομανης
Τα δοκίμια με το ESSAI ή το γράμμα Ε (χρυσά, ασημένια, χάλκινα ή χαλκο-νικέλινα) στο Γαλλικό Νομ/πείο, όπως μου είχαν πεί πριν καμμιά 40 χρόνια, τα θεωρούσαν επίσημα δοκίμια και τα έκοβαν κατά κανόνα σε 8 ή 9 κομμάτια με συγκεκριμένους προορισμούς.
Οι κανόνες όμως μπαίνουν για να παραβιάζονται. Ετσι, καμμιά φορά έκοβαν μερικά περισσότερα, ώστε να επιλέξουν τα 8 ή 9 καλύτερα για αποστολή στους αποδέκτες. Τα υπόλοιπα πήγαιναν για ανακύκλωση (θεωρητικά ? ?).
Στην πράξη, έχω και εγώ ερωτηματικά και απορίες
1. Αφού κόπηκαν τα ίδια κομμάτια (8 ή 9) θα έπρεπε να έχουν την ίδια σπανιότητα και όμως . . . ? ?
2. Γιατί κάποια Ε ή ESSAI (κυρίως Χάλκινα ή Cu-Ni) είναι ήδη γνωστά σε περισσότερα από 9 τεμ ? ?
όλα τα χρυσά και τα περισσότερα ασημένια, ακολουθούσαν αυτή την πορεία (λόγω και της μεγάλης αξίας του μετάλλου). Από τα υπόλοιπα, χάλκινα και Cu-Ni ξέμεναν αρκετά ξεχασμένα σε γραφεία αρμοδίων
3. Σε ίδιο αριθμό κοπής και ίδια σπανιότητα, γιατί έχουμε μεγάλες διαφορές τιμών ? ?
4. Σε ένα σετ δοκιμίων πχ 1-2-5-10 λεπτά χάλκινα ή 50- 100 δρ χρυσά, ενώ έχουμε ίδιο αριθμό κοπής άρα και σπανιότητος, γιατί οι τιμές αυξάνονται ανάλογα με την αναγραφόμενη αξία ? ? Δηλ γιατί το 50δρ φτηνότερο από το 100δρ ? Ετσι κι αλλιώς το βάρος του μετάλλου εδώ δεν παίζει ρόλλο.
Βάζω αυτά τα ερωτηματικά και απορίες προς συζήτηση, σκεπτόμενος ότι και άλλοι θα έχουν παρόμοια.
Η προσπάθεια σύγκρισης των δύο δημοπρασιών, σε εποχές με τόσο διαφορετικές συνθήκες, πολλές φορές φέρνει λανθασμένα συμπεράσματα.
1 ) Τότε δεν γνωρίζαμε κάν την ύπαρξη πολλών νομισμάτων και ιδιαίτερα των σπανίων. Οι γνώσεις μας περιοριζόταν στον Πετούση, τον Divo και ότι σημειώσεις ειχε ο καθένας μας
2 ) Η πληροφόρηση για τις δημοπρασίες, ελάχιστη από φίλους ή κατά τύχη
3 ) Για να πας στο εξωτερικό, είχες δικαίωμα να πάρεις μαζί σου, μόνο 250 US $ τον χρόνο
4 ) Για να στείλλεις τα λεφτά του κερδισμένου λαχνού, γραφειοκρατία με υπηρεσίες, χαρτιά, άδειες, πιστοποιητικά κλπ. και άλλα παρόμοια για την άδεια εισαγωγής
Ετσι ελάχιστοι πήγαιναν σε δημοπρασίες του εξωτερικού και σχετικά λίγα τα χτυπήματα.
