Όταν χάνεται το μέτρο…

[solferino]

νομισμα που κανει 10 ευρω raw BU kai υπαρχουν τσουβάλια ολόκληρα δεν κανει 40 φορες πανω πιστοποιημενο. Τωρα επειδη υπαρχει registry set,....αληθεια ποιον τον νοιάζει το registry set?
Και δηλαδη επειση στο registry h draxmh 45 kai 47 εχουν την ιδια βαρυτητα με των 32 και 33 σας λεει κατι εσας????? Λιγη λογικη...

[digo]

Βασίλη εδώ εσυ είσαι λάθος νομίζω. Γιατί το τι «φτιάχνει» τον καθένα είναι τελείως υποκειμενικό. Και σίγουρα δεν μπορεις να το συγκρίνεις με ένα από τα χιλιάδες άσπρα BU, γιατί καλή τύχη να μου βρεις άλλο τέτοιο.

Εάν κάποιος έχει αφιερωθεί στην συλλογή μεταπολεμικών νομισματων, στις καλύτερες δυνατές καταστάσεις, τότε οι δραχμες του 1845-1847 του είναι παντελώς αδιάφορες και μάλλον δεν ενδιαφέρεται ούτε καν για δραχμη του 1833 η δραχμη του 1868. Δεν συλλέγουν όλοι, ολόκληρη την νομισματοκοπεία της Νεωτερης Ελλάδας, εδώ τόσες δεκαετίες έχουν περάσει κι ακόμη οι συλλεκτες Ιονικων είναι στο περίπου ένας στους 20 κι εκεί βλέπω να μένουν.


Το 30αρι είναι και condition rarity αλλά και «rarity» λόγω χρώματος, και γι αυτό το 66+ το αδικεί τροπον τινα, χρειαζόταν κάποιου είδους αστερακι σαν αυτά της NGC που χρησιμοποιούνται για ιδιαίτερα ελκυστικά νομίσματα. Φαντάζομαι ότι τ’αλλα δυο θάναι κάτασπρα και άρα άοσμα, καθώς επίσης και μόνον προσωρινά top grade, πιστεύω οτι σχετικά γρήγορα θα βγει και (λευκό) 67αρι. Το έργο τοχουμε ξαναδεί και σε νομίσματα Α δημοκρατίας, και σε δρχ του 1910 και σε πολλά ακόμη κοινά νομίσματα, όπου κάποτε top grade ήταν κάποιο 64αρι…


Τώρα το registry set έχει βρει διάφορους οπαδούς και σίγουρα εμένα δε μου πέφτει λόγος για το αν αξίζει η όχι. Οι εταιρείες πιστοποίησης το εφηύραν , απέδωσε και συνεχίζει να αποδίδει πολύ μεγάλα κέρδη, όπως φαίνεται κι από την ζητηση για νέα σετ από χώρες πλην Αμερικής. Είναι ένα είδος επιβράβευσης γι αυτόν που την αναζητεί και δεν μπορούμε να βάλουμε όλοι στόχο την καλύτερη Ελληνική συλλογή από το 1828 έως το 2000.

Τέλος: για ποιο λόγο ένα νόμισμα σαν αυτό το 30αρι πχ, είναι χειρότερη αγορά από 2-3 ψιλό μέτρια νομίσματα του Γεωργίου Α; Εγώ σίγουρα προτιμώ το ένα και καλό παρά τα 3 και μέτρια. Και αποφευγω να συγκρίνω ανόμοια πράγματα, όπως μεταπολεμικά νομίσματα με αυτά του 19ου αιώνα.

Αλλιμονο αν όλοι οι συλλεκτες μαζεύαμε τα ίδια νομίσματα, η ποικιλία κι η προσαρμογή του κάθε συλλέκτη σε αυτά που αντέχει η τσέπη του, κι όχι ότι μας κάτσει, επειδή ντε και καλά θεωρείται σπάνιο είναι σοφή επιλογή κατά την προσωπική μου άποψη.

[solferino]

Τι εννοεις rarity λόγω χρώματος? αφενός δεν υπάρχει καν σαν όρος ή σαν έννοια αφετέρου ασημένιο νόμισμα του 1963 με φυσικό τρόπο ειναι αδύνατον να πιάσει χρώμα καθως η φθορα του χρόνου ειναι ελαχιστη στο μέταλο. Και μην αρχίσετε τοχα στην υγρασια, ή το χα στο βουνο.

ασφαλώς το τι φτιάχνει τον καθενα ειναι εντελώς υποκειμενικό. Εγω είπα οτι ενα νομισμα που υπάρχει σε τσουβάλια bu και raw κοστίζει 10 ευρω είναι αδύνατον να κανει 400 σε πιστοποιημένο. Αν τον φτιάχνει καποιον το 66 67 68 ειναι υποκειμενικό..το πόσο κάνει δεν ειναι υποκειμενικό. Ειδικα ενα 30δραχμο ειναι πολυ αντικειμενικό του πόσο κανει ειναι εντελως φιξ η τιμή του.

[digo]

Τι τι εννοώ; Υπονοείς ότι η πατινα του δεν είναι φυσική; Γιατί είναι 200% γνήσια, ποιος σουπε ότι ο χρόνος καθορίζει το ποσο χρωμα θα πιάσει; Το πως και που φυλάχτηκε το καθορίζει, με τρανό παράδειγμα,όλα ανεξαιρέτως τα πρώην λευκά BU νομίσματα που φυλαχτήκαν στα άλμπουμ Wayte Raymond’s που περιείχαν θείο και σε συνδυασμό με την τέλεια τεχνική τους κατάσταση δημιούργησαν απίστευτους χρωματισμούς διπλής όψης.

Γι αυτό και βλέπεις τόσα πολλά Αμερικανικά 50 cents από την αναμνηστική σειρά 50 types με σούπερ χρώματα (που ειχαν τιμή πώλησης $1 το κομματι για να γίνει αντιληπτό ότι κόπηκαν για συλλογή και μόνον), απ’αυτη τη σειρά μάλιστα ένα απίστευτο Oregon Trail ηλικίας 65 ετών σε MS66 η αγορά το κοστολογούσε $3000 τότε κι αυτό πουλήθηκε $60000. Αλλά έπρεπε να το δεις για να το πιστέψεις.

Δεν θα με παραξενευε καθόλου αν κι αυτό φυλάχτηκε (από Έλληνα στις ΗΠΑ η Αμερικανό)  σε Wayte  Raymond’s άλμπουμ, γιατί η διάσταση του ταιριάζει τέλεια με μια σειρά Αμερικανικών, τώρα ποια ακριβώς δεν θυμάμαι.

[digo]

Άλλωστε αυτό είναι και το μοναδικό που έχει: το χρωμα του, γι αυτό σου λέω καλή τύχη να μου ξαναβρείς άλλο τέτοιο και τόσο υψηλόβαθμο. Άλλο ένα τέτοιο έχω δει, αλλά ο ιδιοκτήτης του ζητούσε τη μάνα και τον πατέρα του μαζί.

[digo]

Tώρα βρήκα κι άλλο ένα, ίδιος ακριβώς βαθμος. Ξανά βαζω το πρώτο για να δείτε ότι είναι δυο διαφορετικα νομίσματα.

[E.X.N]

Το καλύτερο 30ρι το έχει ο Παναγιώτης Ζώμπος,και τι δέν του έχω τάξει δεν το δίνει με τίποτα,μόνο καντάδα δεν του έχω κάνει  

https://syllektiko-steki.gr/thread-55-page-2.html

[solferino]

Δημητρη δε μπορω να σε καταλάβω. Στο πρωτο σου ποστ γραφεις οτι τα 400 ειναι πολλα για το 30αρι. στο τελευταίο λες οτι ειναι σχεδόν τσάμπα τα 400 λόγω color rarity.

[exmim]

Πωωω ρε Δημήτρη, τι όμορφα νομίσματα, περιμένω ένα μικρό τριανταρι χρωματιστό (66αρι), το έχω στείλει με τον Παναγιώτη για ριχολντερ (35 χρόνια), και φωτογράφιση.....κάθε μέρα κοιτάω αν ανέβηκε η φωτογραφία...... μόλις βγεί την ανεβάζω...... Πιστεύω ότι συναγωνίζεται σε ομορφιά τα 30αρια που ανέβασες.... Αν είναι δικά σου , μπράβο φίλε, η ποιανού είναι, να τα χαίρεται..

[exmim]

Το καλύτερο 30ρι το έχει ο Παναγιώτης Ζώμπος,και τι δέν του έχω τάξει δεν το δίνει με τίποτα,μόνο καντάδα δεν του έχω κάνει  

https://syllektiko-steki.gr/thread-55-page-2.html

Συμφωνώ Χρήστο, είναι μ......(πιπέρι)....κόμματαρα του Παναγιώτη, το έχω δει σε φωτογραφία, αλλά κάτσε να έρθει και το 
 Konksberg που περιμένω...και θα πάθεις ζημιά λέμε....