Los Angeles 1984 Olympics
26/04/23 11:51:08
Σε αυτή τη συλλογή υπάρχουν 3 ασημένια AU του 83', 3 ασημένια AU του 84', 2 ασημένια Proof, 1 του 83 και ένα του 84, και δύο χρυσά νομίσματα 1 AU και ένα Proof mint W.
Έχω και ένα δεύτερο ντοσιέ,χωρίς τα νομίσματα αλλά δεν ξέρω αν το συναντάμε συχνά.
Έχω και ένα δεύτερο ντοσιέ,χωρίς τα νομίσματα αλλά δεν ξέρω αν το συναντάμε συχνά.
E Pluribus Unum
26/04/23 20:53:09
Τα νομίσματα είναι BU όχι AU.
Και κυκλοφόρησαν και σε τέτοιες συσκευασίες.
Και κυκλοφόρησαν και σε τέτοιες συσκευασίες.
27/04/23 11:55:39
Σωστά Δημήτρη, Brilliant Uncirculated,mea culpa και όχι AU όπως έγραψα εκ παραδρομής.
Πάντως είναι όμορφα νομίσματα όπως και τα Καναδικά αναμνηστικά του 75'76' που όμως κανένα δεν έχει αποκτήσει συλλεκτικό ενδιαφέρον.
Πάντως είναι όμορφα νομίσματα όπως και τα Καναδικά αναμνηστικά του 75'76' που όμως κανένα δεν έχει αποκτήσει συλλεκτικό ενδιαφέρον.
E Pluribus Unum
27/04/23 18:09:39
Καλά τα λες. Ο λόγος που δεν απέκτησαν ποτε συλλεκτικο ενδιαφέρον είναι οι τεράστιοι αριθμοί κοπής τους, κάτι που συνεχίζεται ακόμη σε όλους τους Ολυμπιακούς. Σε απάντηση της ερώτησης σου,ναι συναντώνται παρά πολύ συχνα. Γενικώς λοιπόν τα Ολυμπιακά νομίσματα αποτελούν πολύ κακή χρηματική επένδυση, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για χρυσα νομίσματα που πουλιουνται με μεγάλο premium αρχικά αλλά καταλήγουν να μετά πωλουνται σαν μη συλλεκτικες χρυσές λίρες.
Τα χρυσα νομίσματα πχ του 2004 έκαναν περίπου 14 χρόνια για να φτάσει η αξία τους σε χρυσό την τιμή πώλησης τους από τους επισημους διανομείς των τότε , που ήταν 440% επι της αξίας τους σε πολύτιμο μέταλλο. Κι αυτό με ένα συνεχές ραλλυ του χρυσού τα τελευταία 17-18 χρόνια, που θα μπορούσε και να μην είχε συμβεί.
Επίσης, στα Αμερικανικά αναμνηστικά, όλες οι εκδόσεις τα τελευταία 50 χρόνια (χρυσές ασημένιες κλπ) αγοράζονται κυριολεκτικά με το γραμμαριο, δεν έχουν καμία υπεραξία η την δημοτικότητα που έχουν πχ τα Ελληνικά αναμνηστικά στην Ελλάδα. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η ακυκλοφόρητη και όχι η προυφ έκδοση του Jackie Robinson, του πρώτου μαύρου παίκτη του baseball σε επαγγελματική κατηγορία (το 1947) που κυκλοφόρησε το 1997, 50 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του στα γήπεδα.
Δημοφιλή αναμνηστικά για τους Αμερικανούς είναι μόνον τα ασημένια 50 types (50 διαφορετικα σχέδια από το 1893 έως και το 1955 νομίζω, σε 144 νομίσματα αν θέλει κάποιος όλες τις ημερομηνίες και τα νομισματοσημα, η αλλιώς συλλέγεται και με 50 διαφορετικα σε σχέδιο νομίσματα), τα οποία σε υπέρ βαθμούς (67,68) μπορούν να φτάσουν πολλές χιλιάδες δολλαρια, ανάλογα με τον τύπο, τον βαθμό και την πατινα που έχουν πιάσει. Τα ασημένια αυτά μισοδολλαρα πουλιούνταν προς ένα δολλαριο όταν κυκλοφορούσαν, ώστε το κοινό να μην μπερδεύεται και τα ξοδεύει. Ως εκ τούτου πολλά μπήκαν στα περίφημα άλμπουμ με ίχνη από θειάφι Whayte Raymond’s που σε κάποια έχουν δημιουργήσει πραγματικά τις ωραιότερες πατινες που έχω δει ποτε σε νομίσματα.
Αντίστοιχα δημοφιλή και με μεγάλες διακυμάνσεις στην τιμή ανάλογα με τον βαθμό, αφού δεν κυκλοφορούσαν σε θήκες η συσκευασίες σαν τις σημερινές, είναι και τα λίγα χρυσα αναμνηστικά των αρχών του 20ου αιώνα, κυρίως χρυσα του ενός δολλαριου με εξαίρεση την σειρά για την έκθεση Panama Pacific που έχει από ασημένιο 50 cents και χρυσό δολλαριο μέχρι δυο χρυσα $50.
Τα χρυσα νομίσματα πχ του 2004 έκαναν περίπου 14 χρόνια για να φτάσει η αξία τους σε χρυσό την τιμή πώλησης τους από τους επισημους διανομείς των τότε , που ήταν 440% επι της αξίας τους σε πολύτιμο μέταλλο. Κι αυτό με ένα συνεχές ραλλυ του χρυσού τα τελευταία 17-18 χρόνια, που θα μπορούσε και να μην είχε συμβεί.
Επίσης, στα Αμερικανικά αναμνηστικά, όλες οι εκδόσεις τα τελευταία 50 χρόνια (χρυσές ασημένιες κλπ) αγοράζονται κυριολεκτικά με το γραμμαριο, δεν έχουν καμία υπεραξία η την δημοτικότητα που έχουν πχ τα Ελληνικά αναμνηστικά στην Ελλάδα. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η ακυκλοφόρητη και όχι η προυφ έκδοση του Jackie Robinson, του πρώτου μαύρου παίκτη του baseball σε επαγγελματική κατηγορία (το 1947) που κυκλοφόρησε το 1997, 50 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του στα γήπεδα.
Δημοφιλή αναμνηστικά για τους Αμερικανούς είναι μόνον τα ασημένια 50 types (50 διαφορετικα σχέδια από το 1893 έως και το 1955 νομίζω, σε 144 νομίσματα αν θέλει κάποιος όλες τις ημερομηνίες και τα νομισματοσημα, η αλλιώς συλλέγεται και με 50 διαφορετικα σε σχέδιο νομίσματα), τα οποία σε υπέρ βαθμούς (67,68) μπορούν να φτάσουν πολλές χιλιάδες δολλαρια, ανάλογα με τον τύπο, τον βαθμό και την πατινα που έχουν πιάσει. Τα ασημένια αυτά μισοδολλαρα πουλιούνταν προς ένα δολλαριο όταν κυκλοφορούσαν, ώστε το κοινό να μην μπερδεύεται και τα ξοδεύει. Ως εκ τούτου πολλά μπήκαν στα περίφημα άλμπουμ με ίχνη από θειάφι Whayte Raymond’s που σε κάποια έχουν δημιουργήσει πραγματικά τις ωραιότερες πατινες που έχω δει ποτε σε νομίσματα.
Αντίστοιχα δημοφιλή και με μεγάλες διακυμάνσεις στην τιμή ανάλογα με τον βαθμό, αφού δεν κυκλοφορούσαν σε θήκες η συσκευασίες σαν τις σημερινές, είναι και τα λίγα χρυσα αναμνηστικά των αρχών του 20ου αιώνα, κυρίως χρυσα του ενός δολλαριου με εξαίρεση την σειρά για την έκθεση Panama Pacific που έχει από ασημένιο 50 cents και χρυσό δολλαριο μέχρι δυο χρυσα $50.
Χρήστες που παρακολουθούν το Νήμα: 1 Επισκέπτες
© Συλλεκτικό Στέκι 2018
Designed & Developed by NeuroSynthesis