(30/05/20 21:49:46)sotiris Έγραψε:  

(30/05/20 18:42:51)nikos11 Έγραψε:  

(30/05/20 17:13:07)STEL2 Έγραψε:  Ο κ. Ωραιόπουλος, τα είχε πει πολλά χρόνια πρίν
http://www.nomisma.gr/ViewArticle.aspx?A...9&PageNo=4
Αλήθεια, ο Ορφέας, σε ποιά σειρά κατάταξης βρίσκεται ?

Χμμμ, ενδιαφέρουσα άποψη σίγουρα αυτή του κυρίου Ωραιόπουλου. Αναρωτιέμαι αν εξακολουθεί και έχει την ίδια ακόμα και σήμερα;

Παραθετω το αρθρο που ειχα γραψει τοτε σε "απαντηση"
http://www.nomisma.gr/ViewArticle.aspx?A...0&PageNo=4
Σωτηρης

Το είχα διαβάσει και το δικό σου άρθρο Σωτήρη και το βρίσκω πάρα πολύ κοντά στις απόψεις μου. Θεωρώ ότι αποτυπώνει σωστά (με μικρές διαφοροποιήσεις ή προσαρμογές) τη μύηση, την πορεία και την εξέλιξη του συλλέγειν.

(31/05/20 05:57:28)STEL2 Έγραψε:  

(30/05/20 21:20:15)sroussos Έγραψε:  Γι΄αυτό Στέλιο δεν στέλνεις για πιστοποίηση; Σε εκτιμώ και δεν το συνεχίζω.

H τελευταία μου πρόταση "Εγώ, δεν αποδέχομαι την κρίση οπιουδήποτε μ@λάκα, εχει δεί 20 νομίσματα, κι εγώ εχω δεί 100 ",
αναφερόταν φυσικά στούς gradars. Δεν νομίζω να το παρεξήγησες
Εχει κι άλλη παράμετρο. Ο Ελληνας το κοιτά σχολαστικά τπ νόμισμα, ενω ο grader, μια ματιά του ρίχνει

Στέλιο, προφανώς και έχοντας δει εκατοντάδες ή χιλιάδες νομίσματα, έχοντας κάνει δεκάδες κουβέντες με άλλους συλλέκτες, μπορείς να έχεις πολύ καλύτερη άποψη από ότι όταν έκανες τα πρώτα σου συλλεκτικά βήματα. 

Δεν μπορώ να ξεχάσω τα σχετικά λίγα ευτυχώς vf/xf νομίσματα που μου είχε πουλήσει συγκεκριμένος έμπορος στα πρώτα μου συλλεκτικά βήματα για brilliant και σε τιμή brilliant...

Eχουν αλλάξει οι εποχές απο τότε, Νίκο. Πρίν 15 χρόνια δεν είχα δεί ποτέ τάλληρο του '51, ενω σήμερα...
Ασφαλώς και οι εταιρίες, εδωσαν μια άλλη ώθηση, ως προς τις καταστάσεις των νομισμάτων, και εγιναν και πολλοί καλύτεροι λόγω αυτού, αλλά μέχρι εκεί
Για φαντάσου, οτι για να πιστοποιήσει κάποιος συλλέκτης, την συλλογή του αποτελούμενη απο 100 νομίσματα, χρειάζεται 4-5 χιλιάρικα.
Οταν ξέρεις τον βαθμό του νομίσματός σου, γιατί τώρα τον ξέρεις, δεν χρειάζεται να πιστοποιήσεις.
Τελικά δηλ. η πιστοποίηση, αφορά τους νέους, για να μην φάνε φόλες.
Αλλά που ειναι οι νέοι ?
Γιατί εγω δεν βλέπω κανέναν
Ετσι τα νομίσματα ανακυκλώνονται πάλι μεταξύ μας

Καλά Στέλιο όχι μόνο τους νέους, και κάποιους παλαιότερους εξ ημών .

Όσο για τους νέους συλλέκτες, εγώ βλέπω ότι εμφανίζονται, ίσως όχι με τη δυναμική που υπήρχε παλαιότερα εξαιτίας και του οικονομικού, αλλά βλέπω ότι στις δημοπρασίες να νομίσματα γενικά φεύγουν. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν συλλέκτες που δεν κάνουν δημόσια γνωστή την παρουσία τους μέσω των forums αλλά και τα καταστήματα που ασχολούνται με τα συλλεκτικά αυξάνονται και προφανώς δεν παραμένουν ανοιχτά για να χτυπάνε μύγες .