Οι ξένοι συλλέκτες, ποτέ δεν ήταν φανατικοί αγοραστές των ελληνικών, εκτός αυτών με τα Crown size κλπ
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις τιμές που πληρώνει ο πλειοδότης και εισπράτει ο καταθέτης, ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που τα περισσότερα σπάνια νομίσματα (60-70 %) επωλούντο χέρι με χέρι. Ετσι πχ τα 1 & 2 δρ 1915 από το 1963 στον Schulmann (*), άλλαξαν 3 φορές κάτοχο, μέχρι να φθάσουν to 1979 στον Spink
(*) Στην δημ/σία αυτή του Schulmann δεν υπάρχει φωτό της 1 δρ (με εκκίν 2.000 GBP), ενώ υπάρχουν πολλών άλλων με εκκιν. 100 και 200 GBP
Γενικά η σπανιότητα δεν είναι πόσες φορές εμφανίστηκε ή πόσο καιρό έχει να βγεί ή πόσο ψηλά ανέβηκε η τιμή του
Ορφεας-Παναγ. Αρκομανης
29/07/22 21:54:11
Μετά από ένα διάλειμμα για την ώρα του παιδιού, ας επανέλθουμε στα σοβαρά.
Σαφώς η προσπάθεια σύγκρισης των δύο δημοπρασιών, σε εποχές με τόσο διαφορετικές συνθήκες, είναι εντελώς άστοχη, έχεις απόλυτο δίκιο Ορφέα για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρεις και ίσως άλλους τόσους και συγγνώμη που το ξεκίνησα...
.
Επίσης συμφωνώ μαζί σου Ορφέα και είναι και απορία δική μου πώς δικαιολογείται η απόκλιση στις τιμές μεταξύ δύο ανάλογα σπάνιων νομισμάτων. Μία εξήγηση κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει με το μέγεθος των νομισμάτων. Δεν νομίζω κάποιος να πλήρωσε τα 140-150 χιλιάδες CHF πρόσφατα για το πενηντάρικο 1876 στο NAC/Attica Auctions σκεπτόμενος ότι κάποτε μπορεί να το πουλήσει για την αξία του σε χρυσό. Όμως άλλο να έχει στο χέρι του κάποιος ένα δοκίμιο του λεπτού και άλλο ένα δοκίμιο των 100 δραχμών. Επίσης ο χρυσός κυρίως και το ασήμι δευτερευόντως τραβάει ασυναίσθητα περισότερο το ενδιαφέρον και το μάτι του ανθρώπου από το χαλκό και το νικέλιο.
Σαφώς η προσπάθεια σύγκρισης των δύο δημοπρασιών, σε εποχές με τόσο διαφορετικές συνθήκες, είναι εντελώς άστοχη, έχεις απόλυτο δίκιο Ορφέα για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρεις και ίσως άλλους τόσους και συγγνώμη που το ξεκίνησα...
.Επίσης συμφωνώ μαζί σου Ορφέα και είναι και απορία δική μου πώς δικαιολογείται η απόκλιση στις τιμές μεταξύ δύο ανάλογα σπάνιων νομισμάτων. Μία εξήγηση κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει με το μέγεθος των νομισμάτων. Δεν νομίζω κάποιος να πλήρωσε τα 140-150 χιλιάδες CHF πρόσφατα για το πενηντάρικο 1876 στο NAC/Attica Auctions σκεπτόμενος ότι κάποτε μπορεί να το πουλήσει για την αξία του σε χρυσό. Όμως άλλο να έχει στο χέρι του κάποιος ένα δοκίμιο του λεπτού και άλλο ένα δοκίμιο των 100 δραχμών. Επίσης ο χρυσός κυρίως και το ασήμι δευτερευόντως τραβάει ασυναίσθητα περισότερο το ενδιαφέρον και το μάτι του ανθρώπου από το χαλκό και το νικέλιο.
Νήματα που είναι πιθανώς σχετικά...
Νήμα / Συγραφέας
Απαντήσεις
Θεάσεις
Τελευταία ανάρτηση
Χρήστες που παρακολουθούν το Νήμα: 2 Επισκέπτες
© Συλλεκτικό Στέκι 2018
Designed & Developed by NeuroSynthesis