Πώς γίνεται το registry; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

[orfeas]

1. Ο κ.Ζαχαρίας, . . . ., έχει προλάβει τα σπάργανα του συλλεκτισμού στην ελλάδα
2. Τα παιδια ήταν ολα μαζι μια παρέα.
3. Δεν ανταγωνίζονταν σε απολύτως τίποτα.
4. Δεν υπήρχε κάποιος λόγος καθώς πληρωναν φραγκοδίφραγκα
5. ήταν 10 άνθρωποι που έφτιαχναν συλλογή απο το 0 στο 100 εύκολα.

Παρόλα τα παραπάνω ή σε συνέχεια των παραπάνω, με τρώει να ρωτήσω:

Πέντε σημεία έχει αριθμήσει ο Ορφέας. Για το πρώτο τα είπαμε.
Τα δύο επόμενα έχουν να κάνουν με τις σχέσεις των συλλεκτών και τα δύο τελευταία με τη δυσκολία της συλλογής (γενικά).

Άφησα κόκκινα τα δύο από τα πέντε (40%) και ρωτάω: Σφαζόσασταν εκείνη την εποχή; Και γιατί σφαζόσασταν; Δεν είχε νομίσματα για όλους;

Αν θέλει κανένας να με διαφωτίσει...

Αγαπητέ Sac,
 
Τα παιδιά του 2000, μπήκαν φουριόζικα με έτοιμα την βιβλιογραφία, τα κομπιούτερ, το Internet, τα MS και τα AU τους (και Μπράβο τους και πολύ καλά κάνανε).
Ετσι αδυνατούν να καταλάβουν και δεν μπορούν να πιστέψουν αυτά που συνέβαιναν στα παιδιά των 60ς. Μιλούν για τα 60ς με προσλαμβάνουσες τις συνθήκες του σήμερα.
 
Χειάζονται τόμοι για να περιγράψεις όλες τις δυσκολίες. Οσο μπορώ πιο σύντομα θα γράψω ελάχιστα και πιστεύω να πάρεις μια μικρή ιδέα
 
2. Τα παιδια ήταν ολα μαζι μια παρέα.
OYΔΕΝ το αναληθέστερον.
Οι έμποροι ήταν όλοι μαζί μια παρέα και έλεγχαν όλη την αγορά.
Ο καθένας τους, είχε κατοχυρωμένους κάποιους συλλέκτες. Εψαχνες κάποα κομμάτια, ρωτούσες 10-20 εμπόρους δεν είχε κανείς. Μετά από μερικές μέρες σου τηλεφωνούσε ο έμπορός σου και ως εκ θαύματος σου τα είχε βρεί. Ετσι δεν είχε νόημα να ψάχνεις, πήγαινες απ’ευθείας σε αυτόν που σου έβρισκε. Αυτό είχε οδηγήσει στον απομονωτισμό των συλλεκτών. Αντε να γνώριζες 2-3 συλλέκτες (με μια καλημέρα από μακρυά)
 
3. Δεν ανταγωνίζονταν σε απολύτως τίποτα
OYΔΕΝ το αναληθέστερον
Ο ανταγωνισμός δεν γινόταν όπως σήμερα. Γινόταν ένα βήμα πριν, δηλ.μεταξύ των εμπόρων για το ποιος θα εξασφαλίσει το κομμάτι για τον δικό του κατοχυρωμένο πελάτη-συλλέκτη.  
Για όσους δεν γνωρίζουν η ΠΝΕ έγινε το 1976 από τους εμπόρους. Μέχρι περίπου το 2000 από τα 30-50 άτομα που συμμετείχαν στις δημοπρασίες της, ήταν ζήτημα εάν υπήρχαν 3-4 συλλέκτες (συνήθως άγνωστοι μεταξύ τους). Οι υπόλοιποι ήταν έμποροι που χτυπούσαν (συμφωνημένα μεταξύ τους) για τους πελάτες τους
 
4. Δεν υπήρχε κάποιος λόγος καθώς πληρωναν φραγκοδίφραγκα
OYΔΕΝ το αναληθέστερον
Από τα μέσα του 1970, υπήρχαν και οι δημοπρασίες του εξωτερικού. Εκεί, εκτός των γραπτών προσφορών των εμπόρων, συναντούσες 5-6 ελληνες (όλοι μακαρίτες σήμερα , εκτός από εμένα   ) και γινόταν σφαγή.(για ποιά φραγκοδίφραγκα ? ? ?). Όταν ερχόταν η ώρα των ελληνικών νομισμάτων, όλοι οι ξένοι έτρεχαν μέσα για να παρακολουθήσουν την attraction με τα πολλά χτυπήματα. (Αυτό μετά το 2000 αντικαταστάθηκε με τους Ρώσους).
 
5. ήταν 10 άνθρωποι που έφτιαχναν συλλογή απο το 0 στο 100 εύκολα.
OYΔΕΝ το αναληθέστερον
Τα καλά νομίσματα έβγαιναν με το σταγονόμετρο και οι καλοί συλλέκτες αρκετοί..
Ετσι ήταν πολύ πιο δύσκολη από σήμερα η δημιουργία συλλογής


Αγαπητέ Sac, πολύ περισσότερα, σύντομα με καφέ
 
ορφεας