(31/05/20 10:57:47)STEL2 Έγραψε:  Eχουν αλλάξει οι εποχές απο τότε, Νίκο. Πρίν 15 χρόνια δεν είχα δεί ποτέ τάλληρο του '51, ενω σήμερα...
Ασφαλώς και οι εταιρίες, εδωσαν μια άλλη ώθηση, ως προς τις καταστάσεις των νομισμάτων, και εγιναν και πολλοί καλύτεροι λόγω αυτού, αλλά μέχρι εκεί
Για φαντάσου, οτι για να πιστοποιήσει κάποιος συλλέκτης, την συλλογή του αποτελούμενη απο 100 νομίσματα, χρειάζεται 4-5 χιλιάρικα.
Οταν ξέρεις τον βαθμό του νομίσματός σου, γιατί τώρα τον ξέρεις, δεν χρειάζεται να πιστοποιήσεις.
Τελικά δηλ. η πιστοποίηση, αφορά τους νέους, για να μην φάνε φόλες.
Αλλά που ειναι οι νέοι ?
Γιατί εγω δεν βλέπω κανέναν
Ετσι τα νομίσματα ανακυκλώνονται πάλι μεταξύ μας

στη φράση '''οταν ξερεις τον βαθμό του νομίσματος σου''' κρύβεται όλο το ζουμί. Ολοι μα όλοι οι συλεκτες μηδενός εξαιρουμένου βλέπουν τα νομίσματα της συλλογής τους λίιιιιιιιιγο καλύτερα από οτι ειναι στην πραγματικότητα. Αν εχεις μια δραχμη 73 raw ακυκλοφόρητη θα πεις το εξής : ¨θα γράψει μσ64 και ίσως μσ65'' ...Ετσι γιατί απλα είναι δική σου και όχι του γείτονα. Αυτή ειναι μία περίπτωση.

Μία δευτερη περίπτωση που δεν ξέρεις τον βαθμό , κλάσική κλασικότατη είναι οταν εχεις ενα ακυκλοφορητο καθαρισμένο. Για τον κάτοχο του κέρματος δε παιζει να γραψε unc details ποτέ, αν και κατα βαθος βλεπει οτι ειναι καθαρισμένο αλλα επειδη ειναι δικό του δε θελει να πιστεψει οτι μπορει να γυρισει det. Κατι σαν το καπνισμα Στέλιο...δε πιστευεις ποτε οτι ΕΣΥ θα παθεις εμφραγμα ή καρκινο στον πνευμονα. Πάλι θα τη παθει ο γείτονας.

Μία τρίτη περίπτωση και εκει γίνεται πανηγύρι, οχι τόσο στα ελληνικά όμως, ειναι το τι θα γραψει μπροστα απο τον βαθμό...ΜΣ ? ΣΠ ? ΠΡ ? Προσωπικά εχω δει 20ρακια 1874 που οι κατοχοι τους, γνωστες καλύτεροι απο μενα κα το παραδεχομαι, τα λενε προυφ. ΚΑι βεβαια δεν ειναι προυφ ουτε κατα διάνοια.. Αν μπεις στην pcgs Και δεις στις φωτογραφίες ειδικα του Γεωργιου Α φωτο απο προυφ νομίσματα , τα μισα ειναι ΜΣ.
Σε αυτη τη περίπτωση εκαναν μεγάλο σφάλμα οι εταιρείες οχι προς τα κάτω(το σύνηθες) αλλα προς τα πάνω (το ασύνηθες)

Συμπερασματικά , ο κάτοχος των μομισματων οσο γνωστης και ναναι , που μπορει ναναι διευθυντης μουσειου ή οτι άλλο θελει, τα δικά του τα βλέπει 'αλλιώς'..... Και μένα η μανα μου με βλέπει κούκλο΄...   το θεμα με μενα ειναι τι λενε οι 'τρίτες'.. Ετσι και τα νομισματα το θεμα ειναι τι λεει η trird party company.

φιλικά

βασιλης.

(30/05/20 17:13:07)STEL2 Έγραψε:  Ο κ. Ωραιόπουλος, τα είχε πει πολλά χρόνια πρίν

http://www.nomisma.gr/ViewArticle.aspx?A...9&PageNo=4

Αλήθεια, ο Ορφέας, σε ποιά σειρά κατάταξης βρίσκεται ?

Καλημέρα Στέλιο μου,
 
Θεωρώ ότι όλοι οι τρόποι για την αποθήκευση των νομισμάτων, εχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Ο καθένας μας επιλέγει αυτόν που τον βολεύει.
 
Εχω επιλέξει να μην σλαμπάρω τα νομίσματά μου, για τους δικούς μου λόγους, που δεν είναι του παρόντος.
 
Ετσι βρίσκομαι εκτός σειράς κατάταξης.
 
Στους Καποδίστριες, σύμφωνα με την κατάταξη του P. Chase (3η έκδ.), που έχει 255 ποκιλίες, μου λείπουν 1-2 ποικιλίες, (αν θυμάμαι καλά)
Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ μια δική μου κατάταξη, που έχει περίπου 310 ποικιλίες. Από αυτές μου λείπουν 6-7 ποικιλίες.
 
ορφεας

(30/05/20 21:20:15)sroussos Έγραψε:  Γι΄αυτό Στέλιο δεν στέλνεις για πιστοποίηση; Σε εκτιμώ και δεν το συνεχίζω.

Bέβαια, εδώ δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς. Στέλνω γιατί θέλω να πουλήσω...., αλλιώς δεν πουλάς
Αλλωστε, ποτέ δεν εχω δηλώσει συλλέκτης
ΥΓ. Και εγώ σ' εκτιμώ

(31/05/20 17:27:30)orfeas Έγραψε:   Στους Καποδίστριες, σύμφωνα με την κατάταξη του P. Chase (3η έκδ.), που έχει 255 ποκιλίες, μου λείπουν 1-2 ποικιλίες, (αν θυμάμαι καλά)
Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ μια δική μου κατάταξη, που έχει περίπου 310 ποικιλίες. Από αυτές μου λείπουν 6-7 ποικιλίες.
 
ορφεας

Ορφεα,
Αντε να δουμε ποτε θα δουμε την δικη σου καταταξη!
Σωτηρης

υ.γ. Και ελεγα να αρχισω Καποδιστρια, μονο 255 ποικιλιες, αλλα τωρα με τις περίπου 310 (δηλαδη μπορει και περισοτερες) απογοητευτηκα!

(30/05/20 18:42:51)nikos11 Έγραψε:  

(30/05/20 17:13:07)STEL2 Έγραψε:  Ο κ. Ωραιόπουλος, τα είχε πει πολλά χρόνια πρίν

http://www.nomisma.gr/ViewArticle.aspx?A...9&PageNo=4

Αλήθεια, ο Ορφέας, σε ποιά σειρά κατάταξης βρίσκεται ?

Χμμμ, ενδιαφέρουσα άποψη σίγουρα αυτή του κυρίου Ωραιόπουλου. Αναρωτιέμαι αν εξακολουθεί και έχει την ίδια ακόμα και σήμερα;

Νίκο, όχι μόνον έχει την ίδια άποψη και πιθανώς ενισχυμένη με τα χρόνια, αλλά τώρα που το ξαναδιαβάζω για 5η η 6η φορα, βλέπω ότι έχω προσωπικά αλλάξει προς την άποψη του. Τουλάχιστον ως προς το πρώτο επιχείρημα.

Είναι και υπέροχα γραμμένο και με θαυμαστή οικονομία λόγου.

«Άνθρωποι που δεν είχαν καμία επικοινωνία με την ευαισθησία, που δεν πήγαν ποτέ σε μια έκθεση ζωγραφικής, δεν άκουσαν κανένα άλλο ήχο εκτός από τους ήχους του ζουρνά των πανηγυριών, που δεν πήγαν παρά ως μαθητές του δημοτικού σχολείου στην Ακρόπολη και δεν πέρασαν ούτε απ έξω από το Νομισματικό Μουσείο έγιναν οι επιβήτορες του συλλεκτισμού τον οποίο εξευτέλισαν και καθημερινά εξευτελίζουν.»




Τώρα για το δεύτερο έχει κι αυτό μια δόση αλήθειας, αλλά μόνον όταν το νόμισμα είναι κάποιας περιορισμένης αξίας. Έχω κι εγώ και πάντα είχα αρκετά τέτοια ξένα νομίσματα κυρίως, τα οποία αγόραζα για την απόλαυση που το καθένα μου προσεφερε. Στην εποχή λοιπόν που οι μεταπωλητικες δυνατότητες ήταν πολύ περιορισμένες, είτε το χάριζα όταν το βαριόμουν , είτε το μεταπωλούσα σε εμπορο πολύ συχνα με ζημια, την οποία υπολόγιζα ακριβώς με αυτόν τον τρόπο: σαν να το είχα «νοικιάσει» δηλαδή το νόμισμα για ένα διάστημα, και άρα η μικρότερη τιμή μεταπώλησης εμπεριείχε και αυτό το νοίκι.


«. Δεν καταλαβαίνουν ότι η συλλογή από μόνη της είναι ευχαρίστηση που καταναλώνει το κόστος της αγοράς; Όπως τα χρήματα του εισιτηρίου του κινηματογράφου ή του θεάτρου δεν τα αναζητάς γιατί κατανάλωσες την ευχαρίστηση του θεάματος, όπως δεν ζητάς να ανακτήσεις τα χρήματα που δαπάνησες στην ταβέρνα, κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να παραιτηθείς της αξιώσεως ν΄ ανακτήσεις την δαπάνη αγοράς του συλλεκτικού σου ενδιαφέροντος γιατί η δαπάνη καλύφθηκε από την ευχαρίστηση της δυνατότητας να έχεις στη συλλογή σου ένα από τα αντικείμενα του ενδιαφέροντός σου.»


Πάντως είτε συμφωνεί κανεις μαζί του είτε διαφωνεί, το χιούμορ, η οικονομία λέξεων, και πολλά αλλα, δείχνουν την προσωπικότητα του κυρίου Ωραιοπουλο κι ας μην τον γνωρίζουν προσωπικά. Είναι πραγματικά απολαυστικός.

Δημήτρη, η ερώτησή μου δεν είχε να κάνει με τον τρόπο γραφής, τις εκφράσεις και την οικονομία του λόγου που χαρακτηρίζουν το συντάκτη και επαυξάνω επ' αυτού. Έχει να κάνει με τις απόψεις αυτές καθ' αυτές, που προφανώς και μπορεί ο καθένας να έχει τις δικές του και είναι σεβαστές, αλλά το ίδιο σεβαστός θεωρώ ότι πρέπει να είναι και ο αντίλογος.

Δεν κατάλαβα δηλαδή, πρέπει κάποιος να έχει πάει πρώτα σε εκθέσεις ζωγραφικής (και πόσες; ) και να ακούει συγκεκριμένο είδος μουσικής (ποιό και για πόσα χρόνια; ) για να μην χαρακτηρίζεται επιβήτορας του συλλεκτισμού; Άραγε υπάρχει και κάποια επιτροπή που έδινε, δίνει ή θα δίνει "non-Stallion" πιστοποιητικά; Και ποιος είναι επιβήτορας, αυτός που δίνει τα χρήματά του ή και τα ξοδεύει/σκορπάει με μεγαλύτερη άνεση ή και πιο επιθετικά αν θέλεις ή εκείνος που διαθέτει χάντρες και καθρεφτάκια για ράβδους χρυσού; Σημειώνω ότι δεν κατατάσσω σε καμία από αυτές τις ομάδες τον κο Ζαχαρία Ωραιόπουλο.

Τώρα για την ευχαρίστηση που καταναλώνει το κόστος αγοράς, το γράφεις και εσύ. Προσωπικά μόνο ως λεκτική υπερβολή θα το χαρακτήριζα και ως τέτοια θα τη δεχόμουν, γιατί τότε δεν θα υπήρχαν αγοραπωλησίες, δημοπρασίες, κλπ. Θα παίρναμε τσάμπα τα νομίσματα από τους προηγούμενους, θα τα κρατάγαμε για κάποιο διάστημα και θα τα παραδίδαμε στους επόμενους. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει και το επόμενο στάδιο (που δεν αναφέρεται στο άρθρο) όπου ο συλλέκτης/θεατής θεάτρου ή κινηματογράφου μετατρέπεται σε θιασάρχη και αιθουσάρχη και απαιτεί από τους επόμενους εισιτήριο... Μπορεί να κινούμαι σε λάθος κύκλους, αλλά δεν γνωρίζω κανένα συλλέκτη που να μην έχει στο μυαλό του ότι μέσα από τη συλλογή είτε κάνει επένδυση είτε τοποθετεί εναλλακτικά μέρος των χρημάτων του είτε θα κληροδοτήσει κάτι στους απογόνους του είτε θα του προσδώσει πρεστίζ είτε όλα τα προηγούμενα και άλλα πολλά μαζί. Εκτός και αν δεν πρέπει να θεωρούνται όλοι αυτοί συλλέκτες. Λες